Στυλιστικές προτάσεις από έναν άνθρωπο χωρίς στυλ

Λοιπόν καλοκαίριασε πάλι και θα ξεχυθεί στους δρόμους των πόλεων και τα καλντερίμια των νησιώνε η Σάρα η Μάρα ε λα μοβαί ρανκόντρ. Αν έχω γράψει λάθος τα γαλλικά ποσώς με ενδιαφέρει καθώς απεχθάνομαι τα γαλλικά και τους γάλλους που δε σε ρωτάνε αν μιλάς τη γλωσσάρα τους πρωτού σε ρωτήσουν σε ενοχλητικά σνομπ φωνή το δρόμο για την παραλία (ενώ εσύ είσαι σίγουρος ότι στην πραγματικότητα θέλουν να πάνε στην αντίθετη κατεύθυνση). Άσε που στη χώρα τους όταν θες να παραγγείλεις πίτσα κάνουν ότι δε σε καταλαβαίνουν αν δεν το πεις με γαλλική προφορά. Ξεφεύγω από το θέμα ως συνήθως αλλά ούτε αυτό με ενδιαφέρει, δικό μου το blog, μπορώ να ξεκινήσω να γράφω για μόδα και να καταλήξω στον Τσακ Νόρρις -πράγμα που σιγά σιγα φαίνεται ως όλο και καλύτερη ιδέα. Σιχαίνομαι τα καλοκαιρινά κοντομάνικα με ηλίθια συνθήματα. Γουστάρω τα καλοκαιρινά κοντομάνικα με έξυπνα συνθήματα. Τα μπλουζάκια τύπου "I m a bitch, so fucking what" , "You call me a bitch as if it's wrong" είναι η πρώτη κατηγορία . Να ξεκαθαρίσω από την αρχή, πως τέτοιο μπλουζάκι είναι ενδιαφέρον μόνο φορεμένο από κάποιο συμπαθέστατο τετράποδο και όχι δεν εννοώ τετράποδο εντελώς κατά σύμπτωση όρθιο. Παμ παρακάτω, να μιλήσουμε λίγο για σημειολογία της χαζομάρας. Ας εξετάσουμε την αγγλοσαξωνική λέξη "bitch", ήγουν "σκύλα" . Χρησιμοποιούμενη με την όχι κυριολεκτική της σημασία, στο δικό μου μισανθρωπικό μικρόκοσμο, σημαίνει "αφόρητη σπασαρχίδω που τη μεγαλώσανε διδάσκοντάς της με ευλάβεια και αμετροεπή σοβαρότητα πως ο κόσμος της ανήκει. Αυτή συνεχίζει να τον απαιτεί με κάθε ευκαιρία. Και το γαμάτο : Ανεξαρτήτως της "επιτυχίας" της ή όχι στη ζωή της. Συνήθως καταλήγει να γράφει δακρύβρεχτα γράμματα σε γυναικεία περιοδικά κλαίοντας τη μοίρα της επειδή έκλεισε τα 28 και δεν είναι διευθύντρια πολυεθνικής, με 4 πανέμορφα παιδιά από τον Μίστερ Γκάλαξυ 2009 που έχει όλες τις προδιαγραφές του προτύπου Χάιζο σιξ σιξ σιξ , δηλαδή Πρώην σούπερ μόντελ, Ολυμπιονίκης στίβου με νόμπελ φυσικής και επώνυμο που αρχίζει απο Ω και τελειώνει σε -νάσης. Για αυτό και εκτός του να γράφει χαζά mail σε αρχισυντάκτριες περιοδικώνε, θεωρεί θεοπαράδοτο δικαίωμά της να φέρνει τους τριγύρω της στα όρια είτε της αυτοκτονίας είτε του φόνου. Αυτός ο ορισμός της "σκύλας" είναι αρκετός για να καταλαβαίνουμε ότι έχει συνώνυμο το "ανθρωποδιώχτης" και ότι το μεγαλύτερο ταλέντο της είναι να διώχνει μακριά της το σύνολο του μη λοβοτομημένου πληθυσμού της ανθρωπότητας. Την απαλεψιά δε αυτή τη διαφημίζει με χαζά μπλουζάκια. Φανταστείτε το αντίστοιχο σε άντρα. Να φοράει μπλουζάκι που να λέει "Ime sovinistis malakas kai an sou aresei". Όχι ρε φιλαράκι, δε θα τους αρέσει, πως να το κάνουμε δηλαδή...Στον άντρα αυτό θα θεωρούνταν καγκουριά. Στις φίλες όμως της "bitch" θεωρείται "κουλ", ίσως και "τρέντυ". Βέβαια για να είναι φίλες της.. Ένα άλλο στυλιστικό έγκλημα για τον στυλιστικά αμόρφωτο υποφαινόμενο, είναι αυτή η αρχαιοελληνική μόδα. Αν και λάτρης της αρχαίας Ελλάδας, έχω να πω πως το να είσαι ντυμένη σαν το άγαλμα της Άρτεμης στον εξαιρετικό -και εντελώς κατεστραμμένο- ναό της Εφέσσου δε σε κάνει ούτε ανεξάρτητη, ούτε απελευθερωμένη. Το ότι η Άρτεμις ήταν κυνηγός, σέξι, γκομενάρα και έκανε παρέα με ζαρκάδια και ελάφια με χρυσά κέρατα δε σημαίνει αυτομάτως ότι αν φορέσεις τη στολή της θα της μοιάσεις. Και πάλι φανταστείτε την αναλογία. Να σκάσουμε μύτη με χλαμύδες και μούσι μέχρι το στέρνο. Δε λέω, εξαιρετικά βολική η χλαμύδα, ειδικά το καλοκαίρι, αερίζεται και ο παργαλάτσος, αλλά το θεάμα αποτελεί προσβολή σε αυτούς που τη φόραγαν. Άσε που όση χλαμύδα και αν φορέσεις, ακόμα και πανοπλία και κράνος αν φορέσεις, σπαρτιάτης πολεμιστής δε γίνεσαι ρε τρόμπα. (Το ίδιο δε γίνεσαι και αν φορέσεις μπλέ κολλάν με κόκκινο σώβρακο απ έξω. Δε θα πετάξεις με τίποτα λέμε). Και τώρα πάρτε αυτή την αναλογία και ξανααντιστρέψτε την. Τρίτον, σταματήστε όποιες το κάνετε (και ελπίζω να μη διαβάζετε αυτό το blog,γιατί βαριέμαι τα hate mails πιο πολύ και από ταινία με τη Μεγκ Ράϊαν) και μην αντιγράφετε το στυλ "διασημοτήτων". Έγινε το πείραμα και δεν πιάνει. Βέβαια απέτυχε με πολύ ευγενικότερο τρόπο από ο,τι περίμενα, ή απλά οι φωτογραφίες με τα γιαουρτώματα και τα ιπτάμενα λαχανικά δεν είδαν ποτέ το φως της δημοσιότητας. Αγαπημένη μου Χ κοπελιά. Δεν έχω τίποτα μαζί σου. Δε με αφορά το τι κάνεις εκτός αν πρόκειται για οπτικό βιασμό και πιστεψέ με, τα μάτια μου δεν αντέχουν και πολλά. Άκου λοιπόν... Έστω ότι είσαι ένα κοριτσάκι σαν τα κρύα τα νερά. Με το μπουτάκι σου το λείο, το δερματάκι σου το αψεγάδιαστο, τα στηθάκια σου, το ωραίο σου το προσωπάκι, κομπλέ. Έστω δηλαδή ότι είσαι από αυτές τις γυναίκες που αρκεί μια φωτογραφία τους για να κάνει εμένα και πολλούς ακόμα εκπροσώπους του αντρικού φύλου να μουγκανίσουμε τον εθνικό ύμνο της Μαδαγκασκάρης σε σι ύφεση εννάτης. Γιατί πας βρε αγαπούλα μου και ντύνεσαι σαν παραδείσιο πουλί υπό την επίρρεια ψυχοτρόπων; Επειδή έτσι ντύθηκε η Χ ζάμπλουτη χαζοβιόλα; Μα δεν ξέρεις ότι ο οικονομικά ασθενής εκκεντρικός χαρακτηρίζεται ως "σουργελάρα του κερατά" ενώ μόνο ο πλούσιος εκκεντρικός χαρακτηρίζεται ως "εκκεντρικός"; Να πάω να φορέσω εγώ ας πούμε καουμπόϊκες μπότες, βερμούδα και σιθρου πουκάμισο με κόκκινο φουλάρι; Μα το φαντάζεσαι; Να σκάει η τριχάρα από το σιθρού το πουκάμισο; Στις ειδήσεις θα με δειξουν. ΑΝ προλάβουν πριν μου φορέσουν το άσπρο το πουκάμισο με τα μακριά τα μανίκια. Μέτρο αγάπη μου, μέτρο. Άσε που αν ντύνεσαι έτσι, ποιος να σε πάρει έστω και λίγο στα σοβαρά; (Αυτό που σε έχουν πείσει δηλαδή ότι αξίζεις από τη δευτέρα δημοτικού που σου πρωτοφτιάξανε το άλμπουμ του γάμου σου).. Και καταλήγουμε, όπως και υποσχέθηκα, στον Τσάκ Νορρις :