Κανά χαρτάκι θα παίξουμε;

Ένα πράμα τρέμω τώρα που έρχονται οι γιορτές. Μην καταλήξω να κάνω παραμονή πρωτοχρονιάς, σε κανα σπίτι που θα παίζουν χαρτιά... Είμαι από τα πλάσματα της φύσης που απεχθάνονται ο,τιδήποτε παίζεται με αυτές ντάμες, κούπες,βαλάδες και μπαστούνια, (καθώς και το τάβλι αλλα τεσπα..), και εξ ου θεωρούνται από όλους τους υπόλοιπους ως περίεργοι, ψιλοανώμαλοι, ψιλομαλάκες κλπ. ΑΛΛΑ επειδή είμεθα μειονότητα κύριοι, έστω και αν είμαστε μαλάκες, πρέπει να σεβαστείτε την ιδιαιτερότητά μας. Τουτέστιν, όποιος θέλει να παίξει χαρτάκι να παίξει χαρτάκι, και όποιος θέλει να πάει σε κανονικό πάρτυ, να πάει σε κανονικό πάρτυ, με μπύρες,κρασιά,αλκοολια, ξηροκάρπια, και να ρίξει και δυό στροφές άμα λάχει. Και όχι δεν το θεωρώ ούτε γούρι ούε πλάκα. Δεν έχω παίξει ποτέ χαρτιά πρωτοχρονιά, και δεν έχω πάθει τίποτα, ούτε είδα αυτούς που παίζουν μανιωδώς, να τους πηγαίνουν οι χρονιές τους καλύτερα απο ό,τι οι δικές μου. (Εντάξει μερικές χρονιές ήταν παντελώς αποτυχημένες συναισθηματικοσεξουαλικώς, αλλά όλοι οι άντρες τουλάχιστον περνάνε περιόδους νηστείας). Με τα πολλά μερικές φορές, επειδή έπεφτε μουρμούρα , του στυλ , χαλάς την παρέα, μην είσαι μαλάκας, είναι εύκολο, είναι ωραίο, θα σου αρέσει, έχει πλάκα κλπ, κάθισα να μου μάθουν μερικά παιχνίδια. Μου είναι τόσο αδιάφορα ΟΛΑ, που με το που σταματήσω να παίζω ξεχνάω το παιχνίδι. Αλήθεια. Δεν θυμάμαι τί-πο-τα. Εδώ δεν μπορώ να θυμηθώ τα ονόματα των χαρτιών. Και δεν είναι πρόβλημα μνήμης γενικότερο. Είμαι από αυτούς που είχαν έχουν και θα έχουν χόμπι να θυμούνται πινακίδες αυτοκινήτων. (Παλιότερα έκανα και τεστάκι αν το άθροισμα των αριθμών μιας πινακίδας είναι πρώτος, ή αν όλα τα ψηφία της πινακίδας ήταν πρώτοι ) Τεσπα.... ΒΑ-ΡΙΕ-ΜΑΙ. Εντάξει μπορεί να παίξω ενα δυο παιχνίδια "αγωνία" και να είναι και καλά. (Αρκεί να μου το ξαναδείξουν κάθε φορά) . Αλλά μέχρι εκεί. Επίσης μπορεί να παρακολουθήσω ένα παιχνίδι 21 και να προσπαθώ να υπολογίζω πιθανότητες για τα επόμενα χαρτιά, γνωρίζοντας τι έχει βγει μεχρι τώρα. (Αυτό είναι πολύ κουραστικο οταν το κανουν με 2 τράπουλες). Αλλα γενικά ΒΑ-ΡΙΕ-ΜΑΙ ΤΑ ΧΑΡΤΙΑ. Πας παραμονή Πρωτοχρονιάς σε φιλικο σπίτι να διασκεδάσεις, και είναι οι μισοί γύρω απο ένα τραπέζι, και πετάνε χαρτάκια πάνω σε σε ένα τραπεζομάντηλο. Εκπληκτική διασκέδαση βρε. Μιλάμε τόσος χαβαλές ούτε όταν κοιμάμαι.. Και ναι ξέρω ξέρω, "είναι μεγάλη πόρωση όταν παίζεις και κερδίζεις και καντηλιάζεις τον άλλο". ΤΟ ΞΕΡΩ. Να πάμε να παίξουμε και μπάσκετ τότε, γιατί εκεί μπορείς να καρφώνεις στη μούρη του άλλου και μετά να πιάνεις τα παπάρια σου επιδεικτικά, και να φωνάζεις "Τσίμπα ένα αρχίδι". Ευτυχώς μόνο μια φορά πολύ παλιά είχε κάτσει έτσι. Ευτυχώς τα φιλαράκια που κάνουμε συνήθως μαζί πρωτοχρονιά δεν το ακουμπάνε. Είμαστε του όξωωωωαααα. :) Αντε να δούμε και φέτος που θα κλάσουμε στο αλκοολικι (Και το κακό είναι πως συνήθως κάτι τέτοιες μέρες με πιάνει το χορευτικό μου και γίνομαι ρεντίκολο γκράντε..). Πάλι θα γυρίσω με τη γραβάτα σαλιάρα .. Ελπίζω να μην πέσει παντόφλα κατα τη διάρκεια της βραδιάς, έτσι μωρό μου; ε; ε;