Οι Βουρκόλακες τση Πολιτικής

Έχω χρόνια που το λέω, αλλά από μέσα μου κυρίως για να μη με δέρνουν. Μου σπάνε τα γυαλιά και ξέρεις πόσο κάνουν γυαλιά με 6 βαθμούς μυωπία και λεπτά κλπ κλπ; Ας τα.

Τι λέω; Ότι το φοιτητικό κίνημα είναι το πιο ακίνητο, δυσκίνητο και αρτηριοσκληρωτικό πράμα σε αυτό τον τόπο μετά από κάτι-που-είναι-πολύ-αρτηριοσκληρωτικό.

Είναι τόσο ίδιες οι ατάκες που ακούς, τόσο καρμπόν τα λογύδρια (επαναστατικά και μη, όλους τους παίρνει η μπάλα) στις συνελεύσεις που ένα βράδυ που είχα πιεί κάτι ρακές χειροβομβίδες είχα καταλήξει στο εξής συμπέρασμα:

Επειδή δε γίνεται η κασέτα να παίζεται με τόση ακρίβεια σε τόσες σχολές σε τόσες πόλεις της Ελλάδας για τόσα χρόνια, συμπέρανα ότι τελικά οι ινστρούχτορες είναι οι ίδιοι εδώ και 30 χρόνια. Ναι, τα ίδια 100;200;300 άτομα είναι στην Ελλάδα από το 1975 και μετά όταν το να φοράς αμπέχωνο και να είσαι αριστερός ήταν εξίσου της μόδας με το να φοράς ολόσωμο γυαλί ηλίου και κολλάν σήμερα. Αποτελούν μια ράτσα απέθαντων όντων που δεν έχω καταλάβει από που έχουν έρθει, αλλά ή έχουν εξαιρετικές αναγεννητικές ικανότητες (ριτζενερέσιο για τους RPGάδες) ή έχουν την ικανότητα να αλλάζουν σώματα (Invasion of the Body Snatchers κλπ, ψάχτε λίγο IMDB). Αρχικά είχα την εντύπωση πως ήτο βρυκόλακες, επειδή κυκλοφορούν μόνο βράδυ, φοράνε μόνο μαύρα και είναι χλωμοί, αλλά μάλλον έχουν κάποια ειδική λοσιόν προστασίας από UV γιατί οι συνελεύσεις γίνονται απόγιομα συνήθως οπότε τότε ξετσουμίζουν από τα λαγούμια τους. "Ω ρε μαλάκα, 3 πάλι η συνέλευση; με την τσίμπλα στο μάτι θα έρθω"

Που λες είναι οι ίδιοι εδώ και 30 χρόνια, δεξιοί,κεντρώοι,αριστεροί, πιο αριστεροί και οι διάφορες συνιστώσες, φράξιες, αποσχίσεις, αναδιατάξεις, μεταθέσεις, διασπάσεις, ομάδες ανοιχτού διαλόγου, κέντρα ελεύθερης κουβέντας, φιλικοί κύκλοι, στέκια, υποστέκια, υπόγεια κλπ κλπ κλπ. Και είναι στην κορυφή της Αρχιερατικής τους Πολιτικής Πυραμίδας και σε κάθε φουρνιά πρωτοετών βεντουζώνονται πάνω στους πρωτοετείς (οι οποίοι έχουν έρθει εξαιρετικά ερεθισμένοι για πολιτικά δρώμενα και πολυσυμμετοχικότητα στο Πανεπιστήμιο - αν και οι περισσότεροι έχουν πρώτο μέλημα να βρουν γκόμενα και να ανακαλύψουν όλα τα καλά τσιπουράδικα της Θεσσ.. πόλης -αχ τι θυμήθηκα τώρα). Αφού το παρασιτικό δαιμόνιο του "Παλιού" και Έμπειρου Πολιτικού της Σχολής βεντουζάρει καλά στο πρωτοετό, κάθεται και του απομυζά φαιά ουσία και λογική σκέψη με σκοπό να το μετατρέψει σύντομα και μόνιμα σε Μνημείο Εγκεφαλικής Ανεπάρκειας, σε Απαστράπτουσα Διανοητική Ανυπαρκτότητα, ταυτόχρονα μετατρέποντάς σε ένα υβρίδιο ξενιστή και παράσιτου που μπορεί να μολύνει και άλλους (όπως η Kerrigan - το ξέρω, είμαι θησαυρός γνώσεων). Ορισμένα πρωτοετά βέβαια έχουν νιονιό και δεν είναι χαζοβιόλικα χάπατα οπότε αντιστέκονται. Εκεί το παράσιτο προτάσσει βέβαια το ανυπέρβλητο τείχος της κομματικής γραμμής, της σημασίας της ομόνοιας και συλλογικής τακτικής των μελών της παράταξης (όπου αν είσαι "δεξιός" σου μιλάνε μανατζερίστικα και με όρους όπως "η ομάδα", "σωστή διαχείριση των διαθέσιμων πόρων μας", "συνέπεια και υπευθυνότητα λόγων και πράξεων σε ομαδική γραμμή", ενώ αν είσαι αριστερός σου μιλάνε για "συντροφικότητα", "συλλογικότητα στον αγώνα" , "ιδεολογική καθαρότητα στο αμφιθέατρο" καθώς και για "ύψωση της σοσιαλιστικής γροθιάς", ενίοτε σε θερμό κλίμα και για "ρεβιζιονιστές/ρεφορμιστές προδότες" κλπ.). Οπότε το θύμα/ξενιστής ή ψαρώνει και αρχίζει και κατεβαίνει το πρώτο σκαλί προς το τεράστιο Σηπτικό Δοχείο που ονομάζεται Φοιτητική Κομματική Πειθαρχία, είτε την κάνει με ένα μεγαλόπρεπο "ρε α σιχτίρ ρε κνώδαλο που θα μου πεις και προς πια κατεύθυνση θα κλάσω για να μη χαλάσω την κομματική σου γραμμή", είτε αν έχει ακόμα το μικρόβιο και την πετριά της πολιτικής, φτιάχνει μια δική του παράταξη που αρχικά αποτελείται από τους 2 κολλητούς και τον συγκάτοικο. Αρχικά αναλώνεται σε βραδιές πολιτικής συζήτησης στο σπίτι του (γιατί με τον συγκάτοικο έχουν τριάρι, άρα έχουν σαλονέτο φίνο) , δηλαδή μαζεύονται 10 , παραγγέλνουν πίτσες, βλέπουν ειδήσεις και σχολιάζουν πολιτικά, μετά τους έχουν βαρέσει οι ρετσίνες στο κεφάλι και μιλάνε για την Ω.Γ.Τ.Σ (Ωραία Γκόμενα Της Σχολής), της οποίας τα υδραυλικά ως συνήθως τα στολίζει ο Μ.Μ.Τ.Σ (Μεγαλύτερος Μαλάκας Της Σχολής) (ενίοτε είναι και αλήθεια αυτό, αλλά συνήθως απλά ζηλεύουν).

Μετά αποφασίζουν να σκάσουν μύτη στην επόμενη συνέλευση με μια νέα πολιτική πρόταση/πλαίσιο (αυτά τα γαμω πλαίσια στις συνελεύσεις.. 30 χρόνια τα ίδια, η μέρα της πολιτικής μαρμότας). Το "νέο" πλαίσιο βέβαια δεν είναι καθόλου νέο, δεν είναι καν μεσήλικο. Αν θα πρεπε να το παρομοιάσουμε με κάτι, θα ήταν με με ξεδοντιάρα γριά που τρέμει σε συχνότητες που θα προκαλούσαν πονοκέφαλο σε νυχτερίδες και που τα σάλια από τη μασέλα έχουν κεχριμπαριάσει και έχουν μέσα απολιθωμένα κουνούπια από την Ιουράσιο.

Δείγματα Αμαλγαμάτων Πολιτικής Διανόησης και Πνευματικής Φρεσκάδας, (ήγουν πλαίσια. Με Π τα "παλιά", με "Ν" τα φρέσκα, :

Π : Κατάληψη για μια βδομάδα και συμμετοχή στην πορεία. Συνέλευση την άλλη εβδομάδα

Π: Κατάληψη για 4 μέρες και συμμετοχή στην πορεία. Συνέλευση την άλλη εβδομάδα.

Π: Συμμετοχή στην πορεία. Συνέλευση την άλλη εβδομάδα.

Π: Κινητοποίηση του συλλόγου φοιτητών αλλά ανοιχτές σχολές. Συνέλευση την άλλη εβδομάδα.

Ν: Κατάληψη για 5 μέρες και συμμετοχή στην πορεία. Συνέλευση την άλλη εβδομάδα

Ν: Κατάληψη για δυό βδομάδες,χωρίς πορεία. Συνέλευση σε 2 βδομάδες.

Ν: Πορεία και συνέλευση όχι ακριβώς την άλλη βδομάδα, στο τέλος της.

κλπ κλπ κλπ.

Έτσι, τη μοναδική ελπίδα επιβίωσης και αποφυγής της πνευματικής αποχαύνωσης, έχουν τα πρωτοετά που βρίσκουν τον έρωτα (τι ρομαντικός που είμαι) νωρίς στη σχολή, οπότε αντί να κάθονται να μαλακίζονται ιδεολογικά, κάθονται και μετράνε το σεξοσκόρ κάθε πρωί στις 9 πριν πέσουν για ύπνο (αφού έχει παίξει τυρόπιτα και Μίλκο). Άλλοι που είναι πιθανό να γλυτώσουν είναι αυτοί που μπαίνουν στο κόμμα για να βρουν γκόμενα και κάθονται και χαζολογάνε τα ζαβά που την έχουν δει ιδεολογικοί σταυροφόροι και σωτήρες του κόσμου και δεν καταλαβαίνουν πως είναι πιο αστείοι και κλισέ από απαντήσεις μοντέλων σε καλλιστεία.

Για αυτό, αν είσαι πρωτοετής και θες να μπεις κάπου, θα σε εκπλήξω και θα σου πω να μπεις άμα γουστάρεις. Είναι μια εμπειρία. Αλλά να άμα δεις ότι αρχίζεις και χρησιμοποιείς στάνταρ λεξιλόγιο και δε μπορείς να κάνεις παρέα παρά μόνο με "παιδιά από την παράταξη", ξεκίνα να τρέχεις πριν είναι αργά, γιατί θα πας άκλαφτος.

Και για να σας λύσω την απορία, ναι ήμουν και εγώ μέλος φοιτητικής παράταξης.Μετά βρήκα γυναίκα.Ευτυχώς, νομίζω γλύτωσα τα χειρότερα.