Καφέ ή Αστροδολλάρια; Καφέ!

Είναι γνωστό ότι πέραν της μπύρας και των τσιπουρορακοειδών, είμαι λάτρης και του καφέως, μεγάλη η χάρη μου.
Τον καφέ δεν τον χρησιμοποιώ ως μέσο γρήγορης αφύπνισης, ούτε ως μέσο για να περνά η ώρα κωλοβαρόντας σε κάποια τρεντοκαφετέρια. ΟΚ παραδέχομαι ότι κατά τη διάρκεια των φοιτητικών μου χρόνων, έγραψα πολλές ανθρωποώρες στη Μελενίκου, στο Catanu (αιώνιο στέκι - στη Δεσπεραί, να πηγαίνετε οι βόρειοι) και στην παραλία, πίνοντας άπειρους φραπέδες. Τα φοιτητικά μου χρόνια είναι χαμένα στα πέρατα της Ιστορίας βέβαια - είναι γνωστό ότι όταν ήμουν φοιτητής η Θεσσαλονίκη ανήκε ακόμα στο Βασίλειο του Φιλίππου του Β' , και δεν είχαν καν ανακαλυφθεί ακόμα οι βεντούζες, τα ζαντολάστιχα και το κινίνο. Που λέτε είμαι λάτρης του καφέως ως ρόφημα και όχι ως ιδεολογία.
Μου αρέσει η γεύση του ρε παιδί μου πως το λένε. Βέβαια έχω και εγώ τις απαιτήσεις μου. Βαρύ, (ο φραπές μπροστά μου αυτή τη στιγμή έχει 3 κουταλιές καφέ, μπαμπάτσικες), γλυκό (αν και κατά περιόδους το ρίχνω στο σκέτο εσπρέσσο) και κρύο. Και ποτέ με προσθήκη γάλακτος. Άντε ίσως σε κανα φρέντο  να ανεχτώ λίγο αφρόγαλο αλλά με το ζόρι.
Η αλήθεια είναι βέβαια ότι παραείμαι μυστήριος με τον καφέ, μια και για να πιω ζεστό καφέ πρέπει έξω να έχουμε πιάσει θερμοκρασίες απόλυτου μηδενός και πάλι πιθανότατα να φτιάξω κρύο.
Συνοψίζουμε : Καφέ. Βαρύ. Γλυκό (οκ και σκέτος). Κρύο. Και χωρίς φιοριτούρες τριγύρω.
Και μπαίνουμε στο ζουμί.
Είναι γνωστό μαγαζί που αυτοπροσδιορίζεται ως "καφετέρια", πολυεθνικό, που έχει φραντσάϊζ παντού. Σε εκνευριστικό σημείο. Νομίζω θα καταλήξουν να είναι περισσότερα από τις εκκλησίες σε λίγο.
Το μαγαζί αυτό που λες, ΙΣΧΥΡΙΖΕΤΑΙ ότι σερβίρει καφέ. Αλλά στην πραγματικότητα ΔΕΝ σερβίρει καφέ. Σερβίρει "κουκλίστικα" ποτήρια διακοσμημένα με σαντιγύ, χρωματιστά μπιρμπιλόνια, σιρόπια με γεύση μάνγκο, φράουλα, πεπόνι, βερύκοκο, τσουκνίδα, σπανάκι, ρέβα, μυρώνια, τσιτσίραυλα, μπέϊκον, αγριοκάστανο, αγριογούρουνο, θυμαρολέμονο, λεβάντα και παπάγια, καλτσόν και τρόμπα, σως μπεαρναίζ με φιλέ μινιόν κλπ κλπ. Κάτω από ένα βουνό σαντιγύ, κρέμας ζαχαροπλαστικής, κομμάτια φρούτων, μπαχαρικών, πριονίδι, σκαμπώ, σαμπώ, αστροναύτες, λούκοζειντ, πλαστικά παιχνίδια, κάρτες υπερατού και διαφημιστικά του Χόντου, υποπλέει ένα στρώμα ύποπτου υποκαφετί παρασκευάσματος αραιωμένου με γάλα σόγιας/γάλα δαμάλας/γάλα καμήλας/γάλα καρύδας/γάλα βουλκανιζατέρ ή άλλες πρωτότυπες ονοματολογίες λευκών παρασκευασμάτων που έχουν με το γάλα σχέση όσο εγώ με τη Μέγκαν Φοξ. ΑΥΤΟ λοιπόν το υποκαφετί αγνώστου προελεύσεως πλέον αντικείμενο ονομάζεται χαϊδευτικά καφές και πωλείται σε ληστρικές τιμές, που εξευτελίζουν όλες τις προσπάθειες των συμπολιτών μας να μας πείσουν ότι υπάρχει κρίση, μια και για να πίνεις μαλάκα καφέ με 8 ευρώ, τα χεις και καλά να κάνουν να στα πάρουν.
Και συνεχίζω. Έχω αναγκαστεί να πάω 2-3 φορές, στο πλαίσιο των κλασσικών υποχωρήσεων που είσαι αναγκασμένος να κάνεις όταν βρίσκεσαι σε μια σχέση (αλλά πούλησα το τομάρι μου ακριβά). Προτελευταία φορά που πήγα, διαπίστωσα ότι εν γένει στο μαγαζί αυτό ΔΕΝ ΣΕΡΒΙΡΕΤΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΚΑΦΕΣ. Όλα ήταν μείγματα ενός αραιωμένου τύπου καφέ φίλτρου. Καφές φίλτρου ή Γαλλικός, είναι η μεγαλύτερη αστειότητα και ψέμα από τότε που οι όρκοι πίστης συμπεριλήφθηκαν στις δοξολογίες του γάμου. Όταν λέμε Γαλλικός εννοούμε ένα νερομπλούκι με υφή και γεύση αραιωμένου λασπόλακκου της Τανζανίας, αλλά επειδή του προσθέτουν αρώματα απο ο,τιδήποτε μπορεί να παρασκευαστεί με πολυμερισμό ή ισομερισμό παραγώγων του βενζολίου, αυτοί που τον πίνουν νομίζουν ότι έχει ωραία γεύση.

     Αυτός είναι γκαϊφές. Σηματοδοτεί τον τραγικό συνδυασμό Σάββατο πρωί+δουλειά

Φανταστείτε λοιπόν ότι σε αυτό το μαγαζί σου σέρβιραν εξ ορισμού, σε όλους τους καφέδες, αραιωμένο γαλλικό καφέ. Και τον πλήρωνες από 5 μέχρι 8 έουρος, για να σου βάλουν μια κουταλιά σαντιγύ και διάφορα άλλα άχρηστα διακοσμητικά, που θα σε κάνουν να νοιώσεις ότι πραγματικά πίνεις καφέ κάπου στη Νέα Υόρκη, παρέα με τους καλτ μπίτνικς του 50, τους καλλιτέχνες στο Γκρίνουιτς Βίλλατζ και τις 55άρες πρωταγωνίστριες του Σεξ αλλά όχι Σπίτι. Παπάρια αγαπητέ μου. Βασικά σε έχουν πείσει ότι ένα υπερτιμημένο νερόπλυμα αξίζει πολλά λεφτά επειδή έχει ωραία παρουσίαση.
Συγχαρητήρια, για άλλη μια φορά πέφτεις θύμα σε αυτούς που βρίζεις ολημερίς και ολονυχτίς (ως γνήσιος αναντάμ παπαντάμ ελληνοεπαναστάτης του πουλοκλέοντα).
Πέρισυ μάλισταν αποφάσισαν να βάλουν και κανονικό εσπρέσσο απο ο,τι μας είπαν. Προσπάθησα να πιώ έναν απο ο,τι μου είπαν , διπλό. ΡΕ ΠΟΥΣΤΗ ΜΟΥ ΠΑΛΙ ΝΕΡΟΠΛΥΜΑ ΗΤΑΝ. Και προφανώς σε τριπλάσια τιμή απο τον κανονικό Εσπρέσσο. Ρε παπάρες, άμα είχα παραγγείλει κόκκους καφέ από τη Βραζιλία, τους είχα στείλει σε Ιταλό μάστορα να τους καβουρδίσει σε ειδικό μηχάνημα και τον είχα φτιάξει σε υπερμηχανηματάρα εσπρέσσο, θα μου είχε έρθει πιο φτηνα αναλογικά. Άσε που είδα τι είδους εσπρέσσο φτιάνετε.. Το είδα. Αραιωμένο. Όταν λένε "διπλή δόση", εννοούν καφέ σε μισή ποσότητα από αυτό που βάζω σπίτι για 2 δάχτυλα καφε, με διπλάσιο νερό . Από το διπλάσιο που ήδη βάζουν για να φτουρήσει. (Για όποιον δεν κατάλαβε την αναλογία, αν στο σπίτι βάζω 1 καφέ με 1/2 νερό, αυτοί για τον διπλό τους βάζουν 1/2 καφέ με 2 νερό)
Παπάρια μάντολες.
Αλλά βλέπετε και αυτό είναι μόδα. Είναι τρέντυ. Είναι χιπ. Είναι χοπ. Είναι γιούχου και μοδάτο και χαϊλίκι.
Εγώ θέλω καφέ. Και σε καφετέρια που δεν έχει φραπέ, δυνατό εσπρέσσο και ελληνικό (σε μεγάλες ντάγκλες γιατί είπαμε δεν πίνω ζεστούς συνήθως), Ε ΔΕΝ ΠΑΩ..
Άμα θέλω να φάω πάστα μοκα, θα πάω σε ζαχαροπλαστείο. Όχι σε "καφετέρια".
Που μου κάνουν και προπαγάνδα "ορθής πρακτικής" μη ξεράσω κορκόδειλες. Παραγγέλνουν λέει τις καλύτερες ποικιλίες καφέ, από μικρούς παραγωγούς που δουλεύουν σωστά. Έτσι εξηγούνται τα πάντα.
Δε σας φτάνει ο καφές που παραγγέλνετε επειδή ως ορθής πρακτικής πολύ λίγος. Για αυτό είναι τόσο αραιωμένος που θα έκανε τους ομοιοπαθητικούς να κοκκινίσουν απο ντροπή.