CAVOK

Ένα A7 Corsair απο την 335 μοίρα "Τίγρης"

Δικό μας παλληκάρι. Οι άλλοι δύο είναι απο Τανάγρα μάλλον

Ε λοιπόν είναι περίεργο πράμα ο στρατός. Πολύ περίεργο όμως. Για να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα από την αρχή να μην παρεξηγηθώ κιόλας. Έχοντας μεγαλώσει σε "στρατιωτική" οικογένεια, και δυστυχώς ή ευτυχώς ανάμεσα σε τίμιους και ευσυνείδητους στρατιωτικούς, πάντα τον σεβόμουν. Όχι ως οργάνωση ή ώς ιδεολογία κατ'ανάγκη. Μαλάκες έτσι και αλλιώς υπάρχουν και αλλού. Όπως θα συναντήσεις στρατόκαβλους κολλημένους έτσι θα συναντήσεις και μαθηματικούς κολλημένους και φιλόλογους κολλημένους και δικηγόρους κολλημένους και και και και.. Επιπλέον ποτέ δεν θεώρησα "άδικη", "χαζή" και "ανώφελη" την εκ γεννετής μου δεδομένη υποχρέωση να υπηρετήσω τη θητεία μου. Τώρα θα μου πείτε "ναι ρε μαλέκο, αλλα δε σε βλέπουμε στις ειδικές δυνάμεις, στην αεροπορία πήγες". Σωστά. Πήγα αεροπορία. Σε μια ειδικότητα που έχει να κάνει με την ασφάλεια πτήσεων, σε μια ειδικότητα που κάθε υπογραφή που βάζω στην ενημέρωση του πύργου ελέγχου, σημαίνει πως άμα γίνει στραβή, θα είμαι ένας από αυτούς που θα κάνουν διακοπές στις στρατιωτικές φυλακές. Βέβαια σχεδόν κανείς από όσους έχω μιλήσει δεν πιστεύει ότι η ειδικότητα του μετεωρολόγου έχει να κάνει με την ασφάλεια πτήσεων, και όλοι αρχίζουν τα "εεελα ρε μαλάκα σιγά". Οπότε βαρέθηκα και εγώ να εξηγώ και λέω ενα ξερό "τα ξύνω όλη μέρα στον πύργο" για να μη μου ζαλίζουν και εμένα τα @@. Ευτυχώς που ο Γεράσιμος είναι λογικός άνθρωπος (κατά τόπους και χρόνους) και με κατάλαβε. Επίσης κατάλαβε την πίπα της 24ωρης υπηρεσίας (με 3 40λεπτα ύπνου) και με υποστηρίζει στις εκάστοτε τέτοιες συζητήσεις. Τεσπα.. Εκεί που ήθελα να καταλήξω είναι πως μερικές φορές πραγματικά λυπάμαι για μερικούς συναδέλφους μου. Μπορεί ο στρατός να είναι κατά τόπους ανοργάνωτος, χύμα, σκατά, να έχει κάτι καραβανάδες που δεν ξέρουν να συλλαβίσουν το όνομά τους, οι μπριζόλες να θυμίζουν ύποπτα απομεινάρια της Κρητιδικής περιόδου και ο (πολίτης) μάγειρας να ταίριαζε περισσότερο σε σκίτσο του Vuillemin (ή όπως αλλιώς γράφεται), αλλά εν μέρει, το στρατό τον φτιάχνουμε και εμείς. Το ότι στους θαλάμους του Κ.Ε.Φ βρωμάει ασύστολα και τα κωλόχαρτα φτάνουν μέχρι την πόρτα, δεν είναι ευθύνη του Α.Γ.Ε.Α . Το ότι ο μαλάκας θα κοιμηθεί στη σκοπιά ("ελα μωρέ σιγά και τι έγινε") και θα μπει ο Χ κλάμπανος να κλεψει το Humvee να βγεί βόλτα (περσινό περιστατικό..) δεν είναι ευθύνη του αξιωματικού υπηρεσίας. Το οτι όμως όταν τον πιάσουν το μαλάκα να κοιμάται και αυτός πάρει τηλέφωνο τον 150ο ξάδερφο σμήναρχο/ταξίαρχο/υποπτέραρχο ο οποίος με τη σειρά του θα πει "αφηστε το το παιδί", ναι ειναι ευθύνη του μαλάκα που αντι να πει "σκίστε το το μαλακισμένο" καθεται και του κάνει τα χατήρια. Δεν το παίζω υπεράνω ούτε είμαι στρατόκαβλος. Αλλά μου τη σπάει η κλασσική η ελληνική μαλακία (που μας πιάνει όλους, και εμένα ενίοτε), που πάντα φταίνε όλοι οι άλλοι που τα πράγματα είναι σκατά, εκτός από εμάς που όχι μόνο δεν κάνουμε τίποτα να τα διορθώσουμε, τα βοηθάμε κιόλας να γίνουν πιο σκατά. Χέζει ο άλλος εκτός ; Θα πάει ο επόμενος, θα τον βρίσει επιδεικτικά, αλλά και αυτός απ έξω θα τα ρίξει. Αυτοί που σεβόμουν πάντα και θα τους σέβομαι πάντα είναι οι πιλότοι. Και μου σπάνε απίστευτα τα νεύρα, όταν ακούω κάτι ψευτομαγκάκια κάτι παπάρες να τους βρίζουν. Ναι ρε όσα και αν παίρνουν λίγα είναι. Γκρίνιαζε ο 19χρονος ΕΠΟΠ (γραφειάτορας) ότι παίρνει λίγα ενώ οι πιλότοι ξεκωλιάζονται στο τάλληρο. Σώπα ρε μάγκα. Σοβαρά; Δηλαδή έχεις την απαίτηση να παίρνεις τα ίδια λεφτά εσύ που κάνεις 4 ώρες να σηκώσεις ένα στυλό, με τον άλλο που κάθε μέρα παίζει τη ζωή του κορώνα γράμματα; πως την είδες έτσι δηλαδή; Είναι δυνατόν όλοι οι πιλότοι που έχω γνωρίσει μέχρι τώρα να είναι τόσο κγμ τα παιδιά, τόσο άνετοι τόσο γελαστοί και προσιτοί, και ο επόπης να την έχει δεί πτέραρχος; ε είναι. Θα μου πείτε, γιατί, σε λίγες εταιρίες ο ρεσεψιονίστας έχει μεγαλύτερο τουπέ από τον υπεύθυνο R&D; Ε όντως. Δε ξέρω που θέλω να καταλήξω. Ίσως και να μην ήθελα να καταλήξω πουθενά. Μπορεί ενίοτε να γκρινιάζω για το στρατό (η αλήθεια έιναι πως έχει πέσει αρκετό πήξιμο. Σε 3 μήνες ένα σουκού έξω μονο, ε είναι λίγο κάπως) αλλά όλα και όλα. Μπορεί να γκρίνιαξα που έκανα αλλαγή χρόνου στη σκοπιά (όχι για το γεγονός αυτό καθαυτό, αλλά γιατί ήμουν αμοιβός και ένα μαλακισμένο απο το πρωί είχε πει οτι το βράδυ θα τον πονάει ο λαιμός του, οποτε χώθηκα εγώ) αλλά στην τελική καλά πέρασα, ήταν μια καινούρια εμπειρία. (Το δάγκωσα λίγο, αλλα φέρανε κονιάκ και κουραμπιέδες οποτε έφτιαξε το πράμα) Μπορεί να είναι πουτάνα τα περισσότερα στο στρατό, αλλά χαίρομαι που βλέπω ΠΟΛΛΟΥΣ ανθρώπους που είναι το αντίθετο του καραβανά. Που το πονάνε χωρίς να είναι στρατόκαβλοι. Που έχουν τίγκα το γαλόνι αλλά μιλάς μαζί τους στον ενικό σαν να είναι φίλοι σου. Που δε σου πρήζουν το παπάρι επειδή το ένα κορδόνι είναι λιγο ξεφτισμένο. Που τιμάνε τη στολή τους έστω και αν αυτή δε σημαίνει τίποτα για άλλους. Για αυτούς τους ανθρώπους χαίρομαι που υπηρετώ και που είμαι κάτω από τις διαταγές τους. Για τους πιλότους που βλέπω κάθε μέρα να κινδυνεύουν και παρόλα αυτά έχουν το κουράγιο να περνάνε και να αστειεύονται λες και ήταν πριν λίγο για καφέ και όχι συρριζα σε ένα Cumulonimbus (σύννεφο καταιγίδας) με ενέργεια ικανή να ισοπεδώσει τη μισή Ελλάδα (καθε τέτοιο σύννεφο ειναι περίπου 100 πυρηνικές , ενεργειακά). Για αυτούς τους ανθρώπους θα απολυθώ και θα έχω να λέω όχι τι μαλακία και χάσιμο χρόνου ήταν ο στρατός αλλά ότι είχα την τιμή να γνωρίσω πραγματικά άξιους και πραγματικά γενναίους ανθρώπους εκεί μέσα. Και επίσης για αυτούς που τη χάσανε τη ζωούλα τους, στην καλύτερη ηλικία τους. (περίεργες συγκινήσεις με πιάνουν τελευταία.. ξεχασα να παρω τα prozac μου παλι..) Πάω να την πέσω τώρα γιατί είμαι ξύπνιος απο χτες το βράδυ στις 2. Αρχιζω και παραπαίω. Καληνύχτα και μην ανησυχείτε, έρχονται κρύα. Αλλά για σήμερα, CAVOK.. :)