Saturday, February 12, 2011

Ένα ωραίο Σάββατο πρωί

Με ξύπνησε ο Κέρβερος (αν ήταν μαύρος, έτσι θα τον έλεγα) που ήρθε και γαύγιζε έξω από το δωμάτιό μου γιατί πήγε 9 και ήθελε μασαμπούκα...
Δεν πειράζει, ξύπνησα με κέφι γιατί χτες βράδυ έπαιξα  μια επανάληψη Fallout 3 και λίγο Dragon Age και λίγο Medal of Honor και τα φονικά μου ένστικτα ηρέμησαν λίγο.
Ξυπνάω που λες, φτιάχνω ένα μισόλιτρο φράπα και μπαίνω στα ιντεργουέμπια να δω τι παίζει.
Και βρίσκω αυτό του Vagelford και ρίχνω το γέλιο της αρκούδας. Ειδικά αυτό με τον "πλανήτη Κασσιόπεια που συνετρίβη" .. μου έφυγε ο φραπές σε μορφή δακρύων από τα μάτια σου λέω Αναγνώστη. Υπάρχουν διαμάντια όπως "Ο αστερισμός του Ορίζοντα" (βλέπε Ορίωνα) και κορυφαίο "το υδρογόνο και το Ίλιο".. ναι καλή μου, άλλοι λένε ότι το σύμπαν δημιουργήθηκε από το υδρογόνο και από το Ίλιο, αλλά μερικοί διαφωνούν και υποστηρίζουν ότι δημιουργήθηκε από το υδρογόνο και τα Πατήσια.....Διάβασε το άρθρο του Βαγγέλα να καταλάβεις..
Ναι αλλά μου χουν τελειώσει τα τσιγάρα οπότε έπρεπε να πάω όξω να πάρω. Μέγας άθλος.
Και βγαίνω. Και τρομάζω
Τίγκα ο δρόμος στους νίντζα. Σχόλασε κάποιο ντότζο μάλλον, ή κάποιος από τη γειτονιά αποφάσισε να πάει εις τόπο χλοερό και τα λοιπά. Μιλάμε για λεφούσι από μαυροντυμένες γριές - που όταν πάνε τα παιδιά και τα εγγόνια σπίτι παραπονιούνται "αχ τα πόδια μου, η μέση μου, τα χέρια μου, ο αγκών μου, δε μπορώ να περπατήσω από το κρεβάτι στο σαλόνι", αλλά μόλις κάποιος φορέσει ξύλινη κοστουμιά, τρέχουν σαν τον Κεντέρη με διπλή δόση μαγικού ζωμού.
Και εκεί μου ρθε.. Ρε συ, αυτοί -κυρίως παντρεμένοι- που σου λένε ότι "ο γάμος κάνει καλό στον άντρα", δεν έχουν δει ότι εκεί έξω κυκλοφορούν κυρίως γριές με μαύρα;  Τι διάτανο; τί καλό τους κάνει; ότι παίρνουν πιο εύκολα εξιτήριο;  Παντρέψου και θα δεις. Θα ζήσει η γριά καμιά 20ριά χρόνια παραπάνω και θα σου κάνει κάτι τρισάγια, με κάτι κόλλυβα, μούρλια. Α το ξέρεις και αυτό ε; ότι αφού αναχωρήσεις μετά στη γειτονιά παίζουν κόντρες; Βέεεβαια..Παίζει ριάλιτι κανονικό στη γειτονιά "Next Top Mnimosino".Με κριτική επιτροπή, γευσιγνωσία κολλύβων και ψωμακίων, στολισμού, κριτική επιπέδου ψαλτών και παπάδων και πολύ προχώ αρχιτεκτονική μνημάτων. Μέχρι τέντες βάζουν πλέον στον αποχωρήσαντα, μάλλον για να μην βγάζει τη μπέμπελη τον Αύγουστο. Φαντάζομαι κάποια στιγμή θα βάζουν και αρκουδίσιο, αλλά κάτσε να περάσει η κρίση και μετά.
Ας αφήσουμε τα μακάβρια τώρα γιατί δε λέει πρωινιάτικα...
Σηκώθηκα που λες, έσκασα και τον Ριχάρδο τον Μαυροπερισσότερο στα Klipsch και γουστάρω. Να περάσει λίγο η ώρα και θα κάνω τους γειτόνοι να αιμορραγούν από τα ώτα. Γιατί ο απέναντι προψές είχε κέφια και μου βαζε κάτι τσικουλάτες τσικιντάι στη διαπασών και αυτό επισύρει ποινή Maiden Live at Donington. (Θα έβαζα Slayer αλλά τους έχω βαρεθεί πλέον). Ή μήπως να τους βάλω τίποτα πιο πειραματικό, του στυλ Apocalyptica, να μην ξέρουν τι σκατά όργανο βγάζει αυτό τον ήχο;  Δεν ξέρω θα δω, γιατί τώρα καλοβλέπω και τους Therapy? που τους έχω παραμελήσει τώρα τελευταία και μου θυμίζουν και την πρώτη Λυκείου που έβαζα το Screamager να το ακούει η τότε καψούρα  και της ξυπνούσαν τα μητρικά ένστικτα (το τραγούδι ξεκινάει με το στίχο "With a face like this I wont break any hearts and thinking like that I wont make any friends")..
Ω ναι, Therapy? .. πάω να χώσω τώρα!! μισό, επιστρέφω...
Οκ πορώθηκα. Παρατάω την ανάρτηση ατελή και πάω να θυμηθώ τις ωραίες μέρες που ήμουν μακρυμάλλης.
Την καλημέρα μου.

10 comments:

Sophia said...

Καλά, για ninja grannies, πρέπει να σου δείξω φωτόζ από τις γραίες στο χωρίον του πατέρα μου... Θα πάθεις πλάκα... Μικρή, πάθαινα απανωτά εγκεφαλικά όταν με τραβολογάγανε στην εκκλησία (την έκανα βέβαια από την πλαϊνή πόρτα) με όλον τον συφερτό εκεί, να φαίνονται ΜΟΝΟ τα μάτια από τις μαντήλες....

(Εγώ στους γειτόνοι, εκτός από τα ψυχανωμαλέ, πετάω και στην διαπασών το Requiem του Mozart και Garbarek... μιλάμε για τρελό αποπροσανατολισμό, ο ψυχίατρος, αργότερα, άμα ακούσουν τις συμβουλές μου και πάνε, θα γελάσει πάρα πολύ!!)
:-P

ellinaki said...

Στο live των Therapy? στο Γκάζι εν έτει 199τρέχαγύρευε, έχασα ένα φυλαχτό που φορούσα στο λαιμό και μου είχε κάνει δώρο μία κοπελίτσα.
Γυρίζω σπίτι στεναχωρημένος, βάζω και πάλι το troublegum στη διαπασών και με το που τελειώνει το τσε-ντε, είχα ξεχάσει φυλαχτο και γκόμενα. Ναι... Ήμουν πολύ ροκ τότε...

Zaphod said...

Σνιφφφφφ.... και ενα δάκρυ έσταξε!!!


Slayeeeeeeeeeeeer!

Περαστική said...

στα χωρια παίζει περισσότερος ανταγωνισμός ανάμεσα στις γριές για το ποια κάνει το καλύτερο σιτάρι. Εγώ πάντως από μικρή ετρωγα μόνο τα κουφετα (τα ασημένια ντε!) που είχε μεσα. Βεβαια αν επαιζε και κεικάκι το τρωγα κ αυτο..


(πιστη του σουβλακισμου κ φίλη απο fb,.Αλήθεια τι θα γίνει θα γραψετε κανένα αρθρο για τον Σουβλακέα? Απόκριες πλησιάζουν!)

Anonymous said...

Και μόνο για τον Ριχάρδο τον Μαυροπερισσότερο, respect! ακομα γελαω!

Stefanos said...

@Sophia δώσε γιαγιά νίντζα στο λαό..

@Ellinaki νομίζω ήταν το 1994 και δεν είχα πάει γαμώτο.. Είχα πάει όμως Metallica-Cult-Λευκή Συμφωνία το 93 :D :D. Και έτσι, με λίγο troublegum περνάγαν όλα :D

@Zaphod : Επειδή θέλω να σε συγκινήσω ακόμα περισσότερο θα σου θυμήσω την αιώνια κόντρα και υπαρξιακό ερώτημα : "Metallica ή Megadeth" :p

@Περαστική fb friend; Στο κανονικό όνομα ή στον προφήτη; :p δώσε στίγμα :D Εγώ αυτά τα ασημένια μπιρμπιλόνια τα απεχθανόμουν. Τα κόλλυβα όμως τα τσάκιζα.. :D

Lali : Που να μάθεις και για τον Βρασίδα Πουτσόπουλο κιόλας, θα σου ρθει νταμπλάς :D

Zaphod said...

Megadeeeeeeeeeeth!

Unknown said...

Μα καλύτερα να φύγεις εσύ και να σε κλαίει αυτή!
Την παρατάς στα κρύα του λουτρού έτσι!!!

Pompeia said...

Για τους κακούς γείτονες που χρήζουν τιμωρίας, έχω φάκελο SOS στον εξωτερικό σκληρό (πολύ σκληρός για να πεθάνει) με τα καλύτερα από μπάντες τύπου Carcass και τα συναφή (να είναι καλά ο εξ). Η συνταγή είναι απλή: το ανοίγεις τέρμα, τρέχεις έξω από το διαμέρισμα, σε μια κοντινή απόσταση, πχ στο περίπτερο για πατατάκι, γυρίζεις με την άνεσή σου φορτωμένος κι αν δε σε πετάξει στον τοίχο το ωστικό κύμα καθώς ανοίγεις την πόρτα, κλείνεις το στέρεο. Η γειτονιά θα είναι ήσυχη σαν λέσχη σκακιού.

Διόρθωση: Ο Βρασίδας ο Πουτσομεσαγιός είναι για τρυφερές καταστάσεις... δε θα χαραμίζουμε τα τραγούδια του cocooning στους άντε μην πω... άκου Slayer...

Stefanos said...

Pompeia : Carcass..ωρέ που τους θυμήθηκες. Τους έχω ξεχάσει μαζί με τους Cannibal Corpse, Entombed, Deicide κλπ.. έχω να τα ακούσω αυτά από το '91-'92..
Ο ex πρέπει να ήταν μεγάλος καννίβαλος. Πες μου ότι σε ζάλιζε κιόλας με ελεγείες θαυμασμού για τους
Cradle of Filth.. (Αυτό το Nymphetamine κάποια φάση ακουγόταν περισσότερο από το Ψωλέω σε ξεχάσαμε).
Οι γείτονες τρομάζουν εύκολα ρε μην αγχώνεσαι. Παπαρίζου ακούει ο τύπος. Λίγο System of a down να του βάλεις, κλείνεται στο δωμάτιό του και κλαίει με τον αντίχειρα στο στόμα σε εμβρυική στάση..

Χαχαχαχα σε όλους αρέσει ο Βρασίδας..