B. Πηγαίντε στο blog σας και γράψτε αντίστοιχης μορφής βιογραφικό.
Γ. Καλέστε κατά προτίμηση 5 άτομα να το κάνουν και αυτοί. (το 5 είναι συμβολικό, όσα και τα δάχτυλα της μούτζας)..
Ξεκινάμε :
Κουρκουρίκουλουμ Βίταε
Όνομα : Εσταρινάκης
Επώνυμο : Ουδείς σταρ που σέβεται τον εαυτό του δεν έχει επώνυμο
Όνομα : Εσταρινάκης
Επώνυμο : Ουδείς σταρ που σέβεται τον εαυτό του δεν έχει επώνυμο
Γεννήθηκα στην Αθήνα, στην Κατεχάκη. Περνώντας τα φανάρια της Κηφισίας και ανηφορίζοντας, αριστερά. Ιούνιος ήταν θυμάμαι, πρωί πρωί. Είμαι και εφταμηνίτικο και ευαίσθητο αγόρι.
Μετά πήγα νήπιο όπου και εκεί ανεκάλυψα την ανώτερη πνευματική μου στάθμη συγκριτικά με τους ημινεάντερταλ κάφρους που με περιτριγύριζαν. Πολλοί από αυτούς δε, δεν έχουν ξεπεράσει ακόμα το πνευματικό στάδιο του "κολλάω τσόφλια από φυστίκια Αιγίνης πάνω σε ένα σχεδιάγραμμα περιστεριού ως σουρρεαλιστικά φτερά" .
Μετά πήγα και Δημοτικό. Οι συμμαθητές μου εκεί πέρα παρέμειναν επί σειρά ετών στο "Λόλα να ένα μήλο" ενώ εγώ ξύπνησα νωρίς και πήγα στο "Βασούλα να ο φισφιρίγκος". Το σωτήριο έτος 1986 απέκτησα το πρώτο μου γκομπιούτερεζ, έναν Amstrad 6128, με έγχρωμη οθόνη και ντισκ ντράιβ, ουχί την μπανάλ κασσέτα που μέχρι τότε είχαν όλοι. Αρίστευσα στο Afterburner, το Saboteur και το Ikari warriors, και έφτιαξα το πρώτο μου παιχνίδι σε Basic to 1988. To παιχνίδι ήταν μια εξομοίωση εξομοίωσης ξυλικιού, όπου δύο τελείες χτυπούσαν μετά μανίας άλλες δύο τελείες που προσπαθούσαν να την κάνουν αγωνιωδώς. Είχα και 8μπιτο χρώμα (άσπρο, μαύρο και 6 αποχρώσεις του γκρί :p) και μονόμπιτο ήχο (μπλιπ-οχι μπλιπ).
Το κακό από όλη αυτή την κομπιουτεροενασχόληση ήταν ότι έβαλα γυαλιά και έβγαλα σπυράκια. Έτρωγα πολλά γαριδάκια, έπινα καφέδες και δεν είχα γκόμενα.
Μετά πήγα γυμνάσιο όπου τα πράγματα χειροτέρεψαν. Ήμουν ο περίγελος του σχολείου επειδή τόλμησα να καταλάβω το πυθαγόρειο θεώρημα και έπαιζα την παραγοντοποίηση στα δάχτυλα.
Στο Λύκειο είχα περισσότερα σπυράκια και μεγαλύτερη μυωπία, αλλά βρήκα επιτέλους γκόμενα, επειδή είχα παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο σε ένα θεατρικό του σχολείου και για κανα χρόνο ήμουν ποπιουλαρ αν και αντιπαθέστατος.
Απολύθηκα από το Λύκειο με τον χαμηλότερο βαθμό μου έβερ,18, επειδή έδωσα λευκή κόλλα στις εξετάσεις στη φιλοσοφία. Ζήτω που χεστήκαμε δηλαδή.
Μετά σπούδασα σε γνωστό ευαγές ίδρυμα των Βαλκανίων. Εκεί επιδόθηκα μανιωδώς σε σπόρ όπως το φραπελίκι (αραλίκι + φραπές), η γευσιγνωσία οινοπνευματωδών, στην οποία ειδικεύτηκα εις ρετσίνας και Σίβας και ο κνησμός βουβωνικής χώρας.
Αποφοίτησα μετά βαϊων και κλάδων από το πανεπιστήμιο και η μαμά ήταν πολύ συγκινημένη στην ορκομωσία μου,γιατί με είδε να μιλάω για πρώτη φορά με γκόμενα και χάρηκε που ο γιόκας της εκτός από σοβαρός επιστήμων μίλαγε και σε γυναίκες.
Μετά τις σπουδές μου έκανα μεταπτυχιακό σε μεγάλο πανεπιστήμιο, με ειδίκευση στις κλάιεντ σέρβερ εφαρμογές χειρισμού μηχανημάτων ζαμπονοκόφτη-τυροκόφτη καθώς και στον προγκραμματισμό fpga’s για το πήξιμο τυρόγαλου.
Δούλεψα σε γνωστά τυροκομεία της περιφέρειας καθώς και σε πιτσαρίες, καφετέριες και ως διαχειριστής ανακυκλώσιμου υλικού δίπλα σε γνωστό ρακοσυλλέκτη των Πετραλώνων.
Μετά πήγα στρατό όπου είχα βύσμα τον μπαμπά μου και βγήκα Γιώτα4 λόγω ποδάγρας και έκανα 12 μήνες ως ιδιαίτερος οδηγός γνωστού ηγουμένου της Αττικής ο οποίος με μύησε και σε τελευταίες τεχνολογικές εξελίξεις όπως ηλεκπορνικές απάτες, διεκδίκηση οικοπέδων και παρασκευή βιολογικών κολλύβων για εναλλακτικές κηδείες.
Απολύθηκα από το στρατό με το βαθμό του ταξίναρχου.
Εκτοτε δουλεύω σε γνωστή μεγαλοεταιρεία συντάσσοντας επιστημονικά κείμενα αμφιβόλου αξίας και με κάκιστο συντακτικό, και είμαι πρόεδρος της Ένωσης Ελλήνων Χρηστών Λιπάσματος Για Φίκους Μπέντζαμιν.
Στον ελεύθερο χρόνο μου ασχολούμαι με το κέρλινγκ, τη συλλογή γραμματοσήμων Μοζαμβίκης, καθώς και με την όσφρηση φρεσκοπλυμμένων στρινγκ από την απέναντι.
Η γυναίκα μου επίσης είναι ...άρα και ο μπαμπάς της τρελλό μέσον για τις μέλλουσες επαγγελματικές μου επιδιώξεις.
Ενδιαφερομαι μόνο για διοικητική θέση.
Μετά από αυτό το εντυπωσιακό πραγματικά βιογραφικό, καλώ να ακολουθήσουν : Ζάφοντ. Πολσεμάννεν. Πατσιούρι. Hades και Gigi Gaga Kouni Beli ή όπως αλλιώς τον λένε και αυτόν... α φυσικά και η εμπνεύστρια του μπλογκοπαίχνιδου...
Μετά από αυτό το εντυπωσιακό πραγματικά βιογραφικό, καλώ να ακολουθήσουν : Ζάφοντ. Πολσεμάννεν. Πατσιούρι. Hades και Gigi Gaga Kouni Beli ή όπως αλλιώς τον λένε και αυτόν... α φυσικά και η εμπνεύστρια του μπλογκοπαίχνιδου...
ΠΡΟΣΛΑΜΒΑΝΕΣΑΙ
ReplyDelete(ΘΕΟΣ!!!!)
[Πες μου ποια είμαι! Πες μου ΠΟΙΑ ΕΙΜΑΙ!!!]
Είσαι η εκπρόσωπός μου, είσαι η εκπρόσωπός μου!!!
ReplyDeleteεεεεεεεεε ρε γλέντια... ααααααααανάσταση, και το κκε μέσα! που έλεγε και ο Χαρούλης..
Δεν παίζεσαι!
ReplyDeleteΑψογον το βιογραφικόν προσλαμβάνεστε ως πάραντιπρόεδρος της Ελληνική Ένωση Φίλων Ζaphod!
:Ρ
Θα παίξω μπάλα εντός της ερχόμενης εβδομάδος κατά το αργότερον.
Ενδυπωσιακόν βιογραφικόν.
ReplyDeleteΑυτό με το κέρλινγκ με σκλάβωσε και θα εισηγηθώ πέρα από την υποψηφιότητά σας για την προεδρία της Ελληνικής Ομοσπονδίας Κερλίνγκεως και την απονομή της χρυσής παγοσκούπης της τιμής. (Είμαι σίγουρος ότι κάνετε φοβερή φασίνα στο γήπεδο του κερλίνγκεως, σαν τον Γιωργάκη που έχει κάνει Σουηδία και ξέρει και από κέρλινγκ εκτός από το να καθαρίζει σκανδιναβικές χέστρες).
Α! Επίσης συγχαρηθήρια προσλαμβάνεσθε δια το πόσθον του επιτρόπου αγροτικής παραγωγής και θροφίμων. (Μόνιμη αργομισθία στο υπουργείο 4,5 χήνες καθαρές).
ΕυχαρισΘώ.
Ζάφοντα : Κουνήσου. Και άσε τα περί πηξίματος, ξεεερω ξεεεερω... ναι ναι μας τα παν... (Γιάννενα θα πάμε ρε;)
ReplyDeleteΠολσε : Αχ παίζουτε και υμείς κέρλινγκ; ποτε θα περάσετε εκ της οικίας μας να ρίψωμεν παρτίδαν τινα;
θα κεράσω και φονδάν
Όσο για την πρόσληψη, με 4.5 χήνας καθαράς σας κάνω και κωλοτούμβας!
[Να μην ξεχάσω να υποκλιθώ στο τέλος..]
ReplyDelete...παίρνετε άριστα στην κατηγορία Χιούμορ της μπλογκόσφαιρας.. της οποίας είστε μάλλον ο μοναδικός άξιος εκπρόσωπος που έχω βρει τον τελευταίο καιρό!
τα παραλέτε αλλά το υπέρμετρο εγώ μου υπομειδιά αυτάρεσκα :P
ReplyDeleteκαι για να κάνουμε και διαφήμιση.. εδώ είναι το σοβαρό blog..που να πας και απο Souvlaki Magnus πλευρά..
ReplyDeleteKarnov?
ReplyDeleteCauldron?
Pawn?
Guilt of thieves?
Jinxter?
Έχεις πολλές ελλείψεις πιστεύω...
Αν ο χειρισμός της γλώσσας είναι ο ίδιος παντού!!! τυχερή η γκόμενα!!
ReplyDeleteΤην καλημέρα μου ;)
Εκτός από χιουμορόπαιδο έχεις και καλό blog list.. προς μεγάλη μου απογοήτευση ο Αριστοκράτης δεν μπλογκάρει πια.. γιατί ?! μήπως να του δώκουμε κάτι παραπάνω!?
ReplyDeleteΚαλή εβδομάδα να έχετε, με ένα ποίημα από τον Λορέντζο Μαβίλη
ReplyDeleteHave a nice week, with a poem by Lorenzo Mavilis
LETHE
Fortunate are the dead who forget
the bitterness of life. When the sun sets
and dusk follows, do not weep for them,
no matter how deep your sorrow may be!
At such an hour the souls are thirsty and go
to οblivion's crystal-cold spring;
but the water will turn muddy,
if a tear is shed for them by the beloved.
And if they drink turbid water, they recall,
passing through fields of asphodels,
past sorrows that sleep within them.
If you cannot but weep, at sunset,
your eyes should lament for the living
who seek to forget, but cannot do so.
'Lethe', or 'Oblivion' is a pessimistic poem. Mavilis mingles in it the ancient Greek belief about the Underworld, so well described by Homer in the Odyssey (XXIV, 1-14), and the Modern Greek tradition about the Realm of the Dead. According to Homer, the Underworld is a vast field where the plant asphodel grows.
ΛΗΘΗ
Καλότυχ' οι νεκροί, που λησμονάνε
την πίκρα της ζωής. Όντας βυθίσει
ο ήλιος και το σούρουπο ακλουθήσει,
μην τους κλαις, ο καημός σου όσος και να 'ναι!
Τέτοιαν ώρα οι ψυχές διψούν και πάνε
στης λησμονιάς την κρουσταλλένια βρύση.
Μα βούρκος το νεράκι θα μαυρίσει,
Σα στάξει γι' αυτές δάκρυ, όθε αγαπάνε.
Κι αν πιουν θολό νερό, ξαναθυμούνται
διαβαίνοντας λιβάδι' απ' ασφοδίλι,
πόνους παλιούς, που μέσα τους κοιμούνται.-
Α δε μπορείς παρά να κλαις, το δείλι,
τους ζωντανούς τα μάτια σου ας θρηνήσουν,
θέλουν -μα δε βολεί να λησμονήσουν.
Η "Λήθη" είναι απαισιόδοξο ποίημα. Ο Μαβίλης αναμειγνύει σ' αυτό την αρχαία ελληνική πίστη για τον Άδη, που με ενάργεια έχει περιγραφεί από τον Όμηρο στην Οδύσσεια (ραψ. κδ΄, 1-14), και την νεοελληνική παράδοση για τον Κάτω Κόσμο. Σύμφωνα με τον Όμηρο, ο Άδης είναι ένα απέραντο λιβάδι γεμάτο με ασφοδέλους.
Ο μαρκήσιος "πέθανε" πέρισυ τον Σεπτέμβρη.
ReplyDeleteΤώρα γιατί, δε μπορώ να πω :P
Έφτασεεεε!!!!
ReplyDeleteΠραγματικά έξοχο! Μπράβο! Εσύ θα πας πολύ μπροστά! Δηλαδή, τι λέω, εσύ είσαι ήδη πολύ μπροστά!
ReplyDelete(Μπαϊδεγουαίη, γειά σου Σορολόπ, είναι η πρώτη φορά που βλέπω σχολιάκι σου εκτός των συνόρων του μπλογκ σου!)
Estarian
ReplyDeleteΔεν παίζεσαι προφήτα μου!
Εμένανε μου άρεσες πολύ και το βιογραφικόν ...άριστον!
Απορία ψάλτου:
Με τέτοια προσόντα παλληκάρι μου και δεν έχεις και σύ ένα... βατοπέδι??
Μα τον Μέγα Σουβλακέα:)
Διαγόρας
ReplyDelete(με το μπαρδόν προφήτα μου που χρησιμοποιώ το χώρο για να απαντήσω στο Διαγόρα)
..είναι που δεν διαβάζαμε τα ίδια blogs.. έως τώρα τουλάχιστον... το ωραίο είναι που ήθελα να σου γράψω ότι βρήκα ένα blog που θα σου αρέσει πολύ.. το Souvlaki Magnus! χαχαχα.. αλλά μάλλον δεν χρειάζεται..
Η... Τύχη με έφερε στα "ανώδινα ημερολόγιά" σου. Να σου πω μια καλημέρα τέτοια ώρα. Και να σου δώσω μια συμβουλή: -'Οχι γαριδάκια και άλλα "σκατ...κια" τύπου, όταν έχουμε σπυράκια. Πλάκα κάνω. Φάε παιδάκι μου τώρα που μπορείς...
ReplyDeletevloutis.wordpress.com & vloutis.blogspot.com
ΑΗΑ! (U2)! Ενδιαφέρον...όταν θα επεξεργαστώ το γενεαλογικ΄μου δέντρο θα ποστάρω το βιος μου! Τα λέμε άρχοντα!
ReplyDeleteΚαλέ ασχολίαστο το έχω αφήσει αυτό εγώ;Ντροπή μου, είμαι απαράδεκτη!!!! Σα δεν ντρέπομαι!!!! Τέτοια προσόντα να πάνε ανεκμετάλλευτα;;;Τς τς τς
ReplyDeleteέρχομαι να σε γνωρίσω λοιπόν και πέφτω πάνω στο βιογραφικό σου....ούτε παραγγελία να το χα....
ReplyDeleteτην καλησπέρα μου...
το καλυτερο ηταν οταν συνειδητοποιησες τους ημι-νεαντερνταλ που σε περιτριγυριζαν.
ReplyDeleteξέρεις, εμείς οι ανώτεροι πρέπει αν δείχνουμε κατανόηση σε κτ τετοια...
Τι πάει να πει "Ουδείς σταρ που σέβεται τον εαυτό του δεν έχει επώνυμο" ???
ReplyDeleteΥπαινίσσεσαι δηλαδή ότι η Lila Pause δεν είναι σταρ; :Ρ
Όχι, είναι απλώς μια μωβ αγελάδα.
ReplyDeleteΕνδιαφέρον στυλιστικά, αλλά για λίγο :P
Η αγελάδα θέλει σφάξιμο, Τρισμέγιστε!!
ReplyDeleteΘα την κάνουμε βραστή ή στη σούβλα;
Πότε βάφτηκε "μωβ' η αγελαδίτσα???
:):)
Ωχ! Ένα σπιθάκι από πάνω μου! Πώς κι από δω;
ReplyDelete"Έμαθε να βελονιάζει και γαμεί το μάστορή του!" :P
Τραγούδα, εσύ !
ReplyDeleteΆντ γειά, έχω δουλειά και πάω να ανοίξω το παγκάριον!
Μη, οπίσω μου ελθείτε:D