Σκεπτικισμού συνέχεια, γέλως τρελλός

Μια και ξεκίνησα με τα σκεπτικιστικά σήμερα, χάζεψα και λίγο ψάχνοντας διάφορες ιστορίες στο δίκτυο. Τις παρακάτω ιστορίες αυτοί που τις έγραψαν τις πιστεύουν για αληθινές και αυτό είναι το απίστευτο.
Πάμε λιεπόν, ιστορία πρώτη :
Το στοιχειωμένο ρέμα
Εμένα μου αρέσουν πολύ αυτές οι ιστορίες αν και φοβάμαι πάρα πολύ! Λοιπόν έχω 2 μικρές ιστοριούλες!
Η πρώτη είναι για κάποιο παιδί που είχαν σκοτώσει ή οι τούρκοι ή οι γερμανοί (δεν ξέρω καλά). Αυτό το παιδί πήγε λέει να βγάλει τα πρόβατα του τέλος πάντων για βοσκή στο βουνό κοντά σε ένα ρέμα (πολλά χρόνια πρίν) που είχε εκεί και το έπνιξαν και από τότε λέει κάθε βράδι το παιδί αυτό βγάζει το χέρι του από το ρέμα και ζητάει βοήθεια! Δεν το έχω δει εγώ και ούτε θέλω, πιστεύω θα πεθάνω εκείνη τη στιγμή.
Η 2η ιστορία είναι για κάποιον από το χωριό που είχε πεθάνει και βρυκολάκιασε (δε μπορω να πω όνομα για ευνόητους λόγους). Αφού τέλος πάντων πέθανε τον έβλεπαν στο χωράφι του πότε να διαβάζει εφημερίδα κάτω απο την εληά και πότε με καραμπίνα να πάει να σκοτώσει τον αδερφό του.
Σχόλιο : Όσον αφορά το στοιχειωμένο ρέμα : Συνήθως κάτι τέτοιοι μύθοι για στοιχειωμένα ρέματα κυκλοφορούσαν από διάφορα ζευγαράκια που το βράδυ θέλαν να πηγαίνουν να βγάζουν τα μάτια τους εκεί πέρα χωρίς να τους παίρνει μάτι. Οπότε λέμε ότι εκεί έχει φάντασμα, οι κλάμπανοι στο χωριό κλάνουν μέντες και δεν πατάνε, και η Γκόλφω με τον Τάσο κάνουν τα έκτροπά τους με την ησυχία τους.
Δεύτερον μπράβο για τη διακριτικότητα του συγγραφέα, που δεν αποκάλυψε ποιος είναι ο βρυκόλακας, μην πάμε και τον ψάχνουμε με σκόρδα και παλούκια τον κακομοίρη. Επίσης και γαμώ τους βρυκόλακες ο τύπος. Εφημερίδα, καφέ, τσιγαριά, αραλίκι στην ελιά κλπ.Και ο αδερφός του ποιος ξέρει τι κύριος ήταν και αυτό που ανάγκασε ολόκληρο βρυκόλακα να πάρει καραμπίνα να τον κυνηγάει!!
Ιστορία δεύτερη :
Mε την σειρά μου κι εγώ θα ήθελα να σας αφηγηθώ την ιστορία μου σε σχέση με τα παραφυσικά φαινόμενα, κι έτσι να εμπλουτίσω την υπέροχη πραγματικά σελίδα σας... Το περιστατικό που θα σας διηγηθώ συνέβη πριν αρκετά χρόνια στο -χώρι, ένα χωριό κοντά στην -----. Τότε λοιπόν, είχε δολοφονηθεί ένα παιδί από αγνώστους. Η μητέρα αυτού του παιδιού, πιστεύοντας πως αυτό που είχε συμβεί ήταν τελείως άδικο, αφού το παιδί της δεν είχε πειράξει ποτέ κανέναν, αποφάσισε να δόσει αφορισμό σε όλο το χωριό (για όσους δεν γνωρίζουν τί σημαίνει αυτό, σημειώνω ότι ο αφορισμός είναι μια επίσημη θρησκευτική τελετή, η οποία γίνεται στην εκκλησία και αυτός που δίνει τον αφορισμό δίνει κατάρα σε όποιον του έχει προκαλέσει κακό. Δεν γνωρίζω πώς ακριβώς γίνεται η συγκεκριμένη τελετή, αλλά γνωρίζω κάποια στοιχεία, όπως ότι κουνιουνται τα καντήλια μόνα τους...) Μετά τον αφορισμό που έδωσε, η μητέρα κλείστηκε για πάντα στο σπίτι της και οι στιγμές που έβγαινε ήταν ελάχιστες. Τα κακά όμως και οι καταστροφές που προκάλεσε αυτή η πράξη της φάνηκαν αργότερα, όταν μετά από κάποια χρόνια γίνονταν διάφορα δυστυχήματα στο χωριό, στα νέα κυρίως παιδιά. (Δεν ξέρω αν γνωρίζετε το ατύχημα με το τρακτέρ και τα 2 παιδιά που πέθαναν έξω από το χωριό, ή αυτό στη ----- με άλλα 2 κορίτσια και ασφαλώς το ατύχημα(...κομμενα by me!) Βέβαια αυτή η κυρία έχει πεθάνει, αλλά κανείς δεν ξέρει πότε θα σταματήσει και αν θα σταματήσει η κατάρα της... σημ. κάποιοι λένε πως ο παπάς που έχει κάνει αυτόν τον αφορισμό την είχε ενημερώσει για όλα αυτά και της είχε ζητήσει να τον πάρει πίσω, πράγμα που μάλλον δεν έκανε...
Σχόλιο :
Όλο αυτό είναι τόσο άκυρο που δε ξέρω απο που να αρχίσω και που να τελειώσω. Η τραγική μάνα που απαιτεί να αφορίσει το χωριό και ο παπάς την ακούει κιόλας; Και άμα αφόρισε όλο το χωριό ποιοί πηγαίναν στην εκκλησία τις Κυριακές; Μόνο ο παπάς; (αφού ούτε η χαροκαμένη ξεμύταγε). Τα καντήλια που κουνιούνται στον αφορισμό; Οάυου.. Ή τα ατυχήματα ως αποτέλεσμα της κατάρας. Μπηλίβ μι, απο κει που μαι εγώ σκοτώνονται 4-5 κάθε χρόνο και χωρίς κατάρα. Τροχαία ατυχήματα συμβαίνουν κάθε τρείς και λίγο. Πέθανε η μάνα αλλά η κατάρα συνεχίζει ε; Και είναι και όλοι αφορισμένοι ακόμα; ουάου, πρέπει η εκκλησία να είναι φίσκα στην αράχνη μιλάμε.
Ιστορία τρίτη
Έχω 2 ιστορίες να σας πω οι οποίες είναι αληθινές γιατί τις έχουν πει άτομα που δεν πιστεύουν σε αυτά.
Λοιπόν:
1. Αυτή την ιστορία την ήξερα από παλιά και την επιβεβαίωσα πριν λίγες μέρες. Ήταν μια γυναίκα στο χωριό της γιαγιάς μου η οποία δαιμονιζόταν και ο "έξω από δώ" την έβαζε να μαζέψει όλους τους χωριανούς και να τους πάει στο βουνό στην Αγία -----(είναι ένα εκκλησάκι εκεί), να τους ρίξει όλους κάτω στο γκρεμό! Και μαζευόντουσαν κόσμος, και τελικά έφεραν έναν παππά ο οποίος έβλεπε μαζί με τους χωριανούς την ουρά του "έξω απο δώ" πίσω λέει απο την ντουλάπα και τέτοια και τελικά στο τσακ γλίτωσε το χωριό!Αυτή βέβαια παντρεύτηκε και έφυγε απο το χωριό και μένει κάπου στο ----.
2. Είναι κάποιος γιατρός ο οποίος είναι πολύ της εκκλησίας.Τους είχαν κάνει μάγια λοιπόν (δε ξέρω ακριβώς το λόγο γιατί) και στο σπίτι του στη σκεπή άκουγε ποδοβολητά απο διαόλους! Ήξερε ότι τού χαν κάνει μάγια.'Αλλά αυτός τους έβλεπε κιόλας (γιατί ήταν της εκκλησίας) ενώ η γυναίκα του μόνο τους άκουγε. (Τα γράφω και ανατριχιάζω). Αν έχετε το Θεό σας, τους έβλεπε και τους έλεγε "τι θέλετε ρε, δε σας φοβάμαι" μέχρι που κάναν αγιασμό - ευχέλαιο ξέρω γω τι και σταμάτησαν.
Σχόλιο:
1. Χαχαχαχαχα.. "Ναι γειά σας χωριανοί, έρχεστε λίγο μαζί μου μεχρι την Αγία Τάδε να σας πω κάτι;" "Πάμε; και δεν πάμε....". Σκηνικό : Βουνό, γκρεμίλα, εκκλησάκι κάπου δίπλα. Και στην άκρη του γκρεμού μια ντουλάπα μόνη της που από πίσω εξέχει μια ουρά! "Ρι μιλίκι τι είναι αυτή η ουρά εκεί πίσω στη ντουλάπα;" "Ρε λες να είναι ο διάολος;" "Και τι τι θέλει τη ντουλάπα ρε;" "Ξέρω γω, μπορεί να κουβάλησε και τη γκαρνταρόμπα του μαζί" "Ρε λες να μας την έστησε η τσούρδω;" "Ξέρω γω..δεν πάμε στο καφενείο να κατεβάσουμε καναν κράσο καλύτερα;" "Πάμε ρε και άσε την κωλόγρια εδώ πέρα με το διάολο να του σιδερώσει τα πουκάμισα".
2. Πάλι καλά που ο ντόκτορ ήταν της εκκλησίας και είχε καλό σήμα. Η γυναίκα του φαίνεται θα ειχε κάνει τις κουτσουκέλες της και δεν είχε καλή λήψη.
Πάντως όταν εγώ άκουσα κάποια στιγμή ποδοβολητά μέσα από τον τοίχο, έκλασα μέντες μεν, αλλά δεν πίστεψα ότι ήταν οι διάολοι -και ήμουν και το πολύ 8 χρονών-. Ποντίκια ήταν που είχαν μπεί στους σωλήνες από το διπλανό νεοκλασσικό που είχαν γκρεμίσει. Το δίδαγμα της ιστορίας είναι πήγαινε στην εκκλησία αν θες να έχεις καλό σήμα με τον κόσμο των πνευμάτωνε.
Λοιπόν τέρμα για τώρα γιατί βλέπω φιλαράκια. Τσίου