Κυρίες μου.
Ξέρετε πόσο σας αγαπώ.
Πόσο σας σέβομαι.
Πόσο σας εκτιμώ.
Και πόσο παίρνω ακέραιο αριθμό μεταξύ 2 και 4 για αυτά μου τα προσόντα. Από σας.
Ναι.
Παρ'όλα αυτά δεν το βάνω κάτω και συνεχίζω να είμαι αυτός που είμαι.
Σήμερα θα ασχοληθώ λοιπόν με μια από τις κλασσικές ομαδικές σας φαντασιώσεις που τροφοδοτούνται από τις τέλειες εικόνες που προβάλλονται ως πρότυπα σε γυαλιστερά περιοδικά,ταινίες, σειρές και τα λοιπά.
Αφορμή για το παραλήρημα που θα ακολουθήσει και την κυνική αποδόμηση που θα επιχειρηθεί, είναι μια συζήτηση που είχα στο twitter με την συμπαθεστάτη τουιτερού Κατερίνα Μετοφελό, περί του αντρικού ογκόλιθου που ονομάζεται (λάθος, ονομαζόταν, να ναι λαφριά η στάχτη του) Khal Drogo.
Για να μην πολυλογώ και για όσους και όσες πιθανώς δεν έχετε ιδέα, σε μια σειρά λοιπόν ο Khal ειν τούτος :
 |
| O Khal o Drogo ο ίδιος |
Φυσικά δε θα το παίξω "σιγά τον άντρα", "και τι έγινε" κλπ κλπ κλπ. Ο τύπος είναι άντρακλας, ωραίος,γυμνασμένος, σέξι και από όλα.
Θα μου πει κάποια κακεντρεχής ενδεχομένως "καλά, δεν αισθάνεσαι ανασφάλεια με αυτόν τον τύπο;"
Κατ'αρχήν όχι γιατί δεν υπάρχει. Κατά δεύτερον, πάλι όχι γιατί αυτό που "πουλάω" αν θες εγώ, δεν είναι μούσκλα,τατουάζ και σφαγή,οπότε χέστηκα αν τα χει οποιοσδήποτε δίπλα μου καλύτερα από μένα. (Και για να μην πείτε καμιά μαλακία, φυσικά και έχω και εγώ τις ανασφάλειές μου.)
Και καταλαβαίνω απόλυτα τους ρομαντικούς υγρούς μηκυθμούς που βγάζουν όσες τον βλέπουν στο Game of Thrones. Εννοείται. Είναι το πρότυπο του άγριου,πρωτόγονου,βαρβάτου άντρα που θα σε πιάσει από το μαλλί, θα σε βιάσει, θα σε υποτάξει και θα σε πετάξει στα βράχια, αφού σε έχει ικανοποιήσει με ν διαστροφικούς τρόπους. Πάσο. Καταλαβαίνω.
Εγώ όμως είμαι μάστερ της αποδόμησης και της προσγείωσης, όσο και αν διαβάζω φάντασι/χορορ/σαιφαι κλπ από 10 χρονών.
Να πούμε λοιπόν μερικά πράγματα για ΑΥΤΟΝ τον άντρα και το πώς θα τον αντιμετωπίζατε αν σας έσκαγε μύτη. Δε μιλώ για τον ηθοποιό, μιλώ για το χαρακτήρα, να ξηγιόμεθα.
Αυτά που θα πω φυσικά πιάνουν και το ρομαντικό πρότυπο του μεσαιωνικού ιππότη με το άλογο και την πανοπλία, πράγματα που ακούς και τώρα δηλαδή μερικές φορές. Αυτός εδώ δεν είναι τίποτα άλλο από την παραλλαγή του προτύπου αυτού, για αυτές που "γουστάρουν τα κωλόπαιδα" (θα μπορούσα να ξεκινήσω τώρα διάφορα αλλά όχι, ψυχραιμία).
Βασικά στοιχεία της κουλτούρας του τύπου είναι η νομαδική ζωή σε τουνδροειδές/ερημικό τοπίο, πάνω σε ένα άλογο, ο βιασμός και η σφαγή και τέλος, ο φόβος για το νερό.
Το οποίο σημαίνει (αν δε σε τρομάζει ήδη ο βιασμός δηλαδή) οτι δεν πλένονται. Ποτέ. Δηλαδή ο τύπος πες είναι 25 χρονών, τελευταία φορά που έκανε μπάνιο ήταν μια φορά που γλύστρησε και έπεσε σε μια νερολακούβα,όταν ήταν 6.
Αυτός ο άντρακλας λοιπόν, έχει να πλυθεί 25 χρόνια. Έξτρα μπόνους, τόσα χρόνια έχει να πλύνει και τα δόντια του, όχι μόνο τα μαλλιά του, τις μασχάλες του και τα τσιμπιρδόνια του.
Μια πρώτη λύση για το πως θα έπρεπε να τον πλησιάσετε είναι αυτή
αλλά όλοι μας καταλαβαίνουμε ότι αυτό δεν αρκεί, μια και η πλούσια κόμη του θα βρίθει φθειρών, σκόνης,γλίτσας και ενδεχομένως μικρών τρωκτικών, οπότε ένα πιο ολοκληρωμένο ανσαμπλ για μια βραδινή έξοδο με το αλάνι θα ήταν κάτι τέτοιο:
Ξέρω. Τα λέω γιατί ζηλεύω, γιατί αισθάνομαι ανεπαρκής, γιατί δε μπορώ να φτάσω αυτό το ιδανικό πρότυπο του άντρα του πολλά βαρύ, του πρόστυχου,του σατράπη, του "έλα να σε βάλω κάτω μωρή και μη λες πολλά". ΟΚ, τι να σου πω, μπορεί και να χεις δίκιο.
Τον κατανοώ ως υλικό φαντασίωσης βέβαια και μάλιστα ασφαλέστατης φαντασίωσης. Γιατί στην πραγματικότητα, ένα τέτοιο βρωμερό κτήνος θα σας έκανε να κάνετε τσισάκια και να αρχίσετε να ουρλιάζετε σε συχνότητες που θα κούφαιναν νυχτερίδες όταν θα σας έπιανε στα -25 χρόνια άπλυτα- χέρια του - αν δεν είχατε πάθει οβερντοουζ στα gag reflexes σας από τη σάπια μπόχα του.
Τουλάχιστον εμάς οι φαντασιώσεις μας συμπεριλαμβάνουν καλοπλυμένες και περιποιημένες γυναίκες. Ναι και όταν είναι επικίνδυνες κλπ. (Η Felurian π.χ ή Η Μπελούτσι στην Αδελφότητα των Λύκων)
 |
| Πλυμένη ρε. Από την κορφή μέχρι τα νύχια. Μοσχομυριστή |
Ο κίνδυνος είναι βασικό στοιχείο φαντασιώσεων. Το ξέρω. Αλλά είπαμε. Αυτός δεν είναι ο τύπος που απλά θα σε υποτάξει στο σεξ και θα σε κάνει να βελάξεις την πέμπτη συμφωνία. Είναι ο τύπος που θα σε βιάσει 16 φορές παρα φύσει και μετά αν δεν αντέχεις να κάνεις 400 χιλιόμετρα καβάλα στο άλογο, θα σε πετάξει σε κανα γκρεμό. Και βρωμάει σαν κολιός που έμεινε Αύγουστο μια βδομάδα έξω.
Εσείς με τα36 σαπουνάκια σας στο μπάνιο, τις ωραίες κρέμες σας, τα αρωματικά άλατα κλπ, πως θα τον κάνατε ζάφτι ρε; ε;
Τελειώνοντας, το ζουμερό ιστορικό ινφορμέϊσιο της ημέρας, μια και οι Dothraki έχουν αρκετά στοιχεία από τους Τατάρους.
Ναι απο κει βγήκε η γνωστή μπριζόλα Ταρταρ (το έξτρα "ρ" δεν ξέρω πως μπήκε παιδιά,συγγνώμη.Μπορεί να κάνω λάθος και στο όνομα της φυλής).
Update: Όχι δε βγήκε από κει όπως με πληροφορούν, έκανα λάθος.
Αυτοί λοιπόν ήταν σαν τους Dothraki, άπλυτοι βάρβαροι ντουβάρια νομάδες που περνούσαν τη ζωή τους πάνω στα άλογα. Επειδή δεν είχαν αναπτύξει πολιτισμό επιπέδου "να μαγειρέψουμε και τίποτα", βάζαν τη μπριζόλα ανάμεσα στα πόδια και τη σέλα στο άλογο και όποτε θέλαν μασαμπούκωναν. Η μπριζόλα "ψηνόταν" λοιπόν ανάμεσα στα πόδια τους. Δε λέω λεπτομέρειες γιατί θέλω να ξαναφάω, αλλά καταλαβαίνετε. Να, τέτοιον γουστάρετε. Συγχαρητήρια.
Την καλησπέρα μου ε.
Και τώρα, χώστε μου
#κυδος !
ReplyDeleteΓια να πιάσεις και το υπόλοιπο κοινό (που συμπεριλαμβάνει και εμένα) κάνε μας και την ανάλογη ανάλυση για τον Captain Mal... Και δεχόμαστε και τον Kvothe ενήλικα.
ReplyDeleteThe name is a shortening of the original "à la tartare" or "served with tartar sauce," a dish popular in the 19th and early 20th centuries. Tartar sauce and steak tartare are found in Eastern Europe cuisines.
ReplyDeleteThe modern version of steak tartare with raw egg was first served in French restaurants early in the 20th century. What is now generally known as "steak tartare" was then called steak à l'Americaine. Steak tartare was a variation on that dish; the 1921 edition of Escoffier's Le Guide Culinaire defines it as steak à l'Americaine made without egg yolk, served with tartar sauce on the side.
Over time, the distinction between steak à l'Americaine and its variant vanished. The 1938 edition of Larousse Gastronomique describes steak tartare as raw ground beef served with a raw egg yolk, without any mention of tartar sauce.
Although the word 'tartare' presumably refers to the Tatar or Tartar people of Central Asia, and there are many fanciful stories connecting steak tartare with them, steak tartare is not related to Tatar cuisine.
"À la tartare" or simply "tartare" still means "served with tartar sauce" for some dishes, mostly fried fish
There are conflicting theories about the Mongols and their horses. One post said: The barbarians who descended on Europe from the east, like the Mongols, owed their victories to their horses and horsemanship. One theory is that Attila the Hun was forced to give up his conquests because his horses were attacked by a disease. Some suspect malaria,but it may have been spavin. George Sassoon says: One reason for the success of the Mongols (I was told) was that they cut some meat from the horses' hindquarters, sewed up the wound, ate it raw, remounted, and rode on. This survives today as 'steak tartare', a raw meat dish of beef, not horse-flesh. Maybe other WAISers can confirm this.
ReplyDeleteRH: George's story seems dubious. In a Google search I found this: As we can see in Panetti’s Extraordinary Origins of Everyday Things,” this dish has its origin as a culinary practice popular in medieval times among warring Mongolian and Turkic tribes known as Tartars. These violent fellows derived their name from the infernal abyss of Greek mythology, Tartarus. Their meal was low-quality, tough meat from Asian cattle grazing on the Russian steppe, shredded to make it more palatable and digestible. It was introduced into Germany sometime around the dawn of the 14th century, where it was prepared either raw or cooked.
.
And this: "Tartars! We also call them the Mongolian tribes . . . " Their appearance was not at all what we call Mongoloid, Asiatic. Drawings of the tartars look more like the Russian Cossacks or the Turks. In the fifth century, the Tartars were well known in Western Europe. The name tartar originated from the people's scared voices, the announcing of the arrival of the horsemen, the sound of many horses and the distinct trrrrtrrrrr of the hoofs on the ground." "People of all ages whispered in fear ‘trrrttrrrs'!" Knowing they could not outrun the barbarians, "trrrtrrr" meant possible horror and often loss of life. "Trrrtrrr" became a regular word in the people's vocabulary, soon pronounced "Tar-tar." Everybody who lived between Tibet, and the east, and Italy, to the west, knew the meaning of "Tartar."
Few of the people in the invaded countries understood and spoke the horsemen's language. Even fewer was the number who knew the difference between the one and the other Mongolian tribe. Common people did not know if these fast moving men on horseback were Turks, Mongolians, Avars, Huns, Ephthalites or Hephthalites, who marauded their villages. Yet none of the surviving victims was ever going to forget the trrrrtrrrr sound of the galloping horses, drumming the soil, announcing the armies who moved faster than anything then known to humankind.
While it seems that the steaks we always beef, we now have a reason to study horse meat as part of a wider study of meat and food generally. Is Glenye Cain an authority on horse meat or only on horse flesh?
Our discussion of the origin of steak tartare, or tatare, led to a Google search which provided a number of explanations of the word tartare (tatare). Ed Jajko comments: The World Wide Web is full of fanciful misinformation, among which is the etymology of the name "Tartar," supposedly drawn from "the people's scared voices, the announcing of the arrival of the horsemen, the sound of many horses and the distinct trrrtrrrrr of the hoofs on the ground." The Tatars were so named before they reached Europe. There are conflicting scholarly explanations for the name, some basing it in Chinese and others in Mongolian, but not on a "trrrtrrrr" sound of galloping horses. When they reached Europe, Europeans added an "r" to their name. This was either to identify them as coming from the realm of Tartaros or simply to make the name easier for European mouths to pronounce.
Ααχ να χαθείς τί μου κάνεις απογευματιάτικο...
ReplyDeleteΠέρα από την πλάκα ο Khal Drogo είναι ο μοναδικός γαμήσιμος χαρακτήρας στο Game of Thrones εξού και η υστερία μαζί του.
Εξάλλου και εσείς καβλώνατε με την Estella Warren στο Planet of thw Apes ξεχνώντας ότι καμιά πρωτόγονη τύπισσα δεν έχει φυσική αποτρίχωση και μαλλί κομμωτηρίου. Μυθοπλασία λέγεται.
Να είδες, αυτά λέω.Εμείς γουστάραμε την πλυμένη αποτριχωμένη.Αμα μας την είχαν σκατά και απόσκατα δε θα γουστάραμε :p μυθοπλασία ως εφαρμογή, δεν χαλάσαμε τα ρηαλ λάϊφ γούστα μας όμως :p
ReplyDeleteΡε βούρλο λέει πουθενά ότι ο Khal δεν πλένεται ρε;
ReplyDeleteΕίναι τόσο γαμάτος πρώτα από όλα που τα βακτήρια φεύγουν από πάνω του τρομοκρατημένα.
Μια κάπνα φοράει στα μάτια για το εφέ, βάζει και τα χρώματα του πολέμου και δεν ισιώνει το μαλλί σαν κανένας φλώρος συβαρίτης.
Μια και δεν έχουν ανακαλύψει ακόμα την τέχνη του "χτίζω σπίτι" είναι λογική υπόθεση ότι η προσωπική υγιεινή είναι μερικά χρόνια μπροστά τους ως ανακάλυψη :p. Aσε που γενικά, με τα νερά δεν τα χουν καλά έτσι και αλλέως :p
ReplyDeleteΚάπνα στα μάτια τη λέμε τώρα τη σκιά; :p
ReplyDeleteσμοκι κανονικά έχει κάνει.
Κοίτα που το χα ξεχάσει τελείως αυτό.
Εδώ πάνσοφε έχεις το εξής λάθος:
ReplyDeleteΔεν τον γουστάρουν οι γεναίκες γιατί είναι γαμήσαμπλ και άγριος. Τον γουστάρουν γιατί είναι γαμήσαμπλ, άγριος ΑΛΛΑ τελικά αγαπάει και φέρεται τρυφερά στην γυναίκα του.
Η φαντασίωση δηλαδή πολλών γυναικών είναι ο άγριος, το κακό παιδί, ο αλήτης, ο οποίος όμως για την πάρτη τους θα γίνει τρυφερή ψυχούλα που σαλιώνει κιόλας άμα λάχει.
(το ότι μετά θα τον χωρίσουν γιατί "άλλαξες" και "δεν είσαι όπως σε γνώρισα" είναι άλλο θέμα)
Aδερφέ,
ReplyDeleteαυτή ήταν μια λεπτομέρεια που επίτηδες άφησα απέξω, μια και είπα να επικεντρωθώ στη μπίχλα.
Επίσης, τη γυναίκα του μπορεί να την αγάπησε -στο τέλος- αλλά ως κομμάτι κρέας την αγόρασε.
Άντε συ να πεις σε γκόμενα "σε αγοράζω από τον αδερφό σου, θα τρως τα χαστούκια σου βέβαια και θα κλαις το βράδυ στην αρχή. Μετά, θα σε αγαπήσω όμως, μη νομίζεις" :p
Bρε, ποιος τον γαμεί τον Khal Drogo; Τον Jason Momoa φαντασιωνόμαστε.
ReplyDeleteΕίσαι θεός. Θήτα Έψιλον Όμικρον Τελικό σίγμα. Θ-Ε-Ο-Σ. Εχω προσκυνήσει τόση ώρα και κλαίω, αλλά αναγκάστηκα να σηκωθώ για να σου γράψω. Είσαι ο άνθρωπος μου, πες τα! Πάντα όταν βλέπω ταινίες με τέτοιους, αυτά σκέφτομαι και μου γαμάω την κουβέντα μόνη μου. Δεν ξέρω γιατί το κάνω, τώρα τελευταία σκέφτομαι που τόσες μέρες και καλά που κρατάει η χι ταινία, δεν πάνε για κατούρημα. Τέλος πάντων. Κάτι ακόμα. Μην ξεχνάς πως αν τοποθετήσουμε αυτόν τον καράβλαχο γλίτσα σε κείνη την εποχή, θα πρεπει και οι γκόμενες που τον γουστάρουν να μπουν στην ίδια. Άρα και αυτές θα είναι άπλυτες και το λιλί τους θα μυρίζει τυρί με ψάρι ξεχασμένα πίσω από πάγκο στην αγορά. Οπότε κομπλέ, κανένα πρόβλημα. Είσαι τεράστιος. <3
ReplyDeleteKαι Κωλόγρια ΚΑΙ Κουρούνα στο βλόγι μου;; ρε κουρίτσα, δε μου πατε να στρώσω κόκκινο χαλί.
ReplyDeleteΚουρούνα: Το Μομόα γιατί δεν τον φαντασιωνόσασταν απο το Stargate τοτενες; ε; ε;.. τώρα που σας τον πέταξαν στα μούτρα με 6 κιλά κασίδα στο κεφάλι, γουστάρατε :p
Κωλόγρια: Να ρχεσαι να με υποστηρίζεις εσύ.
Δεν είμαι θαυμάστρια του kal drogo αλλά η βάση της κριτικής για την βρομιά του δεν υφίσταται , δεν φοβάται το νερό γενικός και αόριστος , διευκρινίζεται στην σειρά πως φοβάται το νερό που δεν πίνουν τα άλογα ,με λίγα λογία το θαλασσινό και αυτό δεν τον καθίστα βρομιάρη αλλά προληπτικό.
ReplyDeleteΚατ'αρχήν ναι τα ξέρουμε για το Poison water κλπ κλπ κλπ και για τη μεγάλη Khalasar του ουρανού και για τις dosh khaleen και αρκετά ακόμα.
ReplyDeleteΕπίσης είναι προφανές ότι σε ένα τέτοιο κείμενο που ζέχνει χαζομάρας και χαλαρότητας, θα έπρεπε να αντιδράμε στο πολύ χαλαρό, όχι λες και γίνεται σοβαρή λογοτεχνική ανάλυση.
Μπαϊ δε γουέϊ όμως,η βάση της κριτικής στέκεται μια χαρά μια και η πηγή των Dothraki ήταν οι Τάταροι, οι Ούνοι κλπ οι οποίοι ΔΕΝ έμειναν στην ιστορία για την καθαριότητά τους.
Μπα; Έπαιζε και στο Stargate; Γιατί δεν τον θυμάμαι; Εχμ... Σε ποιο Stargate; Τη σειρά; Αν είναι, να την κατεβάσω.
ReplyDeleteΣτο Stargate:Atlantis έπαιζε. Kαι εκεί ήταν καλύτερος νομίζω.
ReplyDelete(Όσο καλός μπορεί να ναι,γιατί είναι κεγαμώ τους άντρες,αλλά από ηθοποιία..)
ο βασικό πρόβλημα πάντως είναι ότι το photoshop δεν είναι καλυντικό!
ReplyDelete"Μείνε κοντά μου, κι ας μη μ' αγαπήσεις,
ReplyDeleteκαι λίγο-λίγο, θα με συνηθήσεις..."
Ε, τελικά, λίγο-λίγο, αγαπήθηκαν κιόλας.
Πάντως ωραία συνταγή για παστουρμά, αυτη με τα μπούτια και τη σέλα. Το τσιμένι καταλαβαίνεις από πού έβγαινε, ε;
elPre ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ ΘΕΟΣ!!!
ReplyDeleteΕπι της αρχης συμφωνω κε συνκουμπάρε αλλα αμα ο Καλης ο Ντρόγκος τυχει και κανει κανα μπανιο μας γαμάει το συμπερασμα (και πιθανον και την γκομενα)
ReplyDeleteΆμα πλυθεί, ας μας πηδήξει και τις αδερφές μας, αδερφέ :D
ReplyDeleteΕισαι απολαυστικος οπως παντα και να γραφεις πιο συχνα γιατι δυο τρεις διαβαζω πλεον και σας περιμενω καθε φορα πως κ τι..η αποψη μου τωρα:
ReplyDeleteΠρωτον εμενα καθολου δε με συναρπασε ο καλ,εγω το βασιλια τον καλο ηθελα και μου τον αποκεφαλισανε και η σειρα εχασε το μισο της ενδιαφερον εκτοτε.
2ον,ισα ισα ρε προφητακο εμενα ο ντρογο μου βγαζει μια ψευτια και αναληθοφανεια με τις σκιες και το περιποιημενο μουσι στα πρωτογονα χρονια-αν στ'αληθεια εξεπεμπε αγριαδα και κτηνωδια μπορει και κατι να μου κουνουσε...
φιλουμπες
Ρε λατρεία Αουρέλια, μη χάνεσαι :D
ReplyDelete