Friday, October 21, 2005

Πάμε κανά σινεμά ;

Για το κοινό των κινηματογράφων έχω μιλήσει ποτέ; Μάλλον όχι, τους έχω βρίσει ποτέ; Όχι έ.. τώρα που διάβασα κάτι κριτικές στο Αθηνόραμα, έτσι τυχαία, θυμήθηκα τις περιπέτειές μου στον κινηματογράφο και το πόσο κοντά έχω φτάσει σε φόνο εκεί μέσα. Ναι, όταν ήμουν εντός Αττικής πήγαινα κυρίως στα Village στο Μαρούσι γιατί ήταν πιο κοντά. Γενικά προτιμώ τους κινηματογράφους που έχουν καλά ηχοσυστήματα, γιατι έτσι και αλλιώς οι ταινίες που προτιμών να βλέπω, ε έχουν απαιτήσεις όσον αφορά τον ήχο . Οπότε πήγαινα Village. Το χειρότερό μου ήταν το Village στου Ρέντη, που δεν ξαναπατάω ΠΟΤΕ, μα ΠΟΤΕ Κυριακή απόγευμα. Τεσπά..
Μετά από χρόνια ως κινηματογραφόφιλος (καλά, όχι πλέον,δεν είμαι) ( που ναι τα χρόνια της Θεσσαλονίκης, που έβλεπα 3-4 ταινίες κάθε βδομάδα - και θα έβλεπα και άλλες αν δεν ξεπαραδιαζόμουν γενικότερα), έχω ακούσει την άπειρη μαλακία μέσα στις κινηματογραφικές αίθουσες.
Ο κόσμος πάει να δεί ταινία, και δεν ξέρει τι πάει να δεί, ή θέλει να δεί μια ταινία που ΑΥΤΟΣ έχει γυρίσει στο μυαλό του, μεταξύ ποπ κορν και κοκα κολας, την ώρα που χάζευε το πόστερ της πραγματικής ταινίας.
Π.χ χαζές απορίες (κυρίως σε θρίλλερ, τρόμου, φαντασίας) (αυτές ΠΑΝΤΑ απο γυναίκες)
Ερώτηση : Μα καλά, σταμάτησαν να πάρουν αυτήν την γκόμενα στην ερημιά; χαζοί είναι; δεν καταλαβαίνουν πως κάτι τρέχει; ("Σχιζοφρενής με πριόνι")
Απάντηση: Βλαμμένη φίλη μου, έχεις έρθει να δείς ένα b-movie. Μια παντελώς cult ταινία. Δεν το ξέρεις όμως. Και είσαι και στόκος. Ορίστε και η εξέλιξη της ταινίας αν δεν σταματήσουν να την πάρουν : "Το φορτηγάκι με τα παιδιά περνάει από έναν ερημικό δρόμο στη μέση του πουθενά. Τραγουδούν, μαστουρώνουν, πίνουν. Μετά από 2 ώρες έχουν βγει στην εθνική. Κατα τις 8 είναι σπίτια τους και κοιμούνται. THE END" .Ωραία ε; Και γαμώ τις ταινίες ο Σχιζοφρενής με το πριόνι. Μόνο που δεν έμαθαν ποτέ για αυτόν ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑΝ ΝΑ ΠΑΡΟΥΝ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΒΛΑΜΜΕΝΗ .
Ερώτηση : Μα καλά γιατί δεν πεθαίνει με τίποτα αυτός ο Σχιζοφρενής :
Απάντηση : Γιατί άμα είχε πεθάνει από γρίπη,στα 4 του, δεν θα είχε ταινία. Επίσης άμα είχε πεθάνει με την πρώτη γονατιά, η ταινία θα ήταν 20 λεπτά μικρότερη. ΤΟΝ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΗ ΜΕ ΤΟ ΠΡΙΟΝΙ ΒΛΕΠΕΙΣ οχι καμιά ταινία αξιώσεων!
Ερώτηση :Πωπω, όλα αυτά ζόμπι είναι; Μα καλά τι μαλακίες είναι αυτές; που βρέθηκαν τόσα ζόμπι; (Στο "Dawn of the dead")
Απάντηση: Τα κάναμε εισαγωγή από διάφορες χώρες. Είχα και μερικά κρυμμένα στη ντουλάπα για ώρα ανάγκης..Επίσης τρισάθλια ξανθιά χαζογκόμενα, έχεις έρθει να δείς ταινία με ζόμπι. ΚΑΙ ΣΕ ΧΑΛΑΕΙ ΠΟΥ ΣΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ ΜΕ ΖΟΜΠΙ ΕΧΕΙ ΜΕΣΑ ΠΟΛΛΑ ΖΟΜΠΙ; γκρουμφ!
Ερώτηση: Μισό λεπτό γιατί δεν έχω καταλάβει καλά (τι περίεργο), ΑΥΤΗ είναι πεθαμένη ; ( Ju-On)
Απάντηση : Ποια, εννοείς αυτή που εμφανίζεται από το πουθενά, είναι άλλοτε μαύρη και άλλοτε μπλε, σκοτώνει κόσμο και εξαφανίζεται ως καπνός; Όχι όχι , άκου πεθαμένη.. τέρας ζωντάνιας είναι..
Ερώτηση-Σχόλιο : Τι μαλακία ταινία με έφερες να δώ ρε Κούλα/Λούλα κλπ, μάγοι, ιππότες, δράκοι, τι ψέμματα είναι αυτά ρε γαμώτο; Σε παιδικό με έφερες;
ΟΡΓΙΣΜΕΝΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ : ΕΙΣΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΤΟΥ "RETURN OF THE KING" ΜΩΡΗ ! Στην γαμημένη την πρεμιέρα! Δεν ήρθες τυχαία, είχες κλείσει εισητήρια 2 βδομάδες πριν, τουλάχιστον.ΖΩΟ! ΣΤΟΝ ΚΑΙΑΔΑ! ΣΤΟΝ ΚΑΙΑΔΑ! ΤΩΡΑΑΑ
Ερώτηση: (μασουλώντας) , δηλαδή τώρα, για να καταλάβω, οι μηχανές θέλουν να έχουν τους ανθρώπους σκλάβους; (Matrix Revolutions)
Απάντηση : Μπορεί να έκανες τρείς ταινίες να το καταλάβεις, ενώ το λέμε ξεκάθαρα από την πρώτη, αλλά ναι, περίπου
Ερώτηση : Τώρα, αυτός είναι αυτός που σκοτώσαν στην αρχή; (Στον Μονομάχο, στην τελευταία σκηνή της ταινίας, στην μονομαχία Μάξιμου-Κόμμοδου)
Απάντηση : Ναι, και γύρισε από τους νεκρούς για να εκδικηθεί και να κατακτήσει τον κόσμο μαζί με τον Ντάρθ Βέιντερ
Ερώτηση : Γιατί πετάνε αυτοί; τι ψέμματα βλέπω πάλι; (Τίγρης και δράκος)
Απάντηση: Πετάνε γιατί φοράνε από τις σερβιέτες που σε κάνουν να πετάς. Ζώο τετράποδο και εντελώς κατά σύμπτωση όρθιο.Κοίτα την γαμημένη την οθόνη και σταμάτα να ρωτάς μαλακίες!
Είναι ένα μαρτύριο το multiplex είναι αλήθεια. Και ο καθένας λέει το μακρύ του και το κοντό του. Σεβασμός 0. Έχω μπλεχτεί μέχρι και σε τσακωμό σε forum επειδή οι μισοί υποστήριζαν πως είναι ΔΙΚΑΙΩΜΑ τους να κάνουν μαλακίες σε μια ταινία αν δεν τους αρέσει, και πως εγώ ο τυχαίος βλάκας που μπορεί να μου αρέσει, είμαι υποχρεωμένος να τους ακούω γιατί έχουμε λέει δημοκρατία. Αλλά δεν μπορώ να πηγαίνω σε "αιθουσίτσες". Άμα είναι η οθόνη σαν την οθόνη του πισιού μου και τα ηχεία χειρότερα απο ακουστικά ,ε να το χέσ το πράμα.. Οι νέες γενιές έχουν κάκιστη συμπεριφορά στις κινηματογραφικές αίθουσες. Ελεεινή και παντελώς ασεβή για τον διπλανό τους. Έχω ακούσει για περιστατικό ενός κυρίου που πέταξε έξω απο αίθουσα δυό "πιτσιρικάδες" (20χρονους από τις περιγραφές) και τους πέταξε και 15 ευρώ στη μούρη κιόλας, για να μην παραπονιούνται. Να αγιάσει το χέρι του ανθρώπου που το έκανε! Πάνε κινηματογράφο για οποιονδήποτε άλλο λόγο ΕΚΤΟΣ απο το να δουν κάποια ταινία. Εντάξει τα ζευγαράκια τα καταλαβαίνω, δεν έχουν πουθενά αλλού να πάνε, πάνε να χαμουρευτούν εκεί μέσα. Τουλάχιστον αυτοί δεν κάνουν φασαρία. Αλλά ρε μεγάλε, αυτός είναι ο δικός μου κώλος, της γκόμενάς σου είναι από την άλλη πλευρά Πάνε γενικά και αόριστα μετά το φροντιστήριο. Σε μπουλούκια. Αυτά είναι και τα χειρότερα. Αυτά φωνάζουν και επίτηδες κιόλας για να εκνευρίσουν τον κόσμο. Φωνάζουν "Παιδί μου τι γκόμενος είσαι εσύ,βάλε με κάτω" όταν εμφανίζεται κανάς καλός,μετά χαχανίζουν και πετάνε ποπ κορν τα κοριτσάκια στα αγοράκια και τούμπαλιν.Άμα πίστευα στην ψυχολογία θα έλεγα οτι το κάνουν γιατί κατά βάθος χρειάζονται προσοχή και φροντίδα, αλλά δεν πιστεύω και λέω πως το κάνουν γιατί κατά βάθος χρειάζονται γερό ξύλο και μαθήματα συμπεριφοράς από το κωλόσπιτό τους. Μετά έχουμε και τις γνωστές "φιλενάδες" που πάνε μετά τη δουλειά. Καταλαβαίνω πως είναι κουρασμένες (όπως και εγώ άλλωστε, μετά τη δουλειά πήγαινα μονίμως), και πως δεν έχουν όρεξη για πολλά, αλλά ποιος τους είπε πως εγώ έχω όρεξη να ακούω απορίες όπως αυτές που έγραψα απο πάνω; Μετά έχουμε τους απλούς, κλασσικούς ελληνάρες. Που πάνε για καμάκι. Που λένε "πνευματώδη" αστεία και γυρνάνε κεφάλι γύρω γύρω να δουν αν τους κοιτάει καμία. Συνήθως τους κοιτάμε με μισό μάτι γιατί λένε μαλακίες επιπέδου δημοτικού και βγάλε. Και τέλος οι κλασσικοί μαλάκες, οι χειρότεροι όλων. Οι αρκουδοκουλτουριαρέοι που πάνε ΕΠΙΤΗΔΕΣ σε ταινία που ΞΕΡΟΥΝ οτι ΔΕΝ θα τους αρέσει, για να θάψουν και να πουν τα κουλτουριάρικα σχόλιά τους. Χεστήκαμε ρε! Εγώ έρχομαι σε ταινίες του Κιαροστάμι να χασμουριέμαι επιδεικτικά και να ρωτάω γιατί αυτός ο κύριος περπατάει εδώ και 2 ώρες και πότε θα αρχίσει η ταινία; εσείς γιατί έρχεστε σε b-movies και παραπονιέστε για το οτι δεν έχουν υπόθεση και δεν θέτουν κανένα υπαρξιακό ερώτημα πόσο μάλλον να το απαντούν κιόλας; Εγώ πάντως θέλω να δηλώσω την πεποίθησή μου πως πρίν μπεί κανείς κινηματογράφο πρέπει να του γίνεται τεστ σεβασμού. Δεν ξέρω πως, δεν ξέρω τη βαθμολογία, αλλά από ένα σκορ και κάτω δεν πρέπει να αφήνουν τον κάθε μαλάκα να μπαίνει μέσα. Αλλιώς, να έχω το δικαίωμα να τον πετάξω έξω. Ή να απαιτήσω να πεταχτεί έξω. Ή να πατήσω ένα κουμπί και να τον ρουφήξει η καρέκλα του. Κάτι τέτοιο τέλος πάντων.. Τώρα γιατί τα γράφω όλα αυτά ε; Ε το βράδυ θα πάω κινηματογράφο, και ετοιμάζομαι για μάχη ;)
Υ.Γ : Ένα μεγάλο "ΌΞΩΩΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑ" στην πλειοψηφία των κριτικών κινηματογράφου. Εξαιρείται αυτός ο τύπος που κάνει κριτική στο MAD. Ναι αυτός που σου τα ψιλοσπάει μεν με τον τρόπο που κάνει κριτική, αλλά τουλάχιστον γελάς.Και δεν χαμπαριάζεις κιόλας αν τη θάβει ή αν την εξυμνεί την ταινία. :P Όχι σαν τον άλλον που είχε θάψει τον Άρχοντα ως μεγάλο ψέμα και είχε πεί ότι του άρεσε το "The day after tomorrow" (ρεαλιστικότατη ταινία,βγαλμένη μέσα από τη ζωή. Σε μια σκηνή μάλιστα η πτώση θερμοκρασίας κυνηγάει τους ανθρώπους. Πάλι καλά που δεν πυροβόλαγαν τον αέρα να τον σκοτώσουν κιόλας)
Υ.Γ2 : ΔΕΝ ΕΙΣΤΕ "FUNS" ΕΝΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ, ΕΙΣΤΕ "FANS" ΕΝΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ. Αμάν πια. Μάθετε τουλάχιστον να το γράφετε!

17 comments:

Unknown said...

Κοίτα, το "κινηματογραφόφιλοι" έχει γίνει sic και μόδα οπότε είναι λογικό πλέον αυτό που συμβαίνει!
Έγινε η κάθε ΚυραΚατίνα φίλη και τρέχει στο σινεμά...
Όσο για τους κριτικούς... μα καλή κριτική πλέον διαβάζεις για ότι πληρώνει. Γιατί αναρωτιέσαι;

Phantasmak said...

Θα γράψεις και τίποτε αδιάφορο μπας και ΔΕ σχολιάσω σε κανένα ποστ επιτέλους;

Το θέμα με τα μάλτιπλεξ είναι ότι η έξοδος για σινεμά έχει γίνει πια λαϊφστάιλ, γιατί δεν είναι μόνο το σινεμά που θα πας, αλλά και η καφετέρια ή το "ιν" εστιατόριο που θα πας πριν ή μετά. Ντυμενος/η στην τρίχα εννοείται. Για να δεις ταινία κλεισμένος, θα πας ντυμένος.

Τεσπα, συνεμά εχω να πάω από δεν ξέρω και γω πότε. Όλες τις ταινίες μετά το 2002 τις έχω κόψει για πατάτες. Κι επειδή ξέρω ότι το Lord of the Rings-ah (προφορά αλά Matt Barlow) είναι για ξωτικά και δράκους κλπ αρχιδιές και μέχρι στιγμής δεν έχω δει κανένα. Έχω φάει πολύ ράξιμο βέβαια.

isos said...

Κωλοπαιδισμός ... άγνοια .... υποκουλτούρα .... έλλειψη παιδείας και στοιχειώδεις σεβασμός στον άλλο είναι αυτά που συναντάμε σε όλα τα επίπεδα της ζωής μας . Yπομονή ... κουράγια και εάν τα καταφέρεις... Καλή διασκέδαση !!!

Chrisa said...

Για να γλιτώσει όλα αυτά τα τεινά καλύτερα να πηγαίνεις μεταμεσονύκτιες. Εγώ αυτό κάνω... βλέπω προβολές μετά τις 22:30-23:00 και τα φαινόμενα που περιγράφεις μου είναι σχεδόν άγνωστα. (Thanks God!!!)

Oneiros said...
This comment has been removed by a blog administrator.
Oneiros said...

ΕΙΣΑΙ ΣΤΗΝ ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΤΟΥ "RETURN OF THE KING" ΜΩΡΗ !
Πέσ'τα χρυσόστομε!
Και στις τρεις ταινίες της τριλογίας του Jackson, κόντεψα να γίνω εγώ ο σχιζοφρενής με το πριόνι, με την πηχτή καφρίλα που επικρατούσε στις αίθουσες' εννοείται πως μάλωσα με κόσμο και στις τρεις προβολές, όχι μόνο εγώ αλλά κι η συνοδός μου που ήταν φανατική του Tolkien και ήθελε να δείρει όλη την πίσω σειρά (μπορούσε κιόλας!). Ο συντελεστής καφρίλας στα cine(com)plex αυξάνεται όσο πιό κοντά στο downtown βρίσκεται η σφηκοφωλιά, κι όσο πιό "πολιτισμένες" είναι οι ώρες προβολής. Για παράδειγμα, εδώ στη Θεσσαλονίκη, δε μπορείς να παρακολουθήσεις ταινία στην απογευματινή ζώνη του Πλατεία Odeon σε πολιτισμένες συνθήκες. Δεν υπάρχουν κι εναλλάκτικές όμως, μόνο 6 "συνοικιακές" αίθουσες έχουν μείνει στην πόλη, με το τελευταίο μέτρημα. Συνεπώς, τα τελευταία χρόνια μετα λύπης το έχω ξεγράψει το σινεμά από τη ζωή μου, γιατί αγαπώ τον κινηματογράφο και δε θέλω να μου τον βγάζουν ξυνό. Αν και τώρα με τα 4 cineplex, ευελπιστώ ότι κάποια στιγμή θα αναβιώσουν οι μεταμεσονύχτιες...

που βρέθηκαν τόσα ζόμπι;
Τα κάναμε εισαγωγή από το Pittsburgh, μωρή! Πάντως, ειδικά σε ταινίες με ζόμπι, οι ανεγκέφαλες συνοδοί με τα σχόλιά τους είναι όλα τα λεφτά, αρκεί να μη συνοδεύουν εσένα ("μην ανησυχείς κοπελιά, δεν κινδυνεύεις' μυαλά τρώνε").

vasvoe said...

Πέεεεεεεστααααααα

stellini said...

σωστοοοοοοςςς!! και μενα μου την σπανε αυτα για αυτο και αποφευγω να πηγαίνω σε πρεμιέρες ειδικά έργων με ντόρο! Παντως τα συνοικιακά τα προτιμώ και ας μην εχουν πάντα τον super ήχο! Απλά νιώθεις διαφορετικα.. δεν ξερω μπορεί να είναι και η ιδέα μου! ( και επειδή ειμαι καλή δεν θα ρουφιανέψω μια δεσποινίδα παραπάνω που ένα χρόνο πριν παραλίγο να μας πετάξουν εξω απο το έργο :P (οχι ρε δεν την δινω στεγνα:P )

Loucretia said...

Αμαν χρυσε μου, εσυ με τοση γκρινια εισαι για να βλεπεις ταινια στα υπογεια της Εθνικης Βιβλιοθηκης!
Ο κινηματογραφος ειναι συμμετοχικη διαδικασια, χωραει και το "ακατοικητο βλασταρι" και τη "καθε ΚυραΚατινα" και την "απορουσα ξανθια" κι εσενα τον νευρικο σινεφιλ!!
Εγω τρελαινομαι για τις ατακες και τις αντιδρασεις του κοινου (ποιος ξεχναει το "Χασαπη Γραμματα") μ' αρεσει αυτη η μαζικη ατμοσφαιρα (ακομη κι αν περιεχει ανοητα σχολια) και δεν θα αντεχα ποτε να εβλεπα ταινια μονη μου σε αδεια αιθουσα.
Γι' αυτο αλλωστε, σπανιως βλεπω σπιτι dvd.
Μηπως να σου αγοραζαμε ενα Home Cinema? :-ΡΡΡ

(Ομολογω οτι εχω προβει στην παρακατω καφριλα: σε ρετροσπεκτιβα του Βισκοντι,πεταγα ποπκορν στη γουνα της μπροστινης μανδαμ που γυρνουσε καθε 3 νανοσεκοντ με τον επιβλητικο της κοτσο κι εκανε "σσσσσσστ" σε οποιον δυστυχη τολμουσε εστω και να ανασανει, μπας κι ηταν θεια σου;;; :-ΡΡΡ)

Oneiros said...

Ο κινηματογραφος ειναι συμμετοχικη διαδικασια, χωραει και το "ακατοικητο βλασταρι" και τη "καθε ΚυραΚατινα" και την "απορουσα ξανθια" κι εσενα τον νευρικο σινεφιλ!!

Έτερον εκάτερον, προφανώς και το σινεμά είναι κοινωνική δραστηριότητα και γι' αυτό το γουστάρουμε, αλλά εδώ μιλάμε για προβληματικές καταστάσεις (μη βλέπεις που πήρε η μπάλα μερικές φάσεις παραπάνω). Πχ. το να κλείνεις το κινητό όταν πας στο σινεμά είναι στοιχειώδης ευγένεια' εντάξει, κάποιοι τα ξεχνάνε και χτυπάνε, δε χάλασε ο κόσμος, αλλά να το σηκώνει ο άλλος και να μαλώνει με τον κολλητό του φωναχτά επί ένα τέταρτο για το που θα βρεθούνε μετά το σινεμά είναι αδικαιολόγητη καφρίλα.

Προσωπικά, οι ξεκάρφωτες ατάκες δε με χαλάνε τόσο πολύ, αρκεί να μην ακούγονται σ' όλη τη διάρκεια της ταινίας δίπλα απ' τ' αυτί μου, και να μην προσπαθεί επίτηδες ο άλλος να χαλάσει την θέαση για όλους τους "γείτονές" του (είναι εμφανές πότε συμβαίνει αυτό, πχ. spoiler shouters). Από κει κι έπειτα, η κάθε ταινία ή ακόμα και σκηνή έχει το δικό της παλμό: είναι λογικό να περιμένεις να γίνεται λιγότερο νταβαντούρι στις βουκολικές σκηνές του "Άρχοντα" απ' ότι στο "Mars Attacks" και στις μεταμεσονύχτιες προβολές splatter!

Depsorama said...

Τι ταινία είδες λοιπόν; Καλή; Πες, που έχω να πάω από χρόνια αμνημόνευτα.
Να σου πω, το χειρότερο είναι ο μέσος σπυριάρης, καχεκτικός, με ζελέ στο μαλλί-βούρτσα 15χρόνος Άγγλος. Έρχεται με τα φιλαράκια του, κάθεται, παίζει ποπ-κορν πόλεμο με τα άλλα σκατόπαιδα, και με το που θα χαμηλώσουν τα φώτα, βγάζει και τις νταμιτζάνες του cider που είχε κρυμμένες, και πριν φτάσουμε στη μέση της ταινίας (διάλειμμα δεν έχουν) έχει γίνει στουπί, χασκογελάει συνέχεια και τσαμπουκαλεύεται, και απ’τη πολύ μπίρα κατουριέται από πάνω και μπαινοβγαίνει κάθε τρεις και λίγο για να πάει τουαλέτα-χαλάει η μαγεία του σινεμά σε χρόνο δτ.
Και όχι τίποτα, αλλά οι ξενέρωτοι Άγγλοι δεν έχουν και προβολές των 11, για να πάει ο κόσμος να δει ταινία με την ησυχία του...

stellini said...

living εγω ειμαι καλο παιδι ρε :P Οντως ειχαμε ξεφύγει εκεινη την μέρα... βεβαια δεν βλεπαμε και κανα έργο της προκοπής.. το collateral βλεπαμε... αλλα με όλες αυτες τις αμερικανικιες ψευτιές... ήταν να μην ξεκινήσουμε τον σχολιασμό...και ηταν η μοναδική φορά που ξέφυγα σε σιναμά οφείλω να ομολογήσω.. με παρασύρανε!!
Αλήθεια est τι πήγες να δείς??

antonis_x said...

Estarian, μεγάλο respect για τη δικαιολογημένη αγανάκτηση.
(Μεταξύ μας βέβαια, η γραμμή που χωρίζει τον καλό χαβαλέ από την αφόρητη καφρίλα είναι πολύ λεπτή, κάτι ξέρει η loucretia).
Ενδεικτικό περιστατικό της μαμακίας που δέρνει τους Έλληνες όταν μαζεύονται σε κοπάδια:
Πριν από 8 χρόνια, όταν ήμουν στην Αγγλία, το Hellenic Society του Πανεπιστημίου είχε οργανώσει προβολή το "Βλέμμα του Οδυσσέα". Πήρα μία σινεφίλ Ιταλίδα και πήγαμε (άλλοι παίρνουν cider μαζί τους, άλλοι πασατέμπο, εγώ σινεφίλ Ιταλίδες, τί ζόρι τραβάς;). Κατά τη διάρκεια της προβολής, η πλειοψηφία του κόσμου (Ελληνάρες οι οποίοι ΞΕΡΑΝΕ ότι θα πάνε να δουν Αγγελόπουλο, δεν τους ξεγέλασαν με Ζερβό ή Περράκη ή κάτι άλλο) κορόιδευε συνέχεια "άντε τελείωνε, πω πω 10 ώρες...". Γίναμε μπίλιες.

Πάντως, για να πούμε την αλήθεια, μία από τις πιο ωραίες αναμνήσεις από σινεμά είναι η "Μούμια Επιστρέφει" στο Village, με πιτσιρικαρία να χώνει και τον αέρα γεμάτο με ποπκόρν.

Μαρκησία του Ο. said...

Αγαπημένη ανάμνηση: Κιαροστάμι στον Δαναό με τον κολλητό μου - μιλάμε για βαριά κουλτούρα (και καλά). Στο μισάωρο είχαμε φύγει από το γέλιο και σχολιάζαμε το Τεχεράνη-by-night, τα αργά πλάνα και τι θέλει να πει ο ποιητής.
Επίσης, όμορφη ανάμνηση από τη Λέσχη Ελλήνων Σκηνοθετών, βλέπαμε τον Καβγατζή, προς το τέλος η κόπια μάσησε. Κάποια παιδιά βοήθησαν τον τεχνικό και καταφέραμε να δούμε τα δυο τρία τελευταία καρέ.
Το σινεμά είναι όντως συμμετοχική διαδικασία. Ο καθένας θεωρεί συμμετοχή κάτι άλλο - εκεί δημιουργείται το πρόβλημα.
Αν πας σε village ή multiplex, νομίζω ότι είσαι πιο εκτεθειμένος σε φάσεις με μούλικα/ κατίνες/ και ό,τι άλλο. Αλλά γενικά, το ρίσκο υπάρχει!
Αν δεν σου αρέσει η ταινία, μην την επιλέγεις ή απλώς, σήκω και φύγε (στο Dogville, ας πούμε πολύς κόσμος το έκανε). Δεν είναι ανάγκη να δυσανασχετείς φωναχτά, ούτε να σχολιάζεις φωναχτά τη δράση, ούτε να μιλάς στο κινητό (έλεος με αυτό πια, δεν αντέχει κανείς 2 ώρες χωρίς να μιλήσει)- είναι ένδειξη σεβασμού στον άλλον που θέλει να δει την ταινία.
@antonis: χαρακτηριστικό περιστατικό ελληναριού στην αλλοδαπή (και ειδικά στην Αγγλία).

Anna said...

Εχεις πολυ δικιο για μια ακομα φορα.
Αν και οφειλω να ομολογησω οτι ελαχιστες φορες εχω παρεβρεθει σε τετοια σκηνικα. Εγω ως κατοικος επαρχιας συνηθως παραπονιομουν και τσακωνομουν για τα ασιχρα καθισματα και τον αισχρο ηχο, τα μουλτιπλεξ και σινεπλεξ μου ηταν αγννωστα πριν μερικα χρονια. Μετα ηρθα εδω (Ισπανια) και ομολογουμενως δεν εχω πετυχει ποτε καφρο (ηλιθια ισως κατα καιρους).
Να ξερω να ετοιμαζομαι δηλαδη για το τι με περιμενει...

antonis_x said...

Άλλη ανάμνηση:
Έχω πάει με δύο κολλητούς να δούμε το "Μυστικά και Ψέμματα" του Μάικ Λή (νομίζω στο Άστρον στην Κηφισίας).
Η ταινία βουτηγμένη στην κατάθλιψη- η μάνα να κλαίει, ο πατέρας να κλαίει, η κόρη να κλαίει, κι εμείς να είμαστε ένα βήμα πριν την αποπληξία.
Όπου φτάνει η σκηνή που οργανώνει η οικογένεια ένα barbecue πάρτυ. Και όλοι έρχονται κουβαλώντας το κατιτίς τους- κατά κανόνα ένα μπουκάλι κρασί.
Και σκάει και ο αρραβωνιαστικός της κόρης, κουβαλώτας ένα εξάκουτο μπύρες. Που το δίνει στον πατέρα- ψήστη, μουρμουρίζοντας κάτι που δεν ακούγεται καθαρά, αλλά που θα μπορούσε να ήταν "εεεε, ναι, γεια, εμμμ, μπύρες, εεε, βάλτες κάπου", με πολύ λιγότερα λόγια.
Η σκηνή δε λέει τίποτα από μόνη της, αλλά ήταν ικανή να μας κάνει να λιώσουμε στα γέλια, με τους υπόλοιπους θεατές να μας αγριοκοιτάζουν που τους χαλάσαμε την ενδοσκόπηση.

μολτο said...

Δηλώνω συμπάσχων με τον Estarian και όπως έλεγε και η διαφήμιση του Ultrex, "δοκίμασα τα πάντα, δε γίνεται τίποτα". Από τότε που πήγα στο Village Μαρούσι Κυριακή πρωί για να δω ταινία σε άδεια αίθουσα και έπεσα σε 4 πανηλίθια 17χρονα (τα 17χρονα τα συμπαθώ, αλλά αυτά ήταν όντως πανηλίθια) που δεν ήξεραν καν τι θα δουν και νόμιζαν ότι βρίσκονται σε private party, αποφάσισα DVD και πάλι DVD. To πρόβλημά μου πλέον είναι ότι το φαινόμενο "λέω-ό,τι-μαλακία-μου-κατέβει-και-άμα-λάχει-σηκώνω-και-το-κινητό" έχει αρχίσει να εξαπλώνεται και στα θέατρα.