Πλατεία Αει Σιχτίρ

(κλεμμένη από τον μεγάλο καλλιτέχνη, εργαζόμενο, ποιητή, οραματιστή και χαζομπαμπά Καλτσώβρακο - γνωστό στους περισσότερους ως "ο άντρας της Κωνσταντίνας" . Ναι καλέ αυτής με το ψιλικατζίδικο. Ναι που να στα λέω. Κοίτα να δεις, ναι, αυτή. Ήταν και στο Σύνταγμα με το μωρό. Δεν του βαλε ένα κασκολάκι θα κρυώσει το καημένο, αλλά μαναδεςσουλεειμεταδενπροσεχουνοινεεςτωραπιακαιαςταναπανγαμωτοκερατομου)

Ο Αλέκος το είχε πάρει τελικά στραβά. Τον θυμάστε πριν λίγο καιρό που μυξόκλαιγε στα κανάλια και παρακάλαγε τους πολίτες να κάνουν το Σύνταγμα "δικιά μας πλατεία Ταχρίρ". Φυσικά υπό τη δική του διεύθυνση, διαχείριση και οργάνωση διότι μπορεί να διαθέτωμεν πλείστας όσας χρυσάς λίρας και διαμερίζματα, αλλά η καρδιά μας χτυπά αριστερά και αν κοιτάξουμε ψηλά θα δούμε ουρανό. (Δικό του σύνθημα, μη γελάτε).

Δυστυχώς ο Αλέκος και ο κάθε Αλέκος (μη νομίζετε ότι το λέω προσωπικά, δεν είναι ο μόνος υποψήφιος αυτόκλητος αρχηγός επανάστασης) έκαναν ένα βασικό συλλογιστικό λάθος :

Πίστεψαν ακράδαντα πως ο κόσμος τους θεωρεί λύση, έστω και αν χρειάζεται καιρό να ψηθεί.

Πίστεψαν πως αυτοί είχαν την υπέρτατη απάντηση στο ερώτημα για τη ζωή, το σύμπαν και τα πάντα αλλά ξέχασαν πως την απάντηση και σε αυτό την έχουμε. Την ερώτηση δεν έχουμε "σύντροφοι" (αριστεροί, δεξιοί,κεντρώοι κλπ)

Ξέχασαν οι αυτόκλητοι επαναστάτες που μας καλούσαν στα άρματα πως και αυτοί με τον τρόπο τους είναι μέρος του προβλήματος. Όχι κατ ανάγκη επειδή έφαγαν και αυτοί. Αλλά επειδή μια ζωή το μόνο που είχαν να αντιτάξουν στις κλεψιές των άλλων ήταν καλοφτιασιδωμένη γκρίνια και λύσεις του στυλ "να ξεσηκωθούμε για να φέρουμε θάλασσα στον Τύρναβο". Και όπως λέει ο που και που σοφός λαός "με κλανιές, αυγά δε βάφεις".

Γιατί μέρος του προβλήματος δεν είσαι μόνο όταν το προκαλείς και το διαιωνίζεις, αλλά και όταν αντί να στρώσεις κώλο να δεις πως θα το λύσεις, νομίζεις πως θα ξεπεραστεί με χαμόγελα θετικής ενέργειας και χαρούμενες σκέψεις. Το προσπάθησα αυτό μια φορά σε ένα μάθημα, όσο και αν χαμογέλαγα στην κόλλα, ο καθίκης ο γεωμετρικός τόπος, δεν έβγαινε.

Έτσι λοιπόν φτάσαμε σε αυτό που γίνεται τώρα. Ο κόσμος ειρηνικά, ακομμάτιστα, ανεξάρτητα, στις πλατείες. Ή τουλάχιστον μέχρι τώρα έτσι φαίνεται (πάντα μια πισινή, κρατάς, δε μπορεί)

Χωρίς τσιτάτα, χωρίς "κεντρική οργάνωση", χωρίς ιδεολογικό πλαίσιο, χωρίς -ακόμα- κάποια συγκεκριμένη πρόταση. Είδα αριστερούς, είδα δεξιούς, είδα φρικιά, είδα κοστούμια, είδα τρέντι, είδα και έναν emo νομίζω, είδα μεταλλάδες, είδα σκυλάδες, είδα από όλα. 

Και ερωτώ : Ποιον χαλάει; Ή μάλλον, γιατί μας χαλάει αφού ΑΥΤΟ ζητάγαμε, τουλάχιστον όλοι όσοι αποφεύγαμε να κατέβουμε σε διαδηλώσεις τόσα χρόνια.

Προσωπικά, δεν έχω ξανακατέβει πουθενά.

Γιατί δεν ήθελα κανένας πούστης να μεταφράσει τη συμμετοχή μου σε πολιτικό του όφελος. Γιατί δεν ήθελα να με καπελώσει ούτε ο Συριζας, ούτε το ΚΚΕ, ούτε η ΑΔΕΔΥ, ούτε η ΓΣΕΕ, ούτε ο ΟΦΗ, ούτε καν ο Σύλλογος Άνω Κατωραχιωτών Έξω Κατωράχης.

Επίσης δεν ήθελα να καπελώσουν την αντίδρασή μου τα μπάχαλα.

Α τώρα που είπα μπάχαλα, που έχουν κρυφτεί κάτι συνδικαλοεπαναστάτες που πάντα υποστήριζαν ότι "τα μπάχαλα είναι αδύνατο να τα αποφύγεις, δε μπορούμε να κάνουμε κάτι για αυτό;"

Βέβαια το πολύ εύκολο συμπέρασμα είναι : Σε κάθε "οργανωμένη" διαδήλωση, ΠΑΝΤΑ έχουμε μπάχαλα. ΑΡΑ αφού τώρα δεν έχουμε, τα μπάχαλα λειτουργούν υπό την αιγίδα αν μη τι άλλο των εκάστοτε οργανωτών.

Όχι όμως, δε θα βγάλω αυτό το συμπέρασμα. Αλλά θα βγάλω το συμπέρασμα πως για οποιονδήποτε λόγο και αν εμφανίζονται τα μπάχαλα, προτιμώ αυτό που γίνεται τώρα και πρόθυμος να πω στην καλύτερη "Να ρε άχρηστοι πως γίνεται διαδήλωση. Τουμπεκί και μην ξανακούσω τίποτα".

Θα μου πεις τώρα, ναι δεν υπάρχουν αιτήματα, δεν υπάρχουν ιδέα, δεν υπάρχουν προτάσεις και τα λοιπά. Ούτε εμενα μου αρέσει πως είμαστε λίγο χύμα.

Και δίκιο θα χεις. Πρός το παρόν, δεν υπάρχει κάτι το ιδιαίτερο εκτός από απλή, ειρηνική, ογκώδη, διαμαρτυρία πολιτών που από ο,τι φαίνεται έχουν σιχαθεί τους πολιτικούς ταγούς και τους ντουντουκιστές της επανάστασης.

Και για αυτό πάω και εγώ. Γιατί μέχρι τώρα, όποιος προσπάθησε να καπελώσει έφαγε ομαδική γιούχα.

Είδατε τι έγινε με τους ΔΕΗτζήδες. Φάγαν τόσο κράξιμο που τους έχω ικανούς να απαιτήσουν ειδικό επίδομα "επί δημοσίω ευτελισμώ και πρόγκα"

Είμαστε διαφορετικοί; με διαφορετικά "κίνητρα"; σαφώς. Υπάρχουν μέσα πασόκοι, νεοδημοκράτες, κομμουνιστές, συριζαίοι, λεβεντικοί ΑΚΟΜΑ και ex-μπάχαλα; Εννοείται. Υπάρχουν γαύροι, παόκια,χανούμια, βαζέλες και άλλα τέτοια ; εννοείται.

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ όμως γαμωτημπουτάνα μου, καταφέραμε να μαζευτούμε ένα κάρο κόσμος εστιάζοντας στο τι έχουμε κοινό (το αγγούρι που τρώμε ποικιλοτρόπως) και ξεχνώντας την κάθε μαλακία που μας χωρίζει. Και ας έχει ο καθένας τα δικά του "συντεχνιακά" στο μυαλό. 

Έστω και για λίγο, έστω και αν δεν κρατήσει, θα έχουμε να λέμε ότι καταφέραμε ρε διάολε τσ'απολειμάρες μας να μαζευτούμε πόσες χιλιάδες κόσμος σε μια γαμωπλατεία, να φωνάξουμε "ΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕΕ,, ΜΠΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡΡ" όλοι μαζί.

Το λες λίγο; μπορεί. Το λες αναποτελεσματικό; μαζί σου και εγώ. Αυτά δεν είναι για να βγάλουν αποτέλεσμα. Ακόμα. Αλλά δε θα μπορεί κανείς πλέον να πει ότι "να μαζεύονται δέκα μαλάκες και 5 υποκινούμενοι και σπάνε 5 βιτρίνες και θα σας κάνουμε ντα". 

Αλλά το να μη μπορείς να κατανοήσεις την αξία που έχει για την κοινωνία -έστω και απλά ως περαστικό, αναποτελεσματικό φαινόμενο- αυτή η εκδήλωση μου φαίνεται λίγο περίεργο.

Συνήθως σε μια διαδήλωση άκουγες από τους μπροστά τα συνθήματα του μπλόκου τους, από τους μεσαίους τα συνθήματα του ΔΙΚΟΥ τους μπλόκου και από τους πίσω τα συνθήματα του τρίτου.

Στην κόντρα διαδήλωση που οργανωνόταν εκείνη την ώρα από αλλού, ακούγονταν άλλα συνθήματα και στην κόντρα της κόντρας, άλλα. 

Τώρα ακούς από παντού ένα ομαδικό σιχτίρισμα.

Και βλέπεις πως τσούζει τους γνωστούς και μη εξαιρεταίους που κάθε φορά που ανοίγουν το στόμα τους ξεφτιλίζονται ακόμα περισσότερο. Τα βρωμόγελα που ρίχνω όταν ακούω δηλώσεις είναι άλλο πράμα.

Ο ένας λέει πως είναι μόδα και μαλακίες και ανοργάνωτα και χωρίς παλμό. Προφανώς αναπολεί τα γιαούρτια.

Ο άλλος κλαίγεται που δε μπορεί να το οικειοποιθεί και το κατηγορεί ως σεχταρισμό, μόρφωμα και άλλα τέτοια γραφικά που θέλουν λεξικό για να καταλάβεις τα μισά.

Ο τρίτος το πάει λάου λάου γλείφοντας και συγχαίροντας αλλά και αυτός πρόγκα θα φάει.

Παράκληση προς όλους που κατεβαίνουν :

Κρατήστε φωτογραφίες, υλικό τα πάντα και φτιάχτε ένα αρχειάκι. Έτσι ώστε όταν σε καμιά 20ριά χρόνια κάποιος έξυπνος θα πάει να πει ότι το οργάνωσε αυτός, να πάει το κράξιμο στεφάνι.

Τα λέμε στη δικιά μας πλατεία Σιχτίρ.

Υ.Γ : Παιδιά που είστε στην πλατεία Ελευθερίας στο Ηράκλειο, λίγο με τη μουσική να είστε πιο ευγενικοί, γιατί το 90% του κόσμου, πριόνια και τρανς/goa/psychedelic και δεν ξέρω και εγώ πως λεγόταν αυτό που άκουγα το Σάββατο, δεν ακούει και είναι λίγο ενοχλητικό στον 70αρη που θα ρθει. Με ρέγγε οι περισσότεροι είναι ευχαριστημένοι, και με τα κρητικά που βάλατε για ένα 5λεπτο.

Υ.Γ2 και σημαντικό : Έμαθα από κοπελιά που ήταν στη συνέλευση πως έσκασε μύτη Αλέκος και ήρθε να συντονίσει κάτι κομματόσκυλά του που προσπαθούν να τρυπώσουν. ΕΧΕΤΕ ΤΟ ΝΟΥ σας. Να φάνε πόρτα μαζί με το κάσωμα.

Υ.Γ3 : Εκτός από τους πολιτικούς, πετυχημένους και μη, μην τολμήσει κανένας να καλέσει τίποτα Νταλάρες, θα χεστούμε :p

Υ.Γ4 : Κάνατε ζημιά και στο Λαζό που ξεκινήσατε Τετάρτη. Άμα είχατε ξεκινήσει Τρίτη, θα σας είχε συγχαρεί ζωντανά και με δάκρυα στα μάτια. Αλλά, Τρίτες υπάρχουν.  ΑΣΕ που μπορεί και να ισχυριστεί ότι επειδή έγινε Τετάρτη το σκηνικό, ο κόσμος τον άκουσε την Τρίτη και για αυτό ξεσηκώθηκε. Τί; δεν τον έχεις ικανό; Αλήθεια; Σίγουρα; ΟΚ ίσως όχι με αυτά τα λόγια αλλά με ένα "χαίρομαι που ίσως και εγώ συνέβαλα λίγο να αποκτήσει ο κόσμος τέτοιο παλμό";;;;

Update
Για αυτούς που θα με "βρουν" πρώτη φορά. Δεν είμαι από αυτούς τους τύπους με τις "αυτοοργανώσεις" τις "άμεσες δημοκρατίες" κλπ. Δεν πιστεύω ότι μπορούν να λειτουργήσουν γιατί όσα δείγματα-πειράματα έχω δει, έχουν ξεκινήσει με τις καλύτερες των προδιαγραφών και έχουν καταλήξει σε μικρές ολιγαρχίες.
Δεν είμαι κομματόσκυλο. Νέος είχα μπλέξει αλλά είδα τη σαπίλα και την έκανα τρέχοντας πριν κλείσω τα 22.  Δεν είμαι δημόσιος υπάλληλος, δεν πληρώνομαι από το κράτος, δεν έχω πάρει ποτέ ένα φράγκο από το ελληνικό κράτος - αν εξαιρέσεις τις επιστροφές της εφορία που φυσικά είναι λεφτά από το μισθό μου που παρακρατούνται έτσι και αλλιώς. Βέβαια ακόμα περιμένω την επιστροφή για το '09. Δεν είμαι βολεμένος. Ξοδεύω το 30% των εσόδων μου σε βενζίνη γιατί δεν έχω άλλο τρόπο να πάω στη δουλειά μου. Το φταίξιμό μου είναι ότι υπήρξα καναπές. Εγώ τουλάχιστον το παραδέχομαι. Πολλές φορές είχα λύσεις αλλά καθόμουν σπίτι και τις συζητούσα με τους φίλους μου. Και διαφωνούσαμε απο δω, συμφωνούσαμε από κει, ο καθένας είχε τη δικιά του λύση, που προφανώς ήταν προσαρμοσμένη στις δικές του ανάγκες. Τις κρατάγαμε όμως για τον εαυτό μας, άντε γράφαμε τίποτα σε κανα blog. (Όχι δεν πιστεύω ότι τα blog θα σώσουνε τον κόσμο)

Τώρα ρε πούστη μου που δεν έχω σίγουρη λύση αλλά φωνάζω για να βρεθεί μία, τώρα πάλι μαλάκας;
Όταν δεν κατέβαινα στις διαδηλώσεις, ήμουν καναπές.
Τώρα που κατεβαίνω, δεν έχω σχέδιο.
Άμα βγάλω σχέδιο, δε θα είμαι οικονομολόγος.
Άμα πάρω πτυχίο οικονομολόγου ΚΑΙ βγάλω σχέδιο θα είμαι ελιτιστής;

Κεγαμώ!

Update #2
Έχουμε και καινούριο ψόγο :
Δεν ήμουν αρκετά αγωνισταράς παλιότερα οπότε δε δικαιούμαι να διαμαρτύρομαι τώρα.
Πιστοποιητικά αγωνιστικών φρονημάτων και προτέρου επαναστατικού βίου θα βγάλετε ή απλά θα έχετε πόρτα στην πλατεία Συντάγματος τίποτα παλιούς που θα κόβουν φάτσες;;
Έχει λέει και χαβαλέ στην πλατεία. Συγγνώμη σύντροφοι, ξεχάσαμε να είμαστε αρκετά κατηφείς, ως θαμώνες καμμένου μεζεδοτσιππουρορακάδικου (με φτηνό τσίπουρο - 0.23 λεπτά ο τόνος- αλλά "καλό") που στοχάζονται τις επιπτώσεις της λογικής του Ντεριντά πάνω στο στρουχτουραλιστικό φορμαλισμό της μετα-επαναστατικής προτσεσιακής αποτέτοιας. Συγγνώμη που σκάμε και κανα χαμόγελο ρε!

Ρε δεν πάμε καλά..