Ήρθε το τρελλό καρναβάλι

Επιτέλους μια γιορτή της προκοπής. Μια γιορτή διονυσιακή. Μια γιορτή απελευθέρωσης, χαράς, κεφιού, ξεφαντώματος και ανεμελιάς. Μια αξιοσέβαστη γιορτή που ευτυχώς που δε μπορούν να την απαγορεύσουν οι παπάδες, διότι ως γνωστόν το καρναβάλι είναι του διαβόλου. Ή κάποιου άλλου τέτοιου μοχθηρού και κοκκινωπού τύπου. Μια γιορτή στην οποία εγώ και ο φίλος μου ο Zaphod έχουμε δώσει ρέστα χαζομάρας ανά τους αιώνας. Μια γιορτή στην οποία δε μας παίρνει πλέον να συμμετάσχουμε, διότι παραγεράσαμε και όποτε πίνουμε μας πονάνε οι μασχάλες μας. Βασικά αυτόν τον πονάει ο σβέρκος του, και όταν ρώτησε μια νοσοκόμα φίλη του "γιατί με πονάει ο σβέρκος μου όταν πίνω;" εκείνη έδωσε την έγκυρη επιστημονική απάντηση "μάλλον σε πειράζει το αλκοόλ στο σβέρκο" Η αλήθεια είναι όμως ότι έχουμε ξενερώσει με το καρναβάλι και δεί το πατρινό, όπως συζητάγαμε προσφάτως. Αυτός ψήνεται τώρα να ανέβει Ξάνθη αλλά δεν τον κόβω, μάλλον εδώ θα μου κουβαληθεί. Ναι έχουμε ξενερώσει γιατί έχει οι πατρινές αρχές το έχουν απαυτώσει. Βασικά έχει χαλάσει και ο κόσμος. Ή χαλάσαμε εμείς. Αφ ενός μεν παλιότερα είχε περισσότερο κόσμο, αφ ετέρου δε παλιότερα είχε μεγαλύτερο αυθορμητισμό και χαβαλέ. Αυτό βέβαια παίζει να οφείλεται στο γεγονός ότι πλέον είμαστε λίγο "too old for this shit" όπως έλεγε και ο Γκλοβερ στο Φονικό Όπλο. Τώρα παίζουμε πλέον πιο πολύ ρόλο Statler-Walford (οι γέροι στο Muppet show - Όσοι δεν τους ξέρετε ή δεν το έχετε δεί, είστε πολύ μικροί για να πίνετε). Καθόμαστε και κοροϊδεύουμε απο μακριά τον κόσμο. Ενώ παλιότερα τον κοροϊδεύαμε απο κοντά. Μέρες που είναι λοιπόν, μου έχουν έρθει στο μυαλό μερικές αττάκες -ενίοτε ιστορικές- που έχουν ειπωθεί υπό την επίρρεια αλκοολούχων (ειδικά αυτή η μίξη τσίπουρο-ρακή που είχε κάνει ο πατέρας του Zaphod - "ελα μωρέ το ίδιο πράγμα είναι" - ήταν καταστροφή) και κατά τη διάρκεια του καρναβαλιού. Αν με αφήσει ο Zaph θα βγάλω και φωτογραφίες στη φόρα.. Έχουμε και λέμε :
Σκηνικό #1 : Ο Zaphod έχει ημιξεμοναχιάσει μια κοπελίτσα. Αυτή έχει πλάτη στηριγμένη στον τοίχο, και ο φιλαράκος μου στηρίζει το χέρι του διπλα της, ενώ χαμογελάει επικίνδυνα γέρνοντας προς αυτήν, σημάδι ότι ετοιμάζεται να ρίξει ρόπαλο και να την κουβαλήσει στη σπηλιά του. Ξαφνικά ακούει από πίσω του μια χορωδία μεθυσμένων μαντραχαλαίων να κρώζει " Γεράσιμε σαβούρη μας το παιζες και μούρη" . Το βλέμμα του όταν γύρισε και μας κοίταξε δεν θα το ξεχάσω ποτές των ποτών. Φυσικά η κοπελίτσα έγινε μπουχός.
Σκηνικό #2 : Ο Κωστάκης μιλάει με μία. Ξαφνικά η τύπισσα φεύγει σχεδόν τρέχοντας. Πάμε με απορία και τον ρωτάμε "Ρε Κωστάκη τι της είπες και έφυγε;" -με μεθυσμένη φωνή- "Τηχ είπα ότι να φύγει και άμα κχαναγυρίχει α τη γαμήχιω". Μετά από 10 λεπτά σκάει η τύπισσα και λέει στον Κωστάκη "Ξαναγύρισα!"
Σκηνικό #3 : Κάνω μια έτσι πίσω μου και βλέπω τον Κωστάκη να κάθεται κολλητά μου. Ο Κωστάκης δεν είναι ποσώς gay, (μεγάλος γυναικοφαγάς και αυτός. Συμφορά. Αμα δείτε ένα φουρφούκι γυναίκες, στο κέντρο του θα ναι ο Κωστάκης συνήθως). Οπότε τον ρωτάω : "Ρε Κωστάκη τι κάνεις εκεί ;" "Κάθομαι πίσω σου για να νομίζεις ότι κοιτάνε εσένα"
Σκηνικό #4 : Για να ικανοποιήσει τον υπέρμετρο εγωισμό του αποφασίζει να κάνουμε διαγωνισμό ομορφιάς. Αποφασίζει δηλαδή να με ξεφτιλίσει, γιατί ομολογουμένως είναι πιο ωραίο αγόρι. (Έχει επιτυχίες και στα 3 φύλα) . Οπότε με σέρνει στο δρόμο και αρχίζουμε και ρωτάμε διάφορες για το ποιός είναι πιο ωραίος. Πρίν αρχίσω να χάνω επικίνδυνα (γύρω στο 3-0) αποφασίζω ξεφτιλιστώ περισσότερο και να πάρω κανα πόντο. Οπότε αρχίζω και λέω ότι "ναι αλλά εγώ δουλεύω εκεί και παίρνω τόσα". Οπότε προς μεγάλη του απογοήτευση τον κερδίζω άνετα πλέον. Απογοητευμένος μονολογεί "δεν είναι δυνατόν...τελικά ολες ΠΟΥΤΑΝΕΣ ΕΙΝΑΙ; ".. "ΕΕΕ ΚΟΠΕΛΙΑ ΕΛΑ ΕΔΩ ΛΙΓΟ"
Σκηνικό #5 : Η χορωδία σχολιάζει τη γαλαντομία του Κωστάκη : "Αν θέλετε να πάθει εγκεφαλικό, ζητήστε από τον Κώστα ενάμισι ευρώ"
Σκηνικό #6 : Σχολιάζοντας αυτά που περνάνε :
"Αυτήηη;"
"Καλήηη"
"Αυτήηηη;"
"%$%%@#ρα, θεα!"
"Αυτήηηηη;"
"ΟΧΙ ΡΕ!"
"Γιατί ρε;" "Γιατί είναι ο Κώστας" (ο Κώστας με φουστίτσα και κολλάν είχε ωραίο κώλο :P)
Σκηνικο #6 : Γεράσιμος. Πάει πίσω από μια κοπελίτσα. Της λέει στο αυτι απειλητικά "τρέχα". Αυτί ξεκινάει να τρέχει. Πάνε , πάνε, ο Γεράσιμος φτύνει τα πνευμόνια του κάποια στιγμή. Της ξαναλέει : "Ξαναξεκίνα". Και αυτή ξεκίνησε ρε! πήγαν τρέχοντας τη μισή Πάτρα!
Σκηνικό #7 : Ο Σάκης βλέπει παπά και πάει να του τραβήξει το μούσι, λέγοντας "ωωωω ωραία στολή". Παρομοίως, ο Στράτος έξω απο την Αστυνομία λέει σε ΜΑΤατζή (με φουλ εξοπλισμό". "Γεια σου, πως σε λένε και τι δουλειά κάνεις" (?!?!?!?!?!)
χμ..χμμ..
ειναι πολλά ρε γαμώτο.. Ελπίζω να θυμηθεί και ο άλλος τίποτα ...