Friday, December 08, 2006
Ο φαντάρος ζεί και σιχαίνεται τα Χριστούγεννα
Ε ναι λοιπόν ζεί ο φαντάρος. Σκοπάρει σε εξωτικά μέρη και βγάζει μετεωρολογικά δελτία κάθε μισάωρο και κάθε μία ώρα από τις 8 μέχρι τις 5 (το πρωί). Πιο βαρετό πράγμα από τη σκοπιά δεν υπάρχει ειδικά όταν είναι 4ωρη και φυλάς στου διαόλου τη μάνα, παρέα με μύγες και πρόβατα. Ευτυχώς υπάρχουν τα βιβλία, αλλά το βράδυ τι κάνεις; Ένα πακέτο καπνό κάνεις. Επίσης σου παγώνει ο απαυτός αλλά δεν πειράζει, έτσι να σφίγγουν οι κώλοι.
Φέτος γιορτές θα κάνω μέσα. Καλύτερα, γιατί απεχθάνομαι τα Χριστούγεννα.
Αυτή η περίοδος της εντελώς ντεμέκ αγάπης και συμφιλίωσης μου προκαλεί αναφυλαξία.
Οι χριστουγεννιάτικες κάρτες, τα άθλια πάρτυ, οι μίζερες ευχές, τα καημένα τα έλατα, ο παροξυσμός στους απανταχού εμπορικούς δρόμους, τα μυξιάρικα που στριγγλίζουν τα κάλαντα και έχουν και την απαίτηση να τα πληρώσεις επειδή σε ξύπνησαν αχάραγα να σου ερεθίσουν το ακουστικό τύμπανο και τέλος τα άπειρα φράγκα που πρέπει να δώσεις για να πάρεις δώρα που όλοι συνήθως αλλάζουν.
Που θα πάμε παραμονή χριστουγέννων, που θα πάμε ανήμερα, που θα πάμε παραμονή πρωτοχρονιάς, που θα πάμε ανήμερα, τι θα φάμε, τι θα πιούμε, τι θα αρπάξει ο κώλος μας, μην πάμε εκεί, μην πάμε και εκεί, να πάμε 723 ώρες νωρίτερα για να μην κολλήσουμε στην κίνηση, να φύγουμε 13 μέρες αργότερα για να μην μπλέξουμε στην κίνηση κλπ.
Και καταλήγουν όλοι σε :
α. Ένα εμετικό πάρτυ κάποιου συναδέλφου, στο οποίο όλες οι πατσαβούρες συναδέλφισσες -που έχουν να δουν χαρά στα σκέλια τους από τα εγκαίνια του Ισθμού- θεωρούν ότι ΤΩΡΑ πρέπει να βρούν γκόμενο και μάλιστα εσένα (όχι εμένα, ευτυχώς), και κάθονται και πίνουν για να πάρουν θαρρος, και ξαφνικά εκεί που κάθεσαι (εσύ Γεράσιμε,όχι εγώ), έρχεται ένα μπάζο σαν μεθυσμένος δαίμονας με καπελάκι Αη-Βασίλη και στην πέφτει με κάποια ελεεινή Cosmopolitanιτικη αττάκα, και συ δεν ξερεις αν πρέπει να κάνεις ευχέλαιο για να φύγει, να γελάσεις, ή αν είσαι αρκούντως λιώμα για να ρίξεις ένα μπίκο έτσι για το καλό. Η μουσική είναι από άθλια έως τρισάθλια, με χιτάκια 80'ς τα οποία απλώς σου θυμίζουν ότι για να τα ξέρεις μάλλον είσαι πλέον πολύ μεγάλος, με καρεκλοσκυλάδικα του κερατά από αυτά που προκαλούν σεισμό από κώλους σερνάμενους κουνάμενους τσιφτετελιαζάμενους δίπλα σου (το κακό είναι πως οι περισσοτεροι από αυτούς είναι χάλια, και αυτοί που λένε ανήκουν σε γκόμενες διευθυντή, υποδιευθυντή και γενικώς στην κατηγορία ΜΗΝ ΑΚΟΥΜΠΑΤΕ), με χαζοχριστουγεννιάτικα τραγούδια τύπου Last Christmas I gave you my heart (ΤΗΝ ΕΧΕΙ ΔΩΣΕΙ ΑΠΟ ΤΟ 85 ΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ Ο ΑΛΕΚΟΣ, ΕΜΑΣ ΤΙ ΜΑΣ ΝΟΙΑΖΕΙ 21 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ;). Οπότε κάθεσαι και γίνεσαι τίρλα, κουνουπίδι, καστανόχωμα, αλοιφή για κάλους, για να ξεχάσεις την καταθλιψάρα που σου φέρνουν τα καταθλιπτικά αυτά πάρτια.
Άλλοι καταλήγουν σε κανα τρεντομάγαζο , είτε αυτό λέγεται κλαμπ είτε πίστα. Εκεί στοιβάζονται σα σαρδέλες καλλονής, με τον απώτατο στόχο να εντυπωσιάσουν καμιά καλλονή, αλλά ως συνήθως παίρνουν τα παπάρια τους (δε μπορώ να καταλάβω γιατί όλοι μας, άντρες γυναίκες θεωρούμε ευκολότερο το να αρπαχτείς στις γιορτές. Οι άλλες μέρες δε μας κάνουν δηλαδή; ) Στριμώχνονται στα κωλομάγαζα, πληρώνουν 8 μισθούς για να πιούν 5 γαλλόνια πετρέλαιο (βάλε ένα από το καλό, ξέρεις, Λαγκαβούλιν) (είχες και στη Ζαχάρω signle malt, παλιορακοσυλλέκτη), τους βγαίνουν τα μάτια από τους κώλους δίπλα αλλά χέρι δεν καταφέρνουν να απλώσουν εκτός από το Γεράσιμο που και απλώνει και χουφτώνει. Ακούνε και τις ξανθές τραγουδιάρες να ξεφωνίζουν χριστουγεννιάτικα και μετά πάνε σπίτι, βγάζουν το κοστούμι και ξεραίνονται μέχρι να ξυπνήσουν, να καταλάβουν πόσα χάλασαν και να αρχίσουν τη μίρλα.
Άλλοι καταλήγουν σε οικογενειακή φάση, που δεν τολμώ καν να περιγράψω ίνα μη θεωρηθεί ότι προσβάλλω τα ιερά και όσια, τους θεμέλιους λίθους τσι κενωνίας μας κλπ..
Μετά πάνε για ψώνια κιόλας, γιατί έχουν να πάρουν ένα τρισεκατομμύριο άχρηστα πράγματα. Και κυρίως τα δώρα.Ολο αυτό το πάρε δώσε.. έλεος. Οι μισοί αισθάνονται άσχημα που έκαναν δώρο κάτι φτηνότερο από αυτό που τους πήραν και οι άλλοι μισοί μαλάκες γιατί πήραν κάτι ακριβότερο από αυτό που έδωσαν..Οι περισσότεροι τα αλλάζουν (ειδικά οι γυναίκες. Έχουν μανία να μην κρατάνε αυτό που τους παίρνεις. Τις ενοχλεί. Και προφανώς δε δέχονται ποτέ να τους πεις "πάρε χ ευρά και πάρε ο,τι θες". Γιατί πρέπει να ψάξεις να σκεφτείς, να σχεδιάσεις και κυρίως να μαντέψεις τι ακριβώς, σε τι χρώμα, μέγεθος, σχήμα και απο τι υλικό θέλουν έστω και αν ειναι κάτι που σου το ειχαν αναφέρει πριν 6 μήνες. Βράδυ. Την ώρα που κοιμόσουν. Με ωτασπίδες. Σε άλλο σπίτι.
Για αυτό ρε δε τα γουστάρω τα Χριστούγεννα. Δε μπορώ.
Αφήστε που τα Χριστούγεννα έχουμε και το εορταστικό τηλεοπτικό πρόγραμμα όπου προφανώς, αν και δε μπορώ να καταλάβω γιατί, τα κανάλια γιορτάζουν το ότι δεν έχουν τίποτα να δείξουν.
Τουλάχιστον τις Απόκριες Γεράσιμε έχεις περισσότερες πιθανότητες να βρείς να φασωθείς.. :P