Επιτέλους Παρασκευή

Αυτή είναι μέρα..Παρασκευή..Όχι σαν την σιχαμερή Δευτέρα σε προηγούμενο θέμα. Ξυπνάς το πρωί και έχεις μια προαίσθηση πως κάτι καλό θα συμβεί ρε παιδί μου. Πώς κάποιος θεός (Ολύμπιος κατά προτίμηση) θα σου χαμογελάσει και θα σου κάνει καμιά χάρη.Ακόμα και στη δουλειά πας με περισσότερο κέφι (στα όρια του εφικτού, μην τρελλαθούμε κιόλας). Η Παρασκευή είναι ο προάγγελος του Σαββατοκύριακου, γνωστού σε πολλούς κύκλους με το ψευδώνυμο-ακρωνύμιο "Σουκού" . Σε αυτό κολλάει και η Παρασκευή και γίνεται "Πουσουκού" και όχι "ΠουΚουΣου" όπως μπερδεύονται μερικοί με ίχνη δυσλεξίας (εγκυκλοπαιδικά ,ΠουΚουΣού λέγεται το φοιτητικό στέλεχος της ΚΝΕ). Η Παρασκευή λοιπόν είναι μια μέρα γεμάτη υποσχέσεις, τουλάχιστον από τις 4 και μετά που σχολάω εγώ(αν πάω δουλειά δηλαδή), ή από τις ________ και μετά (εδώ συμπληρώνετε ώρα που σχολάτε εσείς) ή από ό,τι ώρα ξυπνήσετε εσείς ελεεινά και κολασμένα φοιτητάρια που μασάτε τα φράγκα των άμοιρων γονέων σας που νομίζουν πως σας πληρώνουν για να μορφώνεστε ενώ στην πραγματικότητα πληρώνουν τα ξύδια και τα λουλούδια που πετάτε στα γκομενάκια που φιστικώνετε ή θέλετε να φιστικώσετε. Αλλά για τους φοιτητές η Παρασκευή δεν έχει καμιά διαφορά από τις άλλες μέρες γιατί έτσι και αλλιώς ξύνονται επί καθημερινής βάσεως (ααααχ ωραία χρόνια..τοσο ξύσιμο...),οπότε άμα είσαι φοιτητής,ο ύμνος αυτός στην Παρασκευή δεν θα σε συγκινήσει ποσώς. Και επανέρχομαι. Η Παρασκευή είναι γεμάτη υποσχέσεις. Δεν είναι η χ τυχάρπαστη καθημερινή που θα γυρίσεις σπίτι και με το που θα ακουμπήσεις τον καναπέ και ανοίξεις τηλεόραση θα σε πιάσει μια τάση αυτοκτονίας. Την Παρασκευή γυρνάς σπίτι, βάζεις παντοφλίτσα ΕΛΒΙΕΛΑ (με το νυχάκι στο βγάλσιμο) ,αράζεις με αρχοντική στάση στην καναπεδιά, ανάβεις σιγαρέττο σέρτικο και μετά απο 2 επικές τζούρες κοιτάς το ταβάνι για ένα δευτερόλεπτο και σκέφτεσαι που διάολο θα πας το βράδυ. Επόμενες κινήσεις είναι να βάλεις το φαγητό να ζεσταθεί για να σαβουρώσεις (ή να κάτσεις να φτιάξεις κάτι γιατι χτες βράδυ βαριόσουν) και να ανάψεις θερμοσίφωνο. Ξανααράζεις καναπέ και περιμένεις να ψηθεί το αγνώστου προελεύσεως κομμάτι κρέας που πέταξες στο φούρνο ταυτόχρονα κάνοντας τα πρώτα τηλέφωνα για το τι θα παίξει το βράδυ. Ορισμένες φορές συνειδητοποιείς δυστυχώς ότι το να είσαι εργένης δεν βοηθάει, διότι εμπεριστατωμένη μελέτη του γραφόντως έχει αποδείξει περίτρανα πως όποιος παντρεύεται/αρραβωνιάζεται/έχει ΣΟΒΑΡΗ σχέση, τις Παρασκευές τα βράδια τείνει να : είναι κουρασμένος/βαριέται/νυστάζει/είναι σε φάση "έλα απο το σπίτι να δούμε κανα dvdακι" . Και εκεί σε πιάνει ο εργενοεγωισμός και βροντοφωνάζεις "Ου ρε ψοφίμιααααααααααααα" . Φυσικά τελικά θα βγείς είτε το θέλει η Σ.Ο.Π.Α (Σκοτεινή Οργάνωση Παντρεμένων Αρραβωνιασμένων.) ειτε όχι. Και καλή παρέα βρίσκεται πάντα και καλή διάθεση . Ακόμα και από τα μέλη της Σ.Ο.Π.Α .Αμέ, αμέ, πείθονται και αυτοί άμα τους γκρινιάξεις λίγο :) Και μέχρι να βγείς είσαι στην τσίτα και στην αναμονή. Σαν αθλητής πρίν τον τελικό (ατυχές παράδειγμα, στο μόνο άθλημα που θα μπορούσα να έχω κάποια τύχη είναι στα 200 μέτρα 8άρια απο τις τεκίλες) . 'Η σαν μαέστρος πριν την συναυλία (δεύτερο ατυχές παράδειγμα αλλά δεν λέω γιατι..) Ααααχ, Παρασκευή .Ψυχολογικές μελέτες από άθλιους και ανίκανους ψυχολόγους στους οποίους δεν έχω καμία εμπιστοσύνη και θεωρώ ότι κάνουν ό,τι νάναι μελέτες για να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους (με τη στατιστική μπορείς να βγάλεις ό,τι συμπέρασμα θες, πιστέψτε με..), έχουν δείξει λέει ότι οι άνθρωποι τείνουν να ερωτεύονται πιό εύκολα την Παρασκευή. Σώπα ρε ψυχολόγε, μεγάλη ανακάλυψη έκανες ! Έχω ενα Νόμπελ στο ντουλάπι, είναι Φυσικής βέβαια ,αλλά πάρτο . Εμ βέβαια ρε χαμένε, αφου ο κόσμος (Τουλάχιστον στα ξένα που έκανες την έρευνά σου) την Παρασκευή βγαίνει και διασκεδάζει και πίνει και δεν έχει να σκεφτεί τι σκατά θα κάνει αύριο στη δουλειά και του ρχεται το κατιτίς για αυτό που λέτε "φλερτ" εσείς και "ρόπαλο" εγώ.. Προσωπικά την προτιμώ ακόμα και από το Σάββατο ..νομίζω.. Είναι ωραία η Παρασκευή.. να δούμε που θα πάμε το βράδυ.. Οι μισοί από σας να περάσετε καλά σήμερα!