Wednesday, June 15, 2005
"Τάκη πάμε στο ΝΑΟ?" -Η γυναίκα η Χόντος Σέντερ
Διάβασα πρίν 10 λεπτάκια ένα κείμενο -update : -της Νυχτερινής τύπισσας(συγνώμη δεν είχα πάρει πρέφα) στο οποίο περιέγραφε έναν πολύ γνωστό τύπο γκόμενας (και όχι γυναίκας, κοπέλας κλπ κλπ) που τα τελευταία χρόνια κυκλοφορεί ευρέως. Αγρυπνείτε! Είναι δίπλα σας, απέναντί σας, στο περίπτερο, στο σουβλατζίδικο, στον κινηματογράφο, στο μετρό, στον ηλεκτρικό, κάτω απο το κρεβάτι και μέσα στη ντουλάπα σας, στο νεροχύτη και πίσω απο το πλυντήριο (τι? δεν γράφω για τις κατσαρίδες?αχεμ..ναι σωστά σωστά..).. Και το κακό είναι πως στον αντρικό πληθυσμό έχει μεγάλες επιτυχίες. Αν δεν ανοίξει το στόμα της. Και αν δεν προσέξετε τα ρούχα που φοράει. Και τα νύχια της. Και το βάψιμό της. Τέλος πάντων θα σας άρεσε αν την βλέπατε γυμνή και σε φωτογραφία.
Είναι η γυναίκα Χόντος, η γυναίκα Σκάσε-Τάκη-Εγώ-Μιλάω-Τώρα, η γυναίκα Σιγά-μην-σου-κάνω-καφέ-κάνε-μόνος-σου.
Ακολουθεί γενική ανάλυση της ράτσας.
Είχατε όλοι στάνταρ μια ξανθιά συμμαθήτρια, που στην β γυμνασίου προσπαθούσε απεγνωσμένα να μάθει οτι τα ρήματα καταλήγουν σε -ω και όχι -ο, και έγραφε το όνομά της Βάσο και όχι Βάσω. (Καλά για 'Βασιλική' δεν το συζητάμε, επειδή ήταν και σοσιαλίστρια δεν το χρησιμοποιούσε για να μην την περάσουν για βασιλοχουντικιά κλπ ). Αυτή η συμμαθήτριά σας ασχολούνταν συνεχως με τα νύχια της, είχε από τότε τσιριχτή σπαστική φωνή και έβγαινε τα βράδια με τους γνωστούς τύπους με το πράσινο μπουφάν, το πειραγμένο παπί και τα μεγάλα αυτιά. Στις καταλήψεις ήταν πρώτη και όταν έπιανε στο χέρι τη ντουντούκα οι τσιρίδες της ακουγόντουσαν σε όλη την Αττικοβοιωτία. Συνθήματα όπως "εδώ θα γίνει ο τάφος σας" , "δεν υποχωρούμε αν δεν δικαιωθούμε", και "Το μέλλον ανήκει σε μας" (ναι μωρή ποιος το χασε για να το βρείς εσύ), τα οποία συνθήματα ήσουν σίγουρος πως ακόμα και προφορικά, ανορθόγραφα τα λεγε.
Μετά τελείωσε το σχολείο και ξεκίνησε το μεγάλο ταξίδι στους δρόμους της ζωής. Η γυναίκα Χόντος Σέντερ έχει βασικό επίκεντρο στην κοσμοθεωρία της : Τον εαυτό της. Όλοι οι υπόλοιποι γύρω της είναι ταπεινά και ποταπά δίποδα πλάσματα (το "ποταπός" μην της το πείτε ποτέ, θα ψάχνει λεξικά) που έχουν ως χρέος τους να την υπηρετούν και να της διευκολύνουν τη ζωή.Η τσιριχτή της φωνή δεν την έχει αφήσει από το γυμνάσιο, την διατηρεί σε τέλεια φόρμα και την επιδεικνύει όπως θα επιδείκνυε ένας μπαμπουϊνος τον κώλο του και ένα παγώνι τα φτερά του. Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να γίνει στις περιπτώσεις τσιρίδας σε συνδυασμό με ένρινη φωνή, πράγμα που προσωπικά βρίσκω βασανιστικότερο και από ο,τιδήποτε θα μπορούσε να μου κάνει ένας επαγγελματίας Ιεροεξεταστής. Την ακούς και φρικάρεις. Και αυτά τα επιφωνήματα... Προ ολίγων ημερών είχα ανέβει Αθήνα και έριξα ένα σουλάτσο Κολωνάκι-Σύνταγμα-Ερμού-Μοναστηράκι έτσι για να γουστάρω. Και τις έβλεπες στις βιτρίνες να ουρλιάζουν "ααααααααααααχ δεν το πιστεύωωωωωωωωωωω το χει και σε ροοοοοζ" (πίστευε και μη ερεύνα μωρή) "θα το χει στο νούμερό μουυυυυυυυυυ?αχ αχ αχ αχ αχ να το χειιιι"-ναζιάρικα (είσαι τόσο μεγάλο νούμερο που ο πωλητής χρειάζεται κομπιουτεράκι για να το βρει). "ΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙΙ ΚΟΙΤΑ ΚΑΤΙ ΓΟΒΕΣ ΜΑΡΙΝΑΑΑΑΑΑΑΑΑ" (άμα ήμουν η Μαρίνα και μου ριχναν τετοια τσιριδα στο αυτί σίγουρα θα είχα πεθάνει απο εσωτερική αιμορραγία).
Είναι ντυμένες σε αποχρώσεις του ροζ και του λευκού, που δεν λέω ,οταν το ρούχο είναι καλόγουστο προφανώς και δεν με χαλάει, αλλά αυτά που φοράνε είναι συνήθως και εξωφρενικά ακριβά και εξωφρενικά άθλια. Πάλι ακολουθούν τη νοοτροπία Παγώνι-Μπαμπουϊνος-Προσέξτε με ολοι ΤΩΡΑ. Και προχωράνε αγκαζέ με τις τσάντες. Σαν τσαμπιά. Και σκουντάνε τον κόσμο και χαζογελάνε. Και πού διάολο είναι ένα δίκανο όταν το έχεις πραγματικά ανάγκη? έστω ένα σφυρί, κάτι...
Περνάμε στο θέμα της κοινωνικής συμπεριφοράς και επικοινωνιακών ικανοτήτων τους.
Μέχρι να κάτσεις σε τραπέζι μαζί τους (ω ναι ω ναι, το πέρασα και αυτο) δεν πιστεύεις οτι α. μπορούν να μιλάνε τόσο γρήγορα β.να μην αφήνουν κανεναν να μιλήσει γ.να μην λένε απολύτως ΤΙΠΟΤΑ δ. να τα ξέρουν ΟΛΑ, αλλά να μην έχουν ιδέα για ΤΙΠΟΤΑ. ε. να βιάζουν την ελληνική γλώσσα με ρυθμό 15 λέξεις / sec. 'Η μάλλον το ψιλιάζεσαι αλλά έχεις ακουστά μονο για την κορυφή του παγόβουνου και κανένας πούστης δεν σε έχει προειδοποιήσει για το από κάτω. Ειδικά όταν έχουν βρεί και τον κατάλληλο γκόμενο-θύμα να της συνοδεύει γίνονται συν τοις άλλοις ΚΑΙ σκύλες-κτητικές-dominatrix
"Σταμάτα Τάκη εγώ μιλάω τώρα" (α ρε κακομοίρη Τάκη.. πάρε το πειραγμένο 106 σου και άντε..)
"Αχ Τάκη, θα άμε αύριο στο Ναό?" -Εκεί αναρωτιέσαι, μπα, θέλει να πάει Σούνιο? αλλά μπά.. "Ναι γιατί θα κατέβουμε κέντρο και θέλω να περάσω απο το Ναό" -Τον Παρθενωνα εννοεί?..ή τον Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη? "Εχει βγάλει η Εστε Λοντερ/ Λορεαλ ένα καινούριο μανό που στραφταλίζει στον ήλιο, φωσφορίζει στο φεγγάρι, ψήνει μουσακά και φτιάχνει φραπέ" .. -Ρε διάολε εκεί κατάντησαν οι εκκλησίες, να πουλάνε καλλυντικα?. "Αχ ναι μπράβο θα πάμε.. δεν μπορώ ,αμα πάω κέντρο και δεν πάω στον Χοντο, κάτι θα πάθω" -Ας ελπίσουμε χειρότερο από αυτό που πάθαμε εμείς..
"Σε ποιά οδός είναι το μαγαζί?" -δεν ξέρω γιατί ρε νυχτερινέ τύπε αλλά αυτό με την οδό το έχουν ΟΛΕΣ..Και ξέρετε και σε ποιο άλλο έχουν πρόβλημα? στο "ενδιαφέρων ιδέα" :).
Ιδιαίτερη πλάκα -άμα αποστασιοποιηθείς- έχουν όταν πάνε να μπλεχτούν σε σοβαρή συζήτηση. Οποιουδήποτε είδους. Πρέπει σώνει και καλά να αποδείξουν οτι ΞΕΡΟΥΝ. Και αποδεικνύουν οτι ξέρουν. Την τύφλα τους. Να βλέπεις να μπερδεύουν τον Αραφάτ με τον Μάο Τσε Τούνγκ... να βλέπεις να μπλέκουν τον Μέγα Αλέξανδρο με τον "Μέγα" Κωνσταντίνο ( "-Να βρε, ΜΑΚΕΔΟΝΑΣ μας έφερε τον Χριστιανισμό,άθεε." " -Μακεδόνας?!?!?!" "-Ε απο πού ήτανε ο Μέγας Αλέξανδρος, απο την Κατερίνη".... Ναι, είχε και εξοχικό στην Επανωμή δίπλα στον φίλο μου τον Πάνο. Και ναιιι σουυυρ αν δεν ήταν και αυτός, ακόμα ειδωλολάτρες θα ήμασταν.).
Το άλλο γέλιο είναι όταν πάνε να το παίξουν κοσμοπολίτισες σε ψιλοκαλό εστιατόριο και πάνε να παραγγείλουν φαγητό με ξένο όνομα.
"Λέω να πάρω μακαρονάδα Αλ Ρέστο"- προσέχτε, με "ρό"" ... Άστο,χέστο
"Ένα φιλέτο σινιέ παρακαλώ" -Έχει ιδιόχειρη υπογραφή του Αρμάνι στην ούγια
"Τα σαμπιγκνόνς τί είναι?" . Μανιτάρια. Το λέει. Δίπλα.
Το κακό είναι πως δεν επιδέχονται βελτίωσης, τσινάνε άσχημα άμα τους πείς και κάτι και στραβώνουν, μουτρώνουν, και ο Τάκης το βράδυ εκτός του οτι δέν σπρώχνει , ακούει κρεβατομουρμούρα και μετά την άλλη μέρα γκρινιάζει σε σένα.
Απαιτούν και ακριβά δώρα. Ο Τάκης έχει σύμφωνα με αυτές την ηθική υποχρέωση να τους τα σκάει. Χοντρά όμως. Είναι δυναμικές και ανεξάρτητες όπως υποστηρίζουν αλλά σκοπός της ζωής τους είναι να βρούν καλό σπόνσορα, να γυρνάνε με το αυτοκίνητο που τους αγόρασε ο μπαμπάς τους, να φοράνε ροζ ρούχα, να πηγαίνουν για καφέ με τις φίλες τους, να μη δουλεύουν, να παντρευτούν τον σπόνσορα, να φτιάξουν ένα ελεεινά πανάκριβο και κιτς σπίτι , στο οποίο δεν θα μπορείς να καπνίσεις, να πιείς μπύρες, να κάτσεις στον καναπέ, να κάτσεις στην καρέκλα, να κάτσεις οπουδήποτε. Θα μπορείς απλά να μπαίνεις και να το κοιτάς, και μετά θα παίρνεις τον πούλο. Φυσικά και ΔΕΝ ξέρουν ούτε πρόκειται ποτέ να μάθουν να μαγειρεύουν, γιατί θα μένουν πάντα κοντά στη μάνα τους και αυτή θα τις ταϊζει. Και άμα σκάσει κανας επισκέπτης έτσι πρόχειρα, κανας φιλος του γαμπρού, οι πιτσαρίες και τα περισσότερα σουβλατζίδικα έχουν delivery μεχρι τις 2, και μερικά διανυκτερεύουν κιολας. Και θα φάτε έξω! μη λερώσετε το σεμεδάκι! Και μην κάνετε ποτέ το έγκλημα να της ζητήσετε να φτιάξει καφέ. Εκτός του οτι θα πάθει αναφυλαξία, θα κοιτάξει τον Τάκη με μίσος και "ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΕΚΕΙΝΟ" και ο κακομοιρης ο Τάκης θα σηκωθεί να σου φτιάξει αυτός. Σε πλαστικό ποτήρι γιατι α.τα γυάλινα ειναι πανάκριβα και β.σιγά μην πλένει η πριγκηπέσσα. Ούτε στο πλυντήριο πιάτων δεν απλώνει το κουλάδι της να τα βάλει.
Και ο Τάκης θα ζήσει ευτυχισμένος μια ζωή με μια χαζοβιόλα που θα πασαλείβεται με διάφορα πασπαλιψατέρ ολη τη μέρα, θα του αμολήσει και δυό κουτσούβελα να γουστάρει. Μετά ή θα παραμείνει αιώνια κοκέτα ακόμα και στα 60 της και γαία πυρί μιχθείτω για τον Τάκη, τα παιδιά, τον κόσμο όλο ή θα παχύνει και θα γίνει σαν σαμπρέλα, στα 40 το βυζί θα φτάσει στο γόνατο και θα ζητάει επίμονα πλαστικές ουρλιάζοντας, η φωνή θα γίνεται όλο και πιο τσιριχτή και η αδιαφορία της για τα πάντα ολο και πιο έκδηλη. Για το μόνο που δεν θα αδιαφορεί θα είναι για τον εαυτόύλη της και για τα "χρόνια που της έφαγε ο Τάκης".Ακόμα θα νομίζει οτι τα Γιάννενα είναι ανάμεσα στην Καλαμάτα και την Πάτρα , οτι η Πελοπόννησος ανήκει στις Κυκλάδες και οτι η Κοζάνη είναι δίπλα στη Λωζάνη. Ακόμα θα μπλέκει τον Αραφάτ με τον Μάο, τον Χίτλερ με τον Μαρκεζίνη και την Κρουέλλα Ντε Βιλ με την Βάσω Παπανδρέου (καλά αυτό δεν ειναι και ιδιαιτερα δύσκολο). Και ακόμα θα ψάχνει την οδός που βρίσκεται το ιατρείο ενός πλαστικού με μια ενδιαφέρων θεραπεία
Εγώ τους απανταχού Τάκηδες λυπάμαι πάντως..
Τέλειος στην περιγραφή ενός τρομακτικά μεγάλου ποστοστού ελληνίδων (σκύψε θα μας δουν Blogερίτισσες και θα πέσει σφαλιάρα :P)
ReplyDeleteΑν και θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω ως προς τα εξής: Δεν τρέχανε στις καταλήψεις μιας και ο κάθε είδους *αγών* θέλει κότσια και να κάψεις και καμιά θερμίδα, πράγμα που το αποφεύγουν (εκτός κι αν πρόκειται για Vis Vitalis)
Δεν τρέχαν με τους κάγκουρους με τα πράσινα μπουφάν και τα παπάκια αλλά με αρκετά μεγαλύτερους σε ηλικία και ενίοτε οικονομική επιφάνεια γιατί έτσι *μπαίναν* στο μάτι των κολλητών τους.
Σ'όλα υπόλοιπα συμφωνώ ΑΠΟΛΥΤΩΣ!
Και μάλιστα μου θυμίζει αρκετές γνωστές μου περιπτώσεις και σε μία απ'αυτες ο δε καραγκιόζης επαινεύετω σε φίλους και γνωστούς για την κοκότα την γυναίκα του γελώντας μέχρι και τα μουστάκια του, και τελικά του τράβηξε κέρατο με το αφεντικό της (ετών 60!!!!!!!!!!!!!!!) (τους έπιασε ο γιος του αφεντικού να *προσπαθούν* να πηδηχτούν στο γραφείο το μπαμπά)
Έκτοτε τον εν λόγω καραγκιόζη δεν τον ξανα-ματα-είδα (πρέπει να μετακόμισε στην ανταρκτική)
Γέλιοοοοοοοοοοοοοοοο
Εσύ αναφέρεσαι αποκλειστικά στην "κυριλλέ" έκδοση του είδους. Εγώ έμπασα μέσα και την πιο "λαϊκή". Πήγαιναν στις καταλήψεις γιατί εκεί υπήρχε περιπτωση να τις δεί ο κόσμος, και μέχρι να γνωρίσουν τον 30αρη βολευόντουσαν με τον κάγκουρα γιατι τις πηγαινόφερνε σπίτι απο τα κλαμπια :)
ReplyDeleteΈχεις δίκιο :)
ReplyDeleteΑφήστε. Τα ροζ. Ρούχα. Ήσυχα. Ευχαριστώ.
ReplyDeleteΚατά τα άλλα, ενδιαφέρον η άποψή σου.
Θα άρχιζα ανθρωπολογική ανάλυση τώρα (για το πόσο φαλλοκρατικό γουρούνι είσαι - άνοιξα το λεξικό γι' αυτό!) αλλά σώζεσαι γιατί είχες γράψει παλιότερα και Post εναντίον της παρόμοιας χαζοβιόλικης ράτσας των τρέντυ αντρών...
Τους Τάκηδες μην τους λυπάσαι. Προφανώς αυτοί είναι οι πιο ηλίθιοι της υπόθεσης...
Ωστόσο, την επόμενη φορά που θα δεις μια κοπέλα σε βιτρίνα να τσιρίζει για γόβες (συνήθως στην οδός Ερμού), μην την καταδικάσεις πάραυτα. Που ξέρεις...μπορεί να είμαι κι εγώ. Ειδικά αν οι γόβες είναι ροζ!!!
Μια παράβλεψη πάντως: ο νυχτερινός τύπος...είναι τύπισσα. Και αυτό κάνει το κράξιμό της, ακόμα πιο ενδιαφέρουσα...
ReplyDelete@andrea α δεν το ήξευρα οτι είναι θηλυκό :) ελπιζω να μην με μπινελικώσει :)
ReplyDelete@ ολες : με παρεξηγήσατε. Μου αρέσει το ροζ. Στις γυναίκες. Απλά απεχθάνομαι οτιδήποτε φοριέται με κραυγαλέο τρόπο. Και δεν μπορώ τα τσιροκοπήματα
ρε μήν τους λυπάστε τους απανταχού Τάκηδες...
ReplyDelete...ξέρουν τί κάνουν εκείνοι επιλογή τους είναι όπως και του καθενός μας άλλωστε. ;)
Άλλωστε το χρήμα πρέπει να ρέει και οι κάρτες των Τάκηδων βοηθούν τα μάλλα. Μαλιστα αν επεκταθώ θα τεκμηριώσω άψοψη ότι οι Τακη-έσσες προσφέρουν κοινωνικό λειτούργημα όμως ξέρω ότι θα γαργαλίσω τις ευαίσθητες Μαρξιστικές χορδές (λες και θέλει πολύ) του Σταρόβα και τότε την κάτσαμε. Θα μπλέξουμε σε ατέρμονη παπαρολογία περί κοινωνικών ανισοτήτων, καστικής λογικής γίγνεσθαι θ αναστενάξει ολόκληρη η μπλογκόσφαιρα από το Μένος του. O Δίας να μας λυπηθεί !
Αλιτήριε γλοιώδη χλιμίντζουρα, άμα με ξαναπείς εμένα μαρξιστή θα έρθω απο κει περα και θα σού βγάλω τις τρίχες της αμφιβόλου τσουτσούς σου με τανάλια!
ReplyDeleteΟ Δίας μπορεί να σε λυπηθεί, ο Σταρόβας όχι!
...καταλαβαίνετε αγαπητοί, η κατάστασης δύσκολη ! Δεν φταίει όμως ο Σταρόβας, μη βιασθείτε να τον νουθετήσετε ! Βλέπετε μικρό, τον είχαν υποχρεώσει να αποστηθίσει λέξη-λέξη "Tο Κεφάλαιο" και του χει μείνει απωθημένο (σαν τον μικρό Οβελίξ στο καζάνι της Μαρμίτας ένα πράμα). Έπειτα απ την εμπειρία αυτή που τον στιγμάτισε αφ όρου ζωής άρχισε να ρουφά μετά μανίας συγγράμματα απ όλο τον κόσμο, συνήθεια που δεν έχει εγκαταλείψει έως και σήμερα. Ανάμεσα σε άλλα τον επηρέασαν τα διαβάσματά "Ο Ηγεμών" του Μακελάρη, "Ο Αγών" -μου- ενός άλλου μακελάρη, και το "Ελιές Καλαμών" από την χρυσή βιβλιοθήκη της κόρης της κυρα Βέφας (κάτι είχε με τα εις –ων τον καιρό εκείνο)! Στη συνέχεια πέρασε σε πιο «ψαγμένες» αναγνώσεις όπου ο μικρός Σταρόβας εντρύφησε στα επικά "Ερμητικά Κείμενα" του Τρισμέγιστου (εξ ου και οι τακτικές αναφορές του)και ο Sir J. Frazer (υποψιάζομαι τον κέντρισε το αξίωμα του sir) με το "Χρυσό Κλωνάρι" !
ReplyDeleteΓι' αυτό απανταχού θύματα του "Υστερικού (αγράμματου) Μουνοκεντρισμού" ενώσατε μαζί μου την φωνήν σας
ReplyDeleteΖήτωσαν αι ΡΩΣΙΔΑΙ 20 ετών!
Δεν μιλάνε, δεν λαλάνε, είναι συγκαταβατικές, οικονομικές, τρυφερές...
Εγώ πάλι έχω συναντήσει αυτόν τον τύπο γκόμενας στην μορφωμένη βερσιόν: με τρία πτυχία, πέντε ξένες γλώσσες και καμία πρόθεση να χρησιμοποιήσει τα παραπάνω για να βγάλει λεφτά.
ReplyDeleteThis comment has been removed by a blog administrator.
ReplyDeleteVasvoe γιατί να τα χρησιμοποιήσει? Ή μάλλον τα χρησιμοποιεί,τα εξαργυρώνει με τους σπόνσορες..
ReplyDeleteΡε συ ασαφή, πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω μερικές φορές αν με βρίζεις ή με επαινείς... :)
ReplyDeleteΈχω μεγάλη μυωπία.Δυσκολεύομαι να read ακόμα και τις ίδιες τις Lines :P
ReplyDelete