Όλοι αλήθεια λένε..

αλλά εγώ την αλήθεια δεν την έχω καταλάβει ακόμα! Μάλλον, λάθος, όλοι ψέμματα λένε αλλά υψώνουν πολύ πειστικά τους δείκτες τους και έχουν ακόμα πειστικότερες γκριμάτσες στις λιγδιάρικες φάτσες τους. Οπότε και τα πρόβατα από κάτω λένε "ε ρε διάολε, τόση αγανάκτηση, τόση ιερή μήνις, ε δίκιο θα χει ο σωτήρας μας".
Δυστυχώς ο κόσμος τείνει πάντα να πιστεύει αυτό που ελπίζει να είναι αλήθεια, ή αυτό που φοβάται πως είναι αλήθεια. Επίσης, αν ένας χ καραγκιόζης σου έχει πει 5 πραγματάκια που ισχύουν (ο ήλιος είναι σφαιρικός, τα μπρόκολα θέλουν λεμόνι, ο Σημίτης δεν ξέρει να μιλάει, αμα βγεις έξω λουσμένος θα κρυώσεις), είναι υπερβολικά πιθανό να πιστέψεις οποιαδήποτε παπαριά σου πει την χ άσχετη στιγμή.
Και ανοίγουμε στόματα σαν τους χάαανους "παπαπαπα τι γίνεται" , "είδες κυρα Σούλα, οι αλήτες; Ενώ ο Ταδόπουλος, τέρας τιμιότητας και ακεραιότητας." , "άστα Βαγγέλα μου ναι, πάλι καλά που μερικοί δημοσιογράφοι είναι και τίμιοι γιατί βλέπεις τι σαπίλα υπάρχει".
Για άλλη μια φορά οι δημοσιοσωτήρες μας σπεύδουν να μας ενημερώσουν, να μας αποκαλύψουν την αλήθεια χωρίς φόβο και πάθος. Και τι λένε; Συγγνώμη, αλλά λένε παπαριές. Και μεταξύ μας, ποιος χέστηκε κιόλας. Λες και περιμένω εγώ τον εκάστοτε βλάκα, λαμόγιο, ζάμπλουτο δημοσιογράφο να μου πει οτι γίνονται κομπίνες, οτί τρώγονται λεφτά και ότι χέστηκε η Φατμέ στο Γενί Τζαμί. Και φυσικά, Ω! σαπριστί! είναι μπλεγμένοι και δημοσιογράφοι στη φάση. Εμ βέβαια πουλάκια μου, όπου υπάρχει πτώμα υπάρχουν και σκουλήκια τριγύρω. Σιγά το δύσκολο. Και τη μαμά σας να ρωτήσετε αυτό θα σας πει. Και λες και είναι το μοναδικό σκάνδαλο που έχει μπλεχτεί δημοσιογράφος ποτέ. Πφφφφ.. Εντάξει ρε παιδιά δε λέω, δεν ξέρουμε εμείς οι ταπεινοί πληβείοι, τι ακριβώς παίζεται στα σαλόνια των πατρικίων, αλλά ε ακόμα και φαντασιακώς σκεπτόμενοι, γνωρίζουμε 5 πράγματα. Δε χρειάζεται. Άμα έχω ένα κουτί μαύρο και αδιαφανές και κλειστό απο παντού, ναι δεν ξέρω τι έχει μέσα. Αλλά ρε ζώα, άμα βρωμάει σαπίλα και πύον, τριαντάφυλλα αποκλείεται να έχει μέσα. Στανταράκι.
Μην ανησυχείτε, ξέρουμε. Απλά δε γνωρίζουμε. ΟΛΟΙ, μηδενός εξαιρουμένου, τη λαμογιά σας την έχετε κάνει. Και το φακελάκι σας το έχετε πάρει, και τα στραβά μάτια έχετε κάνει, και έχετε θάψει κόσμο που δεν το άξιζε γιατί έτσι έπρεπε και και και.
Και μη βγαίνετε και μερικοί μερικοί σωτήρες και μας το παίζετε και ντερβισόπαιδα και λαϊκοί και ήρωες της εργατικής τάξης. Γιατί όπως και να το κάνουμε, όταν είσαι εκδότης, καναλάρχης, μεγαλο-χ (όπου χ, γιατρός,δικηγόρος,βουλευτής,πολιτικός γενικότερα,παπάς,δημοσιογράφος,ηθοποιός,επιχειρηματιας κλπ κλπ) ε ρε πούστη μου δεν τρώς φακές αλάδωτες 19 φορές το μήνα, ούτε ψωνίζεις χαρτί υγείας απο το Lidl για να βγάλεις τα ψιλά για τσιγάρα. Σε λένε βλάκα κατάμουτρα και συ τους χειροκροτείς και από πάνω. Ε νισάφι πια ρε παιδιά. Και εγώ θέλω να παλέψω για να κάνω τη ζωή μου καλύτερη, να ζήσω άνετα, να έχω και τη βίλα μου και το κάμπριό μου κλπ κλπ. Αλλά άμα πετύχω 5 πράματα βγάλω και 10 φράγκα, δε θα το παίζω και μισοκακόμοιρος μετά.
Φτώχεια καταραμένη λέει. (Χαρούλη επιτρέπεις λίγο πλαγιαρισμό ε;) Ο μπάτλερ φτωχός, ο σωφέρ φτωχός, ο αστακός ψόφιος, το κρασί παλιό, το χαβιάρι μαύρο...
Απορώ γιατί δεν ο κόσμος δεν έχει πάρει τις πέτρες ακόμα. Αλλά τι λέω. Εδώ δεν τις πήραμε με το χρηματιστήριο, θα τις πάρουμε τώρα για 5 ψωρομμύρια και 2 dvd με τον Ron Jeremy του 2007? Δε χεστήκαμε κιόλας κυρία Λέλα μου. Ναι ναι, σε αφήνω τώρα γιατί έχω το χαλβά στη φωτιά και θα μου αρπάξει το σιμιγδάλι. Ποια αλήθεια μωρέ, εδω θα καεί ο χαλβάς..