Θεσσαλονίκη μου, μεγάλη φτωχομάνα..

Εγώ με τη Θεσσαλονίκη έχω κόλλημα. Είναι γνωστό. Έχω πρόβλημα ρε παιδί μου πως να το κάνουμε.
Ανέβηκα πάλι τώρα, για το γάμο ενός ζευγαριού της φοιτητικής μου παρέας, μου φυγε η μαγκιά. Από την Πέμπτη το βράδυ μεχρι χτες το απόγευμα, του δώσαμε και κατάλαβε.
Μαζευτήκαμε ένα κάρο κόσμος που είχαμε να βρεθούμε χρόνια και χρόνια. Έλιωσα στο φαϊ, στο ποτό, στο ξενύχτι, στο στο στο στο..
Πρέπει να βρω τρόπο να δουλεύω εδώ αλλά να μένω Θεσσαλονίκη. Επίσης πρέπει να βρω τρόπο να πάρω Σαλονικιά! Δεν είναι κατάσταση αυτή. Επιβάλλεται, δεν αναβάλλεται! (Πως θα την πείσω δεν ξέρω)
Aλλά δεν κάθονται! Μόνο ξένες με γουστάρουν και δεν ξέρω γιατί! Τι πράμα είναι αυτό!! Λες να πάω για διεθνή καριέρα...
(για καλό και για κακό, έβγαλα και μια φωτογραφία με τη νύφη, έτσι να υπάρχει ρε παιδί μου. Να λέω ότι είναι από τον πρώτο μου γάμο και τέτοια..)
Σήμερα έχω ζοχάδες.
Μην του μιλάτε του παιδιού, το παιδί πονάει ρε!
Καλά, το καλοκαίρι θα παίξει τρελλή Χαλκιδική...