Αυτός θα μάθει γράμματα στο παιδί σου

Αααα, παιδεία. Αυτή η τόσο γοητευτική άγνωστη.

Τι να' ναι η παιδεία άρραγες φίλθαθε αναγνώσθα; 

Μην είναι η γνώση; Μην είναι τα βουν..όχι από αλλού είναι αυτό. Μην είναι οι υπουργέοι; Μην είναι οι διευθυνταί και τμηματάρχαι; Μην είναι οι καθηγηταί πανεπισθημίου; Μην είναι οι εκπαιδευτικοί και οι μαθηταί; Μην είναι η απόκτηση κριτικής σκέψουις;

Ο καθείς έχει τη γνώμη του, ως άλλωστε ο καθείς διαθέτει έξοδο κινδύνου εις τα μεσονότια μέρη του σώματός του.

Σύσσωμη η κενωνία όμως συμφωνεί (από τη στομάχα μου το βγαλα αυτό, δεν έχω ιδέα τι συμφωνεί) ότι το βασικό κύτταρο της παιδείας είναι ο απλός ταπεινός καθημερινός εκπαιδευτικός. Αυτός ο μικρός ήρως των σχολικών κτιρίων που καθημερινά ως νέος Γιώργος Θαλάσσης (διαβάζατε μικρό ήρωα μικροί ρε ή το ρίξατε από τα 5 στον Καμύ και το Νετσάγιεφ μη καμύσω ;) προτάσσει τα θαραλλέα στήθια του ομπρός στο τέρας της αμορφωσιάς και καθημερινά παλεύει να μορφώσει τα μόγγολά σας που δε μπορούν να χωρίσουν 2 γαϊδάρων άχυρα αλλά μπορούν να εκπονήσουν στρατηγικά σχέδια πολιορκίας και κατάληψης κάστρου στο WoW στο δίλεπτο.

Ο εκπαιδευτικός που λες είναι ένας σύγχρονος ήρωας και αν πιστέψεις κάτι ανακοινώσεις που διαβάζεις κατά καιρούς τριγύρω, είναι και λίγο ιερή αγελάς. Γιατί ΜΟΡΦΩΝΕΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΑΣ ΜΕΣΑ ΣΕ ΑΝΤΙΞΟΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ.

Όλοι; ΟΛΟΙ. 

Εχμ. Όχι όλοι.

Αντιθέτως με την τσουβαλιαστική λογική που θέλει όλους τους χ να είναι ψ, ανάλογα με το ποια πολιτική πλευρά υποστηρίζεις αν δεν έχεις ιδέα από στατιστική ,μια βασική γαμωγκαουσσιανή κατανομή έστω, το "όλοι οι χ είναι ψ" ισχύει για λίγα πράγματα κυρίως καταστάσεις που έχουν να κάνουν με φυσικές-βιολογικές ιδιότητες και όχι με επίκτητα χαρακτηριστικά όπως η μόρφωση, η ικανότητα να χειρίζεσαι αιχμηρά αντικείμενα χωρίς να είσαι επικίνδυνος και το να μπορείς να ξεχωρίσεις πότε κάτι είναι μαλακία και πότε όχι.

Έτσι λοιπόν φτάνουμε στο λόγο της σημερινής ποστάρας που είναι αυτός: 

Σίγουρα είστε εκπαιδευτικός;

Τα γεγονότα:

Το κουλούρι δημοσιεύει άρθρο σύμφωνα με το οποίο "Η ΝASA αγοράζει σαϊτα μαθητή δημοτικού από το Καστελλόριζο".

Το άρθρο γίνεται viral σε διάφορα "μπλογκ" και "ενημερωτικά site" που διαχειρίζονται απαστράπτοντα μνημεία εγκεφαλικής κενότητας και τα πιστεύουν όποιοι είναι ακόμα πιο πανγαλαξιακές διανοητικές ανυπαρκτότητες.

Ένα από αυτά τα site είναι και το "ekpaideytikos.gr" το οποίο από τον τίτλο ΥΠΟΘΕΤΩ ότι δημιουργήθηκε, διαχειρίζεται και διαβάζεται ως επί το πλείστον από εκπαιδευτικούς.

(η φωτογραφία παρατίθεται επειδή υποψιάζομαι κατέβασμα συντόμως).

Πάμε ένα ομαδικό φέισπαλμ όλοι μαζίιιιιι.. 3..2..1... γκαπ..γκαπ..γκαπ..γκαπ (ήχος από σφαλιάρες και κρανία που συγκρούονται με 12m/sec με πληκτρολόγια).

Σε αντίθεση με μανιχαϊστές (ή τους binary για τους ποιο γκομπγιούτερ εντζινιρινγκ αναγνώσθας) από δω και απο κεί εγώ δε θα γενικεύσω, θα στοχεύσω με χειρουργική ακρίβεια βόμβας που κατευθύνεται από GPS και φεμτολέιζερ με ακρίβεια πικομέτρων.

Στόχοι είναι οι εξής: Ο δημοσιεύσας, ο εγκρίνων, οι αναγνώστες του συγκεκριμένου site που το πίστεψαν και είναι εκπαιδευτικοί. Αν τα κάνεις όλα αυτά ένα διάγραμμα Venn, μαζί με την αρχική μου υπόθεση, καταλήγεις στο σύνολο: "Άνθρωποι που πίστεψαν αυτή τη μαλακία και ασχολούνται επαγγελματικά με τη διδασκαλία παιδιών". Το οποίο είναι ΥΠΟσύνολο του "άνθρωποι που ασχολούνται με τη διδασκαλία παιδιών" και -ελπίζω για να μην αρχίσω να παίρνω ψυχοφάρμακα- με σαφώς πολύ μικρότερο πληθάριθμο από αυτό.

Κατ'αρχήν, για να είμαι τίμιος και ξεκάθαρος να πω αυτό:

ΟΛΟ αυτό το υποσύνολο, πρέπει να ΑΠΟΛΥΘΕΙ χθές.

Άνθρωποι που επιδεικνύουν τέτοια έλλειψη κριτικής ικανότητας και αναλυτικής σκέψης, θα έπρεπε στην καλύτερη των περιπτώσεων να έχουν δουλειές όπως "Κρατάω διαφημιστική πινακίδα ΜΠΕΡΤΣΙΝΑ 100 ΜΕΤΡΑ ΣΑΠΕΡΑ, σε κάποια διασταύρωση χωματόδρομου με επαρχιακή οδό πριν από χωριό 4 κατοίκων το πολύ", για να μην κάνουν ζημιά στο κοινωνικό σύνολο. Να έχουν το σπιτάκι τους, το μποστανάκι τους, την περίθαλψή τους, δε λέω, να ζουν κανονικά, να ναι υγιείς και το κράτος να τους παρέχει ό,τι παρέχει (ιδανικά, όχι εδώ) ενα ευνομούμενο κράτος στους πολίτες του, νορμάλ και ηλίθιους δεν έχει σημασία. 

Αλλά να μην πλησιάζουν σχολείο και παιδιά ούτε στο χιλιόμετρο.

Ένας γαμημένος βασικός στόχος της παιδείας και του σχολείου εκτός από την γαμημένη την κοινωνικοποίηση (που είναι πολύ βασικός και κάπως κρυμμένος από τα προφανή) είναι η γαμημένη η ανάπτυξη κριτικής σκέψης στα παιδιά, το τσίγκλιμα της περιέργειάς τους, το γαργάλημα της παραγωγικής και επαγωγικής ικανότητας επεξεργασίας δεδομένων. Ναι ξέρω, "και εύχομαι να τελειώσει η πείνα και ειρήνη σε όλο το γκόσμο".

Σκέφτομαι π.χ τον τύπο που το αναδημοσίευσε αυτό να διαμαρτύρεται γιατί το σχολικό πρόγραμμα προάγει την παπαγαλία και την άκριτη κατανάλωση πληροφορίας, χωρίς αυτή η πληροφορία να μετουσιώνεται σε γνώση και μου ρχεται να τραβήξω τα πλούσια και πολύ μαύρα για την ηλικία μου μαλλιά μου αλλά φοβάμαι, δε θέλω να τα αδυνατίσω.

Για όποιον μπερδεύτηκε με τη διαφορά γνώσης και πληροφορίας, πάρε ένα χιντ:

Και επειδή μας τα πρήζουν τα τσιμπιρδόνια κάτι τέτοιοι που τους "καταπλακώνει" το σύστημα και δε μπορούν να το καταφέρουν, να πω ότι και από τις προσωπικές και από τις σχολικές εμπειρίες φίλων, υπάρχουν πολλοί καθηγητές που αυτό το κάνουν πράξη άσχετα με το τι "προάγει ο κατηραμένος όφις του συστήματος". Και εδώ να στείλω ένα βαθύ και ειλικρινές ευχαριστώ, 19 χρόνια μετά την αποφοίτησή μου σε 2 μαθηματικούς, 2 φυσικούς , μια βιολόγο και 2 φιλολόγους που ήταν τέτοιοι πραγματικοί καθηγητές και με έμαθαν να σκέφτομαι όπως σκέφτομαι τέλος πάντων γαμώ την καταδίκη μου. (Οι πανεπιστημιακοί είναι άλλου παπά ευαγγέλιο. Και εκεί υπήρχαν τέτοιοι, αλλά εντύπωσή μου είναι πως αν δεν έρθεις ψιλοέτοιμος και ανοιχτός από το λύκειο, παπάρια θα σου δώσουν να καταλάβεις. Θέλει να το ρίξεις το γαμημένο το σπόρο στο χωράφι πριν αρχίσεις το πότισμα- τι είπα πάλι ρε πούστη μου, υγραίνονται βρακάκια, αμ σουρ).

Θυμάμαι π.χ το ρημάδη το φυσικό που είχα σε όλο το λύκειο. Με ένα "γιατί" ήταν συνέχεια. Μας τσίγκλαγε. Δεν έμενε στο "α πήραμε τον τύπο, κάναμε 2 πράξεις, βγάλαμε αποτέλεσμα, τέλος". Ναι οκ το βγαλες το αποτέλεσμα μαλάκα Estarian. ΓΙΑΤΙ είναι έτσι. Λέγε. Γιατί, γιατί, γιατί , γιατί, μου πρηξε το παπάρι με τα γιατί του. Αλλά έτσι είναι οι θετικές επιστήμες μαλάκα μου. Εκτός από το πως βγήκε αυτό, να ξέρεις ρε βόϊδι και ΓΙΑΤΙ. Τι σκατά σημαίνει το νουμεράκι που έβγαλες το κέρατό μου το τράγιο.

Και επανέρχομαι στο υποσύνολο που λέγαμε πριν.

Φύγατε. Χθες. Δεν κάνετε. Απλά τα πράγματα. Δε με νοιάζει τι είστε, πόσα χρόνια είστε καθηγητές, τι ζόρια τραβάτε, τι ψυχολογικά έχετε (άλλη μάστιγα απο κει.. κάποια φάση είχαμε την εντύπωση πως το σχολείο μας ήταν λόχος ανεπιθυμήτων και είχαμε μαζέψει όλες τις κλινικές περιπτώσεις. Με μια πρόχειρη ανασκαφή σε αναμνήσεις θυμάμαι 1 θεολόγο, 1 μαθηματικό και 2 γυμναστές που ήταν με χάπια και δεν έπρεπε όχι να διδάσκουν, ούτε να τους αφήνουν μόνους με ψαλίδια). Δρόμο. 

..και καλή σταδιοδρομία

Σκληρό; "Νεοφιλελέ"; Ζμπούτσαμ.

ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ προχτές. Ναι ξέρω, τσιγκλάω τα -λογικότατα ως ένα σημείο- αντανακλαστικά πλείστων φίλων που θα διαβάσουν αυτό. Όχι δεν εννοώ αξιολόγηση τύπου "είσαι δικός μας, μείνε".

Εννοώ κανονική αξιολόγηση. Με 2 βασικές κατηγορίες: "Κάνεις-δεν κάνεις". Το πως θα υλοποιηθεί αυτό δεν ξέρω, δεν είναι ειδικότης μου αλλά φαντάζομαι πως ένα αξιόλογο τεστ είναι το εξής:

Διπλό τυφλό πείραμα. 20 διαδικτυακές δημοσιεύσεις. Με τέτοιες όπως του κουλουριού μέσα.

Το ερώτημα θα είναι να τις χωρίσουν σε κατηγορίες "προφανώς αληθής, πιθανόν, τιλεςτωραρεμαλακατικαραμούφαείναιαυτή".

Όποιος βάλει του κουλουριού στην πρώτη κατηγορία, μπογαλάκια, πινακιδούλα "Μπερτσίνα στα 100 μέτρα σαπέρα" και ευχαριστούμε πολύ για τη συνεργασία. Λέω γω τώρα, έτσι μια ιδέα.

Ο Κονσερβοκούτης και ο Ζάφοντας στο ποστ στο φατσομπούκι, επεσήμαναν και υπονόησαν ότι τέτοιοι που αναδημοσιεύουν αυτά προφανώς ανήκουν στην κατηγορία "ψεκασμένοιαναγνωστεςστοχουκατοχικωννεων" κλπ, αλλά θα μου επιτρέψετε παίδες να διαφωνήσω. Όχι, δεν είναι μόνο τέτοιοι που θα πίστευαν μια τέτοια μούφα από 100 χιλιόμετρα και μην κοροϊδευόμαστε. Είναι και άνθρωποι από την άλλη μεριά και μην κρυβόμαστε πίσω από δάχτυλα. Δέχομαι ότι ναι ίσως να μην την πατούσαν με κάτι τόσο προφανώς μούφα όπως η σαϊτα, την πάτησαν όμως στεγνά και διέδωσαν με αλαλαγμούς χαράς π.χ  αυτό το 2012 και άλλα πολλά που σιγά μην κάθομαι να τα καταγράφω ένα ένα, έχουμε και δουλειές. 

Το πρόβλημα εδώ, καταλήγει λοιπόν στο να είναι η επιβεβαίωση του συνεπούς. Να πιστεύεις δηλαδή χωρίς κανέναν έλεγχο κάτι που επιβεβαιώνει μια προ-αποφασισμένη σου αντίληψη για το ο,τιδήποτε.

Και καταλήγουμε λοιπόν στο:

ΑΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙΣ ΑΡΚΕΤΑ ΑΝΕΠΤΥΓΜΕΝΗ ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΣΥΝΕΧΩΣ ΛΟΓΙΚΑ ΣΦΑΛΜΑΤΑ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΝΕΠΟΥΣ, ΔΕΝ ΚΑΝΕΙΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΙΔΑΣΚΕΙΣ Ο,ΤΙΔΗΠΟΤΕ, ΟΥΤΕ ΚΑΝ ΧΑΡΤΟΚΟΠΤΙΚΗ.

(οκ ίσως χαρτοκοπτική στο νηπιαγωγείο, μην είμαι και υπερβολικός)

Συμφωνάς αναγνώσθα;

Συγχίστηκα να με πάρει ο διάολος να με πάρει

Υ.Γ: Δικαιολογίες του τύπου "το αναδημοσιεύσαμε για πλάκα και δεν το πήρατε χαμπάρι" δεν περνάνε μετά την απομάκρυνση από το ταμείο.
Υ.Γ: Πρέπει να απολυθεί αρκετός κόσμος. Ο καθηγητής/διευθυντής σε σχολείο της Θεσσαλονίκης που δεν άφηνε να πάνε στο πλανητάριο επειδή υπάρχει έκθεση για την εξέλιξη, η άλλη η δασκάλα που μπέρδεψε τους φθόγγους με τα γράμματα, αυτός από πάνω.. έχει σαβούρα κάργα...

Αντβερτόργιαλ #2 - Η επιστροφή

Έχω πολλές φορές εκφράσεις με ιδιαίτερα ήπιους τρόπους (φήμες ότι χρησιμοποίησα λέξεις όπως "αίσχος", "ξερνάω", "τιμαλακίεςειναιαυτές" και "δεντρέπονταιγαμωτιςπαντόφλεςτουσαρπηδόνα" ελέγχονται ως δάκτυλος της αντιπολίτευσης) την αντίθεσή μου σε κάτι αντβερτόριαλ των οπισθίων.
Ντάξει, δε θα αλλάξω και το γκόσμο προφανώς, αλλά μπορώ να ξερνάω ελευθέρως.
Επειδή είμαι καφρογκουρμές όμως (ναι εδώ τον είδατε τον όρο πρώτη φορά) ξερνάω εις την γκούγκολ (όχι τη google αμόρφωτε καβουροβοσκέ) όταν βλέπω κάτι "συνταγές" σε "μαμαδίστικα" ηλεκτρονικά μαγαζιά οι οποίες είναι "απλές και γρήγορες" και "μας λύνουν τα χέρια". Που βασικά σε ειλικρινή απόδοση σημαίνει "πως να προσποιηθείτε ότι μαγειρέψατε πιο εύκολα και από ο,τι προσποιείστε οργασμό". Ή "δεν ξέρω να μαγειρέψω,αλλα πιστεύω ότι πρέπει να κρατάμε τα προσχήματα και το κόλπο παραγγέλνω απέξω και τα βάζω σε πιάτα δεν πιάνει πλέον". Ωπ, βασικά οι συνταγές αυτές είναι ελεεινά κοντά στο δεύτερο.

Οπότε, σας παρουσιάζω και εγώ εδώ τη δική μου γρήγορη, εύκολη και απλή συνταγή στο ύφος που πρέπει.

(Προειδοποίηση: Όποιος νομίσει ότι τα παρακάτω αποτελούν υπερβολή ή κοροϊδία, δεν έχει δει μάλλον τις συνταγές που εννοώ).
(δεν χάνει τίποτα)
(οκ κοροϊδία είναι. Αλλά δεν την ξεκίνησα εγώ)

 Αυθεντικά κινέζικα νουντλς αυγού με κοτόπουλο και αρωματικά, σε έναν υπέροχο μυρωδάτο ζωμό που θα κάνει τους αγαπημένους σας να γλείψουν τα πιάτα.

Κορίτσια μου καλησπέρα. Σας έχει τύχει όπως και σε εμένα, να γυρνάτε πολλές φορές από τη δουλειά, να είστε πτώματα και να μην έχετε κουράγιο για τίποτα; Και στο σπίτι να έχετε να μαγειρέψετε για τα αγγελούδια σας και τον Άνθρωπό σας που και αυτός σκοτώνεται στη δουλειά σαν εσάς άλλωστε; (μόνο που αυτός δεν ξέρει τα μυστικά της κουζίνας σαν εσάς..χιχιχι). Είναι πολλές φορές που μου τυχαίνει, το ομολογώ. Άλλωστε πρέπει να φάω και εγώ. Και στο σπίτι σιχαινόμαστε τα έτοιμα ντιλίβερι που είναι τίγκα σε λάδια, λίπη,γλουτένη,φορμόλη,φορμόζα και κατεψυγμένα. Οπότε τι κάνουμε αν θέλουμε να δώσουμε στο σύζυγο και τα αγγελούδια μας κάτι ελαφρύ και υγιεινό αλλά ταυτόχρονα χορταστικό και γρήγορο; 

Ε λοιπόν σας έχω τη λύση. Από τότε που πήγαμε γαμήλιο ταξίδι στην Ταϋλάνδη, εγώ και ο Ναπολέων-Αλέξανδρος-Τουταγχαμών (ναι καλέ ο άνδρας μου) έχουμε ξετρελλαθεί με τις εξωτικές γεύσεις. Ξέρω τα μικρά δεν τα προτιμάνε συνήθως γιατι είναι καυτερά, αλλά όταν είναι να φάνε και αυτά, δεν προσθέτουμε τέτοια και καθαρίζουμε. Το καλό με τις εξωτικές συνταγές και ειδικά με αυτή που θα σας προτείνω τώρα, είναι ότι δε χρειάζονται πολλά σκεύη (λιγότερο πλύσιμο μετά χιχιχιχ) και γίνονται πραγματικά στο ΠΙ ΚΑΙ ΦΙ.

Ιδού λοιπόν τι κάνω εγώ για το Ναπολέωντα-Αλέξανδρο-Τουταγχαμώντα και τους μικρούς Σεβαστιανό, Σιγισμούνδο και Σιγφρίδο.

Βήμα πρώτο: Πάμε στο κοντινότερο και λατρεμένο Γ.Δ Αυτοκρατορόπουλος και παίρνουμε 4 συσκευασίες  "Snack Noodles" με γεύση "chicken & spring onion"

Snack Noodles Oriental, πάντα από τον Γ.Δ Αυτοκρατορόπουλο

Ακολούθως γεμίζουμε το βραστήρα μας νερό και τον βάζουμε στο "ΟΝ" (<== το κουμπί που τον ανοίγει).

Ο πολύ χρήσιμος βραστήρας μου από την αγαπημένη εταιρεία οικιακών συσκευών Χώσον

Ανοίγουμε τη συσκευασία και βλέπουμε ότι η ΚΑ-ΤΑ-ΠΛΗ-ΚΤΙ-ΚΗ καινοτόμα εταιρεία που φτιάχνει τα νουντλς, έχει σκεφτεί τις κουρασμένες μανούλες και εκτός από τα υπέροχα,μυρωδάτα μπαχαρικά, έχει σκεφτεί να προσθέσει ΚΑΙ πηρουνάκια, για να μην πλένουμε ΑΠΟΛΥΤΩΣ ΤΙΠΟΤΑ κορίτσια χιχιχιχχι.

Μα δεν είναι ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ ιδέα το πηρουνάκι κορίτσια;

Μετά, απλά ανοίγουμε τα φακελάκια με τα μπαχαρικά, τα ρίχνουμε από πάνω, προσθέτουμε βραστό νερό μέχρι τη γραμμούλα και περιμένουμε 3 μόνο λεπτουδάκια

Εκπληκτικό;

Αυτό ήταν. Παίρνετε τα μπωλάκια με τα πηρουνάκια, τα δίνετε στους λατρεμένους σας και απολαμβάνετε μαζί τους ένα γρήγορο, απολαυστικό, υγιεινό ΚΑΙ φτηνό (αχ όλοι ζοριζόμαστε, ξέρω) γεύμα.

Tips σερβιρίσματος:

1. Ο Ναπολέων-Αλέξανδρος-Τουταγχαμών λατρεύει τα καυτερά, οπότε προσθέτει πάντα λίγο μαλαισιανό τσίλι από πάνω. Μόνο μαλαισιανό όμως, που βρίσκουμε στο εκλεκτό μπακάλικο "Ο νταβραντισμένος Μουτσος" στην Ακτή Νταραβέρη 2 στο Γκστααντ.

2. Ο Σιγισμούνδος ο Σεβαστιανός και ο Σιγφρίδος τρελλαίνονται για τόφου οπότε αν δεν έχω πετάγομαι στα γρήγορα στο περίφημο deli "Πουτάνα κάνατε το Ναγκασάκι" στα Χαυτεία και αρπάω λίγο να τους τρίψω από πάνω. Αχ δε μπορώ να τους αντισταθώ όταν μου το ζητάνε με τα χαριτωμένα μουτράκια τους

3. Εσείς αν έχετε καλεσμένους μπορείτε να το βάλετε σε κανονικά μπολάκια και να το σερβίρετε είτε με κανονικά μαχαιροπίρουνα είτε ακόμα με παραδοσιακά chopsticks, όπως κάναμε στο Λατζόι Ηλείας όταν ήμουν μικρή. Να μην προδοθούμε κιόλας κορίτσια, ε, χιχιχιχιχ.

Άντε, πάλι εγώ σας έσωσα.

Τα φιλάκια μου μέχρι την επόμενη φορά και μην ξεχνάτε, η μαγειρική είναι αγάπη και φαντασία.

ΙντερΣτέλλα. Μια κριτική

Ναι λείπω καιρό γιατί δεν έχω χρόνο να γράφω. Οπότε πάρε και μη γκρινιάζεις



Προειδοποιούμε για σπόϊλερζ. Διάσπαρτα. Οπότε διάβασε με δική σου ευθύνη.

Ρεζουμέ άποψης: Δεν ξετρελλάθηκα. Ήταν μια άλλη ταινία από αυτή που περίμενα να δω. Εδώ φταίω εγώ αλλά και η διαφήμιση. Μου άρεσε βαριά ένα μισάωρο από όλο το τρίωρο. Α και δε μπορώ να βλέπω τη Χάθαγουέϊ. Χάθαγουέϊ γκό αγουέϊ. Και περί ορέξεως κολοκυθόπιτα που είναι και της μέρας λόγω θενξγκίβιν στο ΓιουΕσΈϊ.
Πάμε πιο αναλυτικά.
Η Γη παίρνει μπούλο σιγά σιγά λόγω ενός «περονόσπορου» (λολ μεταφραστή, γουστάρω) που καταστρέφει ένα ένα τα διάφορα παραγωγικά φυτά, έχουμε πολλή σκόνη κλπ και μάλλον κάτι έχει γίνει και έχουν καταρρεύσει κυβερνήσεις και τέτοια και δεν υπάρχει φράγκο, όλα είναι μπουρδέλο. Θυμίζει Ελλάδα δηλαδή, στο πιο πιστευτό, γιατί εμείς ούτε κυβέρνηση έχουμε ούτε να φάμε. Ευτυχώς δεν έχουμε τόση πολλή σκόνη βέβαια.
Η λύση είναι να πάρουμε πόδι και να πάμε να αποικήσουμε σε καναν άλλο πλανήτη μπας και ξεστραβωθούμε, αλλά –σποιλερ- ψιλοφαίνεται ότι ακόμα και σε άλλο πλανήτη, πάλι θα πλακωνόμαστε στα χαστούκια επειδή κάποιοι από μας είναι αρχοντομαλάκες –αλλά αιτιολογημένοι γιατί έχουν pms επειδή κανείς δεν τους κάνει παρέα-. Ή ότι κατά βάση οι άντρες πάντα θα πλακώνονται στα χαστούκια, ακόμα και στην άλλη άκρη του συμπαντος δίπλα σε μια μαύρη τρύπα.
Ε και αφού έχουμε στείλει κάτι επιστημονάρες μόνους τους μέσα σε μια σκουληκότρυπα στην άλλη άκρη του γαλαξία δίπλα σε μια μαύρη τρύπα (κάτσε, θα τα πιάσω μετά τα wtf του σκηνικού), αποφασίζουμε να στείλουμε και άλλους να ξεκινήσουν οι αποικίες, όσον εδώ προσπαθούμε να λύσουμε το πρόβλημα «πως να μας μεταφέρουμε όλους εδώ εκεί».
Και κάπως έτσι πάει η ταινία, είπαμε μην το παραχέσω σε σποιλερ. Νταξει.
Το πρόβλημά της δεν είναι η «κακή» επιστήμη. Μέχρι εκεί που μπορώ να καταλάβω λόγω περιορισμένων γνώσεων πάνω σε γενική και ειδική σχετικότητα (εννοώ τις εξισώσεις, όχι την περιγραφή της θεωρίας), μάλλον καλά τα πήγαν, ίσως και πολύ καλά. Τουλάχιστον σε αρκετά πράγματα. Ή τουλάχιστον στο να εξηγήσουν προφορικά τι συμβαίνει στον ορίζοντα γεγονότων μιας μαύρης τρύπας, τι είναι η διαστολή και συστολή του χρόνου και πως αυτό έχει να κάνει με τη γαμωβαρύτητα. Το ότι ο σκηνοθέτης έκανε σε  σημεία μάλλον την πάπια σε αυτά που του είπε ο σύμβουλος Kip Thorne μάλλον είναι πιθανό-αν και δεν ε΄χω κάτσει να λύσω εξισώσεις για να υπολογίσω θερμοκρασία και ακτινοβολία γ τόσο κοντά σε υπερμαύρη τρύπα που περιστρέφεται –άσε που για να το κάνω πρέπει να κάτσω να διαβάσω, δεν είμαι φυσικός ρε, δεν τα χω αυτά στο τσεπάκι- (όχι πως είναι δύσκολο να βρεις τους τύπους). Ακόμα και αν το πρόβλημα ήταν «κακή» επιστήμη, δεν περιμένω να δω ντοκιμανταίρ, περιμένω να δω sci-fi ταινία, το οποίο σημαίνει ποιος γαμεί τη φυσική αν η ταινία γαμεί; Και το Star Trek μου αρέσει. Και χεστήκαμε για την απεικόνιση της φυσικής εκεί. (Ναι οκ,μεταξύ μας να μείνει αλλά χεστήκαμε).
Μου άρεσε και η απεικόνιση της σκουληκότρυπας. Και είχε καλή εξήγηση. Το πως είναι από μέσα, προφανώς και δεν το ξέρουμε και ούτε θα το μάθουμε σύντομα. Η απεικόνιση του Γαργαντούα φαντάζομαι –ας με διορθώσει ο Vagelford- είχε τα θεματάκια της. Το ίδιο και το τι συμβαίνει αμα πλησιάσεις, όπως και το ΠΩΣ ΣΚΑΤΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΥΤΟΣ Ο ΚΩΛΟΠΛΑΝΗΤΗΣ ΔΙΠΛΑ ΤΗΣ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΔΙΑΛΥΕΤΑΙ. (Ίσως υπερβάλλω που το φωνάζω έτσι και να βγαίνει ο υπολογισμός, αλλά έχω την αίσθηση ότι τόσο κοντα σε μαύρη τρύπα οι βαρυτικες δυναμεις θα έκαναν αδύνατο το να συμπυκνωθεί αστρική ύλη σε πλανήτη και μετά να διατηρηθεί ως πλανήτης. Η βαρύτητα εξαρτάται από την απόσταση και όταν η βαρύτητα στη μια πλευρά του πλανήτη είναι –τυχαίο τώρα έτσι το πεταω- ν τάξεις μεγέθους απο τη βαρύτητα στην άλλη, τρέχα άντεξε εσύ και μη γίνεσαι μπίλιες.Μπορεί, λέω. Δεν ΞΕΡΩ)
Ένα κύριο από αυτά που με ενοχλούν είναι οι ορδές που νομίζουν ότι βλέπουν ντοκιμανταίρ και μας πρήζουν για το πόσο ακριβής επιστημονικά είναι η ταινία, ενώ η μόνη επιστημονική ανακρίβεια που μπορούν να ξεχωρίσουν είναι η κλασσική «δεν έχουμε ήχο στο κενό του διαστήματος». Όχι. Η ταινία δεν είναι ακριβής σε διάφορα μικρά ή μεγάλα και ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Ο ΡΟΛΟΣ της να είναι ακριβής γιατί είναι ταινία. Ο,τι «επιστημονική πραγματικότητα» μπαίνει στο δρόμο της πλοκής κόβεται και καλά κάνει ΓΙΑΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑΙΝΙΑ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΦΑΝΤΑΣΙΑΣ. Δε γκρινιάζω για αυτά, άλλο που μπορεί να τα επισημάνω σε φίλους και γνωστούς που θα ρωτήσουν (όταν τα μάθω όλα με στοιχεία.Προς το παρόν δεν έχω για αρκετά). Και σε σένα που θα μπεις εδώ μέσα.
Α ναι ένα τελευταίο: Ποιος παπάρας είχε την εντύπωση ότι είναι καλή ιδέα να μένεις κολλητά σε μαύρη τρύπα;;;;;;!!!;;;!!
Τα προβλήματά μου είναι άλλα:
1. Η κλάψα. Περίμενα να δω μια ταινία για πρωτοπόρους εξερευνητές επιστήμονες που βάζουν τον κώλο τους στον τάκο και τρέχουν στην άλλη άκρη του διαστήματος για να σώσουν τον κόσμο. Αλλά είδα διαφήμιση της ζέβασοφτ. Ναι οκ ξέρω, έχουμε και ανθρώπινες στιγμές και τέτοια, αλλά σε 3 ώρες ταινίας, οι 2 ½ ήταν βασικά αυτό. Κλάψα.
2. Το «πεταω Κοελιές» για να ακουστώ βαθύς. Παπάργια. Η πιο βαθιά ατάκα της ταινίας ήταν το ποίημα «Do not go gentle into that good night». Μετά αναλώνονται σε βαρυσήμαντες μπουσκαλιακές παπάτζες. Έλεος με τους βαθείς διαλόγους και 19 καντήλια στον ξανθό για την χωρίς κανένα νόημα μαλακία που είπε για την εξέλιξη. Όχι λάθος. Πρόσεξε. Χωρίς νόημα. Κάτι στο πνεύμα «πως θα ξεπεράσουμε το γεγονός ότι το μπλε είναι μπλε»
3. Οι νιου έϊτζ παπάτζες σε συνδυασμό με αφόρητες κλισεδιές. Αυτό που χαντάκωσε για μένα την ταινία ήταν ο μονόλογος της ατάλαντης για το πως η αγάπη είναι σαν τη βαρύτητα και διαπερνάει χώρο και χρόνο και το εννοούσε κανονικά όχι μεταφορικά. Λειτουργεί σα μετρήσιμη δύναμη (αναφέρθηκε) που μπλα μπλα μπλα μπλα και μήπως βρούμε κάποτε τι παίζει γιατί πολλές φορές η επιστήμη δεν έχει βρει και ψάχνει και τέτοια.Βασικά η ίδια ακριβώς παπαρολογία όλων των ειδών απάτης που όταν ζορίζονται να προβάλλουν επιχειρήματα καταλήγουν στο «ναι αλλά άμα το βρούμε μετά; Ας το πιστέψουμε τότε από τώρα». Μπουλσιτ.
Ναι φίλο αναγνώστη. Πήγα σε μια ταινία που νόμιζα ότι θα δω πως θα κατακτήσουμε έναν άλλο κόσμο και κατέληξα να βλέπω 2 ½ ώρες πώς η αγάπη νικά το χώρο και το χρόνο.

..Και μισή ώρα τον ΜακΚόναχι να προσπαθεί να πιλοτάρει ενώ έξω γίνεται της πουτάνας το κάγκελο (καλή φάση) και άλλη μισή ώρα να ρίχνει βιβλία από το μέλλον στο παρελθόν αντί για κώδικα μορς. Όπου σκάει η απορία, αφού μπορείς και ρίχνεις βιβλία, άρα να αλληλεπιδράς με το περιβάλλον εκείνη τη χρονική στιγμή γιατί δεν κάνεις κάτι πιο χρήσιμο όπως το να βγάλεις το γαμωχέρι σου και να ζητήσεις ενα στυλο. Ή να φωνάξεις . Το χέρι σου που είναι ύλη μπορεί να περάσει το χωροχρονικό εμπόδιο και να μετακινήσει ύλη, αλλά η φωνη σου που είναι ήχος δε μπορεί- ενώ ειναι μηχανικά το ίδιο πράμα;; αλλα φαίνεται η αγάπη δε μπορεί να μεταδώσει ήχο, είναι μόνο για βουβό κινηματογράφο. Να μην πω για το ρολόι και τη μετάδωση δυαδικού κώδικα (που αποκρυπτογραφείται χωρίος να ξέρουμε την κωδικοποίηση) ή για το πόσα γαμω τικ τικ θα χρειαζόντουσαν για να μεταδωθούν 800 paper με εξισωσεις. Χέσε μας τώρα, αυτά είναι πταίσματα.
Το κύριο πρόβλημα είναι οι νιου έϊτζ παπάτζες αναγνώστα. Που υπάρχουν σχεδόν παντού. Και οι καλλιτέχνες, είτε είναι σκηνοθέτες είτε ο,τιδήποτε είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι σε αυτές, τις μεταδίδουν και μετά ο άλλος που το βλέπει και νομιζει ότι είδε ντοκιμανταίρ κάθεται και τις πιστεύει και μας λέει μαλακίες και μας σπάει τα νεύρα και αναγκαζόμαστε να τραβάμε τα δασύτριχα βυζιά μας μεσημεριάτικα αντί να κάνουμε τίποτα πιο παραγωγικό.
Ναι οκ, δεν είναι κακή ταινία. Δεν είναι όμως αυτό που διαφημίστηκε. Είναι κάτι άλλο. Και όποιος περιμένει να δει ταινία με ατέλειωτα εφέ στο διάστημα, μαγευτικά τοπία κλπ, χαρ χαρ χαρ. Ήθελαν ρεαλισμό μάλλον οπότε δεν έχουμε και πολλά από τέτοια. Τα βασικά. ΟΚ ο Γαργαντούας είναι ωραίος.
Θα φάτε πολύ μύξα και δάκρυ και συγκίνηση στη μάπα. Και σχεδόν καθόλου εξερεύνηση ενός άγνωστου πλανήτη.


Τι να σου πω αναγνώσθα, εγώ αν το ξερα, θα το κατέβαζα να το δω σπίτι. Αν και νταξει, το τραβάει το σινεμά κυρίως λόγω ήχου. Όχι εικόνας.

Update

Σύμφωνα με τον ειδικό μας ανταποκριτή επί αστροφυσικής και σχετικοτήτων Vagelford, οι υποψίες που είχα περί βαρυτικών πεδίων κοντά σε μαύρη τρύπα, δυνατότητας ύπαρξη πλανήτη εκει περα κλπ, είναι αβάσιμες. Οι εξισώσεις και τα νούμερα βγαίνουν. (ουάου). Ο σκηνοθέτας ακολούθησε όσο πιστά μπορούσε τις συμβουλές του επιστημονικού συμβούλου και δι'αυτόν του βγάζουμε τα καπέλα μας. Ανάλυση εδώ

Επιστροφή στα όπλα

Αναγνωστόνια μου. Πουλάκια μου. Μικροί καθημερινοί είρωνες του διαδικτύου. 

Επέστρεψα. Ω ναι, έφυγα, χαρήκατε, πανηγυρίσατε, κάνατε λιτανείες, πορείες και ψήσατε ανίερα μαντζούνια υπό το σεληνόφως μπας και σας λυπηθεί κάποια σατανική θεότητα και με πάρει μια για πάντα, αλλα ως γνωστόν σατανικές θεότητες δεν υπάρχουν οπότε τον ήπιατε με αριστερά φάλτσα.

Έχουν συμβεί πολλά αυτό το καλοκαίρι στη χώρα. Σημαντικά και ασήμαντα. Και εγώ δε σχολίασα επιμελώς τίποτα. Γιατί περίμενα να γεμίσει χολή η χοληδόχος μου δεξαμενή (η οποία ως γνωστόν δεν λέγεται πια "κύστη", γιατί κάτι τόσο μεγαλοπρεπές, τεράστιο και απύθμενο, δε μπορεί απλά να ονομάζεται "κύστη". ). Το κακό είναι ότι τα μισά πλέον τα έχω ξεχάσει αλλά θα προσπαθήσω εδώ και τώρα να πετάξω μερικά -ως συνήθως- πνευματώδη του κερατά σχόλια για μερικά πράγματα που διάβασα, είδα, άκουσα και με έκαναν να θέλω να καρφώσω μπετόβεργα στο μετωπιαίο μου λοβό (οκ μερικές φορές και στους μετωπιαίους λοβούς άλλων).

1 . Το Seatrac στη Νέα Μάκρη

Σε περίπτωση που δεν το πήρατε χαμπάριον, μια εταιρία έκανε δώρο σε 5 παραλίες, συσκευές που βοηθούν ανάπηρους να κάνουν και αυτοί το μπανάκι τους στη θάλασσα όπως όλοι εμείς οι υπόλοιποι που τυχαίνει να μπορούμε ακόμα να χρησιμοποιούμε τα ποδαράκια μας και τα χεράκια μας. Έτσι, πήγαν στη Νέα Μάκρη να το εγκαταστήσουν, αλλά εκεί βρέθηκαν αντιμέτωποι με μια στρατιά ενεργών πολιτών που δεν ήθελαν να τους χαλάει τη μόστρα στην παραλία ΤΟΥΣ ένα τέτοιο άσχημο μηχάνημα, άλλωστε "ποιος θα το χρησιμοποιεί;" και άλλα τέτοια. Εφεραν το λιμενικό, έκαναν τη φασαριάρα τους και σα γνήσιοι εϊτίλες ελληνάρες, κατάφεραν να τους διώξουν. Καλοκαιρινό βραβείο λοιπόν Υπανθρωπότητας και Καθαρματοσύνης στην τσακαλοπαρέα της Νέας Μάκρης με τα υψηλά αισθητικά στάνταρ και την έντονη αίσθηση της ευθύνης του πολίτη. Έτσι παλλικάρια και κυρίες μου! Έτσι! Έξω η κακογουστιά από τις παραλίες μας. Δε φτάνει που είναι κακόγουστες οι πόλεις μας, δε φτάνει που είναι κακόγουστα τα αυθαίρετά μας, τώρα θέλουν και κακόγουστες ράμπες για ανάπηρους στις παραλίες ΜΑΣ. Και που θα πετάμε εμείς τα ποτηράκια του καφέ; Τα αποτσίγαρα; Τις πάνες από τα εγγόνια; Τα μπουκαλάκια του νερού; ΣΤΟΥΣ ΚΑΔΟΥΣ; Τι είμαστε ρε κοθώνια; Μερκελικοί; (Πόυ κακοχρονοναχεις Αγγέλα, από τα 33 μου είχα συνταξάρα από τον ΟΤΕ μετά από 10 ολόκληρα χρόνια σκληρής εργασίας και συνδικαλιστικών αγώνων -φάγαμε γλυκό ψωμί- και ήρθες και μου την πετσόκοψες). 

Που να σας γκρεμίσουν τα αυθαίρετα, αναίσχυντοι. Δε μπορώ πραγματικά να φανταστώ το ποιόν ανθρώπων που θα έκαναν κάτι τέτοιο. Μου διαφεύγει τελείως η ψυχοσύνθεση τέτοιων αρουραίων. Δεν έχω όρεξη ούτε να σας βρίσω. Επίσης το χειρότερο είναι πως δε διάβασα πουθενά αν τους έκραξε κανείς στην παραλία και φρίττω. Βέβαια αν ήταν "ηλικιωμένοι" και λογικά ήταν για μπάνιο από τις 5:30 το πρωί και εξίσου λογικά η εταιρία πήγε νωρίς νωρίς να βάλει το μηχάνημα, όχι κατά τις 12, τότε δεν υπήρχε κανας νέος άνθρωπος εκεί πέρα (που θέλω να ελπίζω ότι θα αντιδρούσε, αν και οι ελπίδες αυτές δεν είναι και τόσο βάσιμες) να τους δώσει φραστική κλωτσιά στις μασέλες. Η απορία μου η μεγάλη όμως είναι άλλη (ώπα σημείωσέ το για σκυλοσουξέ αυτό) : Το λιμενικό γιατί τους έκανε τη χάρη; Τι σκατά σας είπαν ρε λιμενικοί και τους κάνατε το χατήρι ενώ ήταν εξώφθαλμο ότι ήταν ένα τσούρμο ξεπλένηδες με οξεία γκρινίτιδα; ΟΚ εδώ θα δεχτώ ότι μπορεί μεταξύ τους να ήταν κάποιος από την Κορώνη και να σας είπε το σύνθημα "Θα πας να φυλάς τα βράχια στα Ίμια" οπότε πάσο. 

Εν κατακλείδι, να χαρώ εγώ τιμημένα γηρατειά με σοφία, εμπειρία και καλή καρδιά. (Το συμβάν χρησιμεύει ως άλλη μια απόδειξη ότι η ηλικία δεν είναι ικανή και αναγκαία συνθήκη για να μην είσαι ξεφτίλας).

2. Οι μανάδες με τα παιδάκια τους

Φιλοσοφούσαμε με το Ζάφοντα τον Αύγουστο περί παιδακίων και γονέων κλπ και καταλήξαμε στο εξής, το οποίο βέβαια ήταν δική μου υπόθεση, απλά ο Ζαφ έκανε την επαλήθευση: 

Σημαντικό ποσοστό των ελληνακίων μπόμπιρων, είναι τραγικοί πυρήνες χάους και καταστροφής επειδή οι γονέοι τους αρνούνται να τους μάθουν -ναι από μικρή ηλικία ρε μούσκαροι- ότι υπάρχουν συνέπειες για τα πάντα. Πρόσθεσε και τις κενές γονεϊκες απειλές και έχεις τη βασική μαγιά για να εξελιχθεί το παιδί σου από αγγελούδι σε Τσάκι.  Έτσι λοιπόν για παράδειγμα, μπορεί να είσαι κάπου και να τρώς με την παρέα σου και να έρθει ένα τρίχρονο ξαφνικά, να σου πετάξει κάτω το ποτήρι σου, να σου ρίχνει πατάτες στη μούρι και να αρχίσει να τσιρίζει στο αυτί σου (τραβηγμένο παράδειγμα, δεν έγινε αλλά ξέρεις τι λέω). Σε περίπτωση δε που τολμήσεις και πεις στη ΜΑΝΟΥΛΑ του "σας παρακαλώ κυρία μου, μπορείτε να πάρετε το παιδί γιατί μας ενοχλεί;", τότε η ΜΑΝΑ παίρνει το ύφος 

Τι είπες για το παιδί μου ρε;

Ηλέκτρα-Ειρήνη Παπά και σου αρχίζει έναν κλασσικό εξάψαλμο του στυλ "εσύ δεν έχεις παιδιά και δεν ξέρεις / παιδιά είναι αστα να παίξουν / δε θα γίνεις ποτέ γονιός " και άλλα τέτοια γραφικότερα και από καλντερίμι στην Πάρο. Αγαπητή μανούλα, αν το παιδί σου δε μάθει από μικρό να σέβεται τους συνανθρώπους του έξω, αν δε μάθει από μικρό ότι ο κόσμος δεν είναι το τσιφλίκι του, ότι ο κόσμος δεν του ανήκει, ότι οι τριγύρω του δεν είναι υποχρεωμένοι να δέχονται τις καβλάντες του, ότι υπάρχουν όρια και συνέπειες στην κοινωνική μας συμπεριφορά, όταν μεγαλώσει θα γίνει με τρομακτική ακρίβεια, ο τραγικός βλαχομπαρόκ μυζηθρότατος γκρινιάρης μαμάκιας και απάλευτος που όλοι ξέρουμε και όλοι αντιπαθούμε. Πες του ένα ρημαδοόχι μια φορά. Πες του ότι είναι γαμημένη αγένεια να τσιρίζει σαν αιρετικός που τον περνάν Ιερά Εξέταση. Θα καταλάβει μη νομίζεις. Ο 2 1/2 χρονών γιος του κολλητού και ο 5 1/2 χρονών βαφτισιμιός μου πως κατάφεραν και το μαθαν το γαμημένο το "ξέρεις αγόρι μου, εδώ είμαστε με παρέα, δεν κάνει να φωνάζεις και να μας ενοχλείς συνέχεια. Αν θες κατι, ελληνικά ξέρεις, μίλα μου, πες μου". Και δε σου λέω μωρή μπορδόχα, παιδάκι είναι, φυσικά και θα κάνει τη μαλακία του, φυσικά και θα ξεφύγει, ειδικά στις διακοπές. Αλλά από το παιδάκι στον Tσάκι, είναι μεγάλος ο δρόμος. Και επίσης μια ρημάδα φορά όταν θα πεις "Θανασάκη, αν το ξανακάνεις αυτό σηκωθήκαμε και φύγαμε", ΣΗΚΩ ΚΑΙ ΦΥΓΕ. Αν νομίζεις ότι το πιτσιρίκι είναι ηλίθιο και δεν καταλαβαίνει ότι του κάνεις κενές απειλές και ότι ό,τι και να κάνει εσύ δε θα χαλάσεις τη ζαχαρένια σου και θα προτιμήσεις να το αφήσεις να σπάει τα νεύρα του κόσμου, από το να το μαζέψεις και να πας στο δωμάτιο, είσαι γελασμένη. Και ναι, υπάρχει κόσμος που το κάνει. Και στις 2 φορές που το κανε, το παιδί έμαθε να μην κάνει μαλακίες. Και μην ακούσω "μα έτσι δημιουργείς ψυχολογικά προβλήματα στο παιδί και το καταπιέζεις". Όχι δεν του δημιουργείς ψυχολογικά προβλήματα. Το μόνο που του δημιουργείς είναι το "υπάρχουν συνέπειες άμα κάνω μαλακίες, δεν είμαστε ξέφραγο αμπέλι εδώ πέρα". Μετά περιμένεις από το σχολείο να στο κοινωνικοποιήσει το τζιέρι σου. Ναι αμέ, αν στα 5 έχει μάθει ότι βρέξει χιονίσει, αυτός θα κάνει του κεφαλιού του, όταν πάει στο νήπιο ξερωγώ θα περάσουν εξαιρετικά οι συμμαθητές του μαζί του. (Εκτός από τον ψηλότερο-παχύτερο-πιο νταβραντισμένο, που θα τον κοπανάει για να ηρεμήσει)

3. Οι πανελλήνιες και η κουλτούρα της λατρείας ή του φόβου της αποτυχίας.

Σύμφωνα με την αυτού αλανθαστότητά μου, η αποτυχία δεν είναι κακό πράγμα. Είναι εξαιρετικός μοχλός και κίνητρο για να πεισμώσεις, να προσπαθήσεις περισσότερο και να καταφέρεις το στόχο σου. Όλοι αποτυγχάνουμε κάμποσες φορές. Μα σε εξετάσεις, μα σε σχέσεις, μα σε αθλητισμό, στα όλα. Και από κει και πέρα υπάρχουν δύο μεγάλες κατηγορίες αντιδράσεων: Αυτός που κατακεραυνώνεται και τον παίρνει από κάτω και αυτός που συνεχίζει να προσπαθεί. Μάντεψε ποιος βγαίνει κερδισμένος. Η αποτυχία δεν είναι τέλος. Είναι ένα εμπόδιο. Και πρέπει να μάθεις ότι στη ζωή σου δεν είναι όλα ευθεία και όπως θες. Θα σου σκάσουν και σφαλιάρες. Και πρέπει να μάθεις να τις τρως με αξιοπρέπεια και να συνεχίζεις με πείσμα. Ναι ξέρω, κοελική κλισεδιά αλλά έτσι είναι. Α και τώρα που είπα κοελιά. Όχι, οταν θες κάτι το σύμπαν δε συνωμοτεί (τα χουμε ξαναπεί). Το σύμπαν για την ακρίβεια στις τεράστιες, χωροχρονικές του τσιμπιρδονάρες. Όταν θες κάτι, στρώσε κώλο και πολέμα. Και όποτε τρως σφαλιάρα, σακ ιτ απ και συνέχισε. Και έτσι, ΙΣΩΣ, το καταφέρεις. Ναι δεν είναι σίγουρο ότι θα το καταφέρεις. Αλλά ξέρεις, είναι καλύτερο να προσπαθήσεις και να αποτύχεις παρά να σέρνεσαι σαν το σκουλήκι και να κλαις πιπιλώντας τον αντίχειρά σου.

Από κει και πέρα τώρα. Μερικοί φτάνουν στο άλλο άκρο. Και εμμέσως πλην σαφώς, ουσιαστικά ενθαρρύνουν τον κόσμο να μην παλεύει για τους στόχους του, να μην έχει στόχους βασικά. Είναι στα πλαίσια του anti-intellectualism που έλεγε και ο Ασίμωφ. Το επιχείρημα πάει κάπως έτσι:

"Δεν πέρασες στις πανελλήνιες; Στις αρχιδάρες σου αγοράρα μου. Τι; Ήθελες να πας να ¨ΜΟΡΦΩΘΕΙΣ όπως όλοι αυτοί οι ξεπλένηδες οι φοιτητές; Και τι θα καταλάβεις; ε; ε; Άντε δούλεψε από τα 18 σου να βγάζεις τα λεφτά σου, να είσαι ανεξάρτητος και ας τους αυτούς, θα γίνουν δασκαλάκοι και θα παίρνουν 3&60 μια ζωή. Και τι να σου κάνει η μόρφωση; ε ; ε; εσύ να σαι καλά μη μου αγχώνεσαι για τίποτα".

2  ζητήματα: α.Δεν είναι προφανώς κακό να μη σπουδάσεις κάτι και να ξεκινήσεις να δουλεύεις στα 18 σου κανονικότατα, να βγάζεις τα λεφτά σου, να είσαι ανεξάρτητος κλπ. Για όνομα. Άλλωστε η παιδεία και η μόρφωση δεν είναι αποκλειστικά προνόμια των πανεπιστημίων. ΑΛΛΑ αν είναι ο στόχος σου να σπουδάσεις και το θέλει η καρδούλα σου (όχι του μπαμπά σου που δεν έγινε δικηγόρος και σου τα χει πρήξει να γίνεις εσύ), ναι είναι κακό. Γιατί δε θα είσαι καλά με τον εαυτό σου. Γιατι θα σου βγει στο μέλλον. "Εγώ ήθελα να γίνω Χ αλλά με την πρώτη αποτυχία τα παράτησα και το γύρισα στο Ψ". Και πίστεψέ με, μπορεί αυτή η σκέψη να μη σου περάσει από το μυαλό στα 18, ειδικά αν έχεις πιάσει δουλειά και βγάζεις κανα φράγκο και κάνεις τη ζωάρα σου, αλλά ενδεχομένως να σου σκάσει πολύ πιο μετά και να βλαστημάς την ώρα και τη στιγμή που τα παράτησες.

β. Το ότι θα περάσεις πανεπιστήμιο δε σημαίνει ούτε ότι θα μορφωθείς ,ούτε ότι θα αποκτήσεις παιδεία. Και δεν εννοώ την κλασσική πιπίλα "τα πανεπιστήμιά μας είναι του κώλου'. Εννοώ ότι θέλει ΠΡΟΣΩΠΙΚΟ κωλοστρώσιμο. Και όρεξη. Και κάβλα. Και να γουστάρς. Παιδεία εννοώ τη σωστή κοινωνικοποίηση, τους καλούς τρόπους, το σεβασμό στους γύρω σου και την υγιή εναντίωση στη μαλακία και τη χαζομάρα. Μόρφωση εννοώ την απόκτηση εμπειριών, τη σοβαρή ανάπτυξη κριτικής σκέψης και την απόκτηση γενικών και ειδικών γνώσεων. Μόρφωση είναι να ανοίγει το μυαλό σου στην ομορφιά του κόσμου και να μπορεί να αναγνωρίζει τις παπαριές και τις απατεωνιές. Γιατί και άλλοι "μορφώθηκαν" σε θετικές σχολές μάλιστα, αλλά πιστεύουν σε ό,τι απατεωνιά θες, άκριτα. Και έχω παραδείγματα.

Η αποτυχία, το ξαναλέμε, δεν πρέπει να σε αποθαρρύνει από το στόχο σου. Είτε αυτός είναι να γίνεις αστροφυσικός (αχχχχχ....) είτε είναι να γίνεις φούρναρης. Και οι δύο είναι χρήσιμοι στην κοινωνία -υπό προϋποθέσεις να είναι σωστοί και τίμιοι στη δουλειά τους. Και να το αγαπάνε. Ζορισμένος (για να μην πω το βαρύ "δυστυχισμένος") θα ξυπνήσεις μια μέρα αν ήθελες να γίνεις αστροφυσικός και έγινες φούρναρης επειδή δεν έγραψες καλά την πρώτη χρονιά, ζορισμένος θα ξυπνήσεις αν ήθελες να γίνεις φούρναρης και έγινες αστροφυσικός επειδή το θελε ο μπαμπάς. Το κατάλαβες; (Να σηκώσει εδώ το χέρι η κοπελιά που ξέραμε στην Πάτρα που πήγε και πέρασε Ηλεκτρολόγος ενώ το σιχαινόταν, επειδή το θέλαν οι γονείς. Φαντάζομαι περνάει εξαιρετικά καλά τώρα).

Οπότε, για τέλος : Η αποτυχία είναι καλή σαν κίνητρο, κακή σαν αυτοσκοπός. Το "δεν πειράζει" έχει και όριο. 

Είχα και κανα δυο άλλα αλλά τώρα τα ξέχασα αλήτη Αλτσχάϊμερ.

Καλημέρα και καλό Σεπτέμβρη.

Και όποιος πει "Wake me up when September ends" (αν και τραγουδάρα), θα του πω ότι το τραγούδι το γραψε ο Armstrong γιατί οταν πέθανε ο πατέρας του, Σεπτέμβρη, κλείστηκε στο δωμάτιό του. Όταν του χτύπησε την πόρτα του η μάνα του, της είπε "wake me up when September ends". Όχι γιατί είχε μουτράκια και γκρινίτσα επειδή ξαναπήγε στο γραφείο/σχολείο και "ζε σέλω μανουλίτα μου να πάω σκολείοοοο". Κοινώς, δεν ταιριάζει. :P

 

Διώχτε την πλέμπα από τη Μύκονο

Σάλο προκάλεσε στο ελληνικό ιντερνέτς το εξής αρθρίδιο που εδημοσιεύθη και ακολούθως καρατομήθη από το γνωστό σάιτ του πρώτου αγκώνα.

Σε αυτό το άρθρο που εμένα μου κάνει για τεράστια τρολλιά, αλλά το αντιπαρέρχομαι προς το παρόν, μια πωλήτρια από το νησί των ανέμωνε, γκρινιάζει που έχει σκάσει όλη η μπασκλασαρία και δεν ψωνίζει διαμαντένιες κυλότες Ζιβανσί από το μαγαζί που δουλεύει, όπως κάνουν οι κλασσικοί σελέμπριτι θαμώνες του νησιού.

Λάβρη είναι επίσης εναντίον του κόσμου με παιδάκια που μπαίνουν στο μαγαζί που εργάζεται 15ωρα, με χέρια λερωμένα από σουβλάκια και πιτόγυρα και λαδώνουν τους καθρέφτες, τα αυγά φαμπερζέ και τις λάμπες λαλίκ οι καρμπόγυφτες και είναι και αγενείς.

Άσε που έχουν σκάσει από ταξιτζήδες μέχρι κομμώτριες και χαλάνε τη ζαχαρένια των μαστροπών και των βιζιτούδων που σκάνε στο νησί για να βγάλουν τις χειμωνιάτικες κόκες τους από τους γκλαμουροσκαφάτους λεβεντοζλαμπλουτους που μετά θα ποστάρουν τα βίντεο "πίπα-κώλο-εμπλοκή" με τη γνωστή μοντέλα στο γιουπορν και θα γελάνε με τα φιλαράκια τους.

Αγαπητή πωλήτρια,

Όχι λάθος.

Απευθύνομαι ευθέως στην Αυτής Μυζηθρότητά (το "αυτού" διορθώθηκε από τον grammar nazi που γράφει το εξαιρετικό bluedot.gr) σας και συγχωρείστε μου το θάρρος δηλαδή, μια και δεν είμαι ούτε ο Πετράν ούτε καν ο Sakis, για να μπορώ να σηκώνω τους μπιρμπιλωτούς οφθαλμούς μου και να κοιτώ την απαστράπτουσα απεραντοσύνη της μνημειώδους εγκεφαλικής κενότητάς σας.

Καταννοώ το άλγος το οποίο με ηρωική αυταπάρνηση κουβαλάτε σα σταυρό μαρμάρινο με σβαρόφσκι και πλατίνα, στον προσωπικό σας Γολγοθά. Δεν είναι δυνατόν στο πεφιλημένο μας νησί των ανέμων, που κάποτε έρρεε ποτάμια η Μοε και κάπνιζαν σα φουγάρα τα Μοντεκρίστο, τώρα να τρώει βρωμερά κωλοσούβλακα ο Μπάμπης ο Κάγκουρας ο γκαραζιέρης από το Περιστέρι με αυτή την τελευταία τη γκόμενά του, την τραγουδιάρα από το καφεμπαρμεζεδοπωλείο "Τα ντερβισόπαιδα" στην Πέτρου Ράλλη. Δεν είναι δυνατόν -πραγματικά αυτή τη φορά- να είναι έξω στις 2 το βράδυ γονείς με καροτσάκια παιδικά, ενώ κοιμούνται από τις 12 στα ξενοδοχεία τους, όπως πολύ σωστά αναφέρετε.

Φρικωδώς διαπιστώνω και εγώ ότι εκεί που φύτρωνε φλισκούνι και άγρια μέντα και έβγαζε η γης το πρώτο της κυκλάμινο, oh wait..αυτό είναι για αλλού..

Εκεί λοιπόν που κάποτε μεθυσμένες τουρίστριες και εγχώριες "μοντέλες" χόρευαν ημίγυμνες και έβαζαν στον κώλο τους μπουκάλια για να χειροκροτάνε οι πειναλέοι από κάτω και να τραβάνε βίντιου με τα αϊφον τους, τώρα σκάνε οικογένειες που έχουν το θράσος να μην βάζουν ούτε μια σαμπάνια στο κωλί τους και χαλάει η πιάτσα μανδαμ. Καταλαβαίνω και είμαι έτοιμος να διαρρήξω τα ιμάτιά μου, μόνο που δεν τα διαρρηγνύω γιατί δεν είναι καιρός για ψώνια, έχουμε και άλλα έξοδα.

Φευ! Άλλαξαν οι εποχές. "Χρεωκόπησε" ο Πετράν -τουλάχιστον όσον αφορά τους μισθούς των υπαλλήλων του-, ο Λαζό με το Sakis (ναι είναι ΤΟ Sakis) δεν κάνουν πάρτυ με λουκουμόσκονη σε κότερα και τη θέση τους την πήραν γερμανοί φασίστες με σανδάλι και κάλτσα μέχρι το μήλο του Αδάμ που πίνουν βρωμομπύρες και έρχονται και σου τσιρίζουν οτι τους χρωστάς.

Και όχι τίποτα άλλο, μέχρι και Ινδοί έρχονται αν είναι ποτέ δυναμόν. Βέβαια για να έρθει ο Ινδός 15 μέρες στη Μύκονο, αγαπητή μου πωρδήτρια, είναι φραγκάτος και όχι πωλήτρια από το Μπύθουλα, αλλά μέχρι εκεί φτάνεις, τι να σου κάνω και εγώ, δε γίνεται να στα κάνουμε όλα ταλληράκια.

Καταλαβαίνω το μαγαζί βαράει μύγες γιατί πάνε οι περίοδοι των παχιών αγελάδων και μια και οι Ινδοί δεν τρώνε και αγελάδα, δεν είναι ούτε καν περίοδος ισχνών αγελάδων. Μας κλέψαν και τις αγελάδες αλλά μας αφήσαν μπόλικο χρυσοπασπαλισμένο σανό να συνεχίσουμε να μυρηκάζουμε και να αναπολούμε τις εποχές που περιμέναμε να πέσει λίγη γκλαμουρόσκονη από τα μεταξωτά σώβρακα των ζάμπλουτων, να αισθανθούμε και μεις λίγο αρχοντιλίκι, οι πωλήτριες που την είδαμε Γαλαξιάρχες επειδή πουλούσαμε λουμπουτέν σε μαγαζί με ακριβούς καθρέφτες στη Χώρα.

Και το βράδυ; αχ το βράδυ, που κάποτε ξενυχτούσαμε μαζί με τους συναδέλφους στο Cavo Αποτέτοιο και δίπλα μας, να εκεί σε απόσταση αναπνοής, έχυνε (σκάσε πρόστυχη) σαμπάνιες στα βυζγιά της γκόμενάς του ο Φίφτι ο Σεντ, τώρα σκάνε βλαχομπαρόκ φτηνοτουρίστες που ψάχνουν φιφτι σεντς για να συμπληρώσουν να πιουν μια πράσινη δια του πέντε. Για αυτό και πλέον αρνούνται να έρθουν και οι μεγάλοι ντιτζέι να παίξουν και έρχεται μόνο -αλί και τρισαλί- ο Dj Thanasakis από τις Κουκουβάουνες.

Αίσχος αγαπητή μου πωλήτρια, συγγώνημ(= το "συγγνώμην" ανακούρκουδα,λόγω λυγμού αισχύνης) αίσχος Αυτής(κοίτα να δεις πόσο άσχημο ακούγεται, αλλά είναι σωστό) Κομπλεξικότης μας, αίσχος. Δεν δουλεύετε στη Μύκονο ως πωλήτρια για να βλέπετε και το καλοκαίρι τους γείτονές σας από την Ανάκασα να σουλατσάρουν έκθαμβοι στη βλαχικότητά τους μέσα στα πλακόστρωτα της Μυκόνου. Θα πρεπε να τους κόβετε στο λιμάνι. Να υπάρχει ένα φεις κοντρολ στα πλοία που έρχονται.

ΌΧΙ! Λάθος! Για να έρχεται ο άλλος με πλοίο σημαίνει ότι είναι καγκουροφτήνιουλας πειναλέων. Να απαγορευτούν τα πλοία της γραμμής. Να δέχεστε μόνο λήαρ τζετ. Και κότερα. Άνω των 30 μέτρων. Γιατί ένα ρημαδοϊστιοπλοϊκό δεκάμετρο το χει πλέον μέχρι και ο Νάσος ο περιπτεράς που μένει απέναντι από τη μάνα σου και ε, έλεος πχια.

Να ανακηρυχτεί το αγαπημένο μας νησί, "Pleb free zone" και να απαγορεύεται η είσοδος σε οποιονδήποτε έχει εισόδημα κάτω από 100 χήνες το χρόνο. Τι 100; 500. Γιατι οι 100ρηδες είναι στανταράκι και νεόπλουτοι και όλοι ξέρουμε τι κάγκουρες είναι αυτοί που βγάλαν λεφτά πρόσφατα.

FREE MYKONOS .

Ένα όραμα, μια ιδέα, μια πονεμένη ιαχή να βγει από τα ταλαιπωρημένα πλαστικά στήθια όλων των ξανθών σαντρέ ν15 που πέρασαν από τα χεράκια του Τρύφωνα του Σαμαρά πριν έρθουν, όλοι ενωμένοι για να φύγει η μάστιγα της φτήνιας από το πλατινένιο νησί του Αιγαίου μας. Μια κραυγή δυνατή, παλλόμενη, στεντόρεια, να ξεπλύνει τους σταύλους του Αυγεία της κομμώτριας Μάρτζορυ που τόλμησε να πατήσει τις πλατφόρμες τις στα καθαγιασμένα χώματα της Μυκόνου.

Όλοι μαζί λοιπόν, τουιτεροδιαμαρτυρία διαρκείας με χάσταγκ #freemykonos και #mymykonos, πάντα "sent from my iphone 43124132s" με geotag Ματογιάννια.

Λευτεριά στις λερωμένες από πληβείους κώλους ξαπλώστρες.

Ποτέ πια Πλέμπα στη Μύκονο.

Πέτρο γύρνα ξανά. Μας λείπεις. Αγόραζες και φανταιζί κυλότες για τη γυναίκα σου.

Τώρα δεν αγοράζουν ούτε τη σκόνη από τα ράφια οι μπαστουνόβλαχοι.

Αλλά μην σκύβεις το κεφάλι αγαπημένη μου πωλήτρια.

Πάλι με χρόνους με καιρούς, πάλι Μοέ θα πίνεις.

Y.Γ: Αγαπητή πωλήτρια, θέλω να σου επισημάνω επίσης πως πρέπει να είσαι πιο δεκτική στους ταπεινούς μεροκαματιάρηδες κακοπληρωμένους του 15ωρου που μαζεύουν λεφτάκια 1 χρόνο για να πάνε Μύκονο μπας και κολλήσει πάνω τους λίγη από την περισσευάμενη γκλαμουρόσκονη των διάσημων, γιατί θα πρεπε να σου θυμίζουν πολύ τον εαυτό σου.

Υ.Γ2: Αγαπητή πωλήτρια, μπορεί να μην είσαι καν πωλήτρια, αλλά εγώ έτσι θα σε λέω. Μέχρι εκεί φτάνει η εντύπωση που μου δίνεις.

Υ.Γ3: Αγαπητές πωλήτριες, δεν έχω κανένα πρόβλημα με τον κλάδο σας. Έχω πρόβλημα με τα μέλη του κλάδου σας που νομίζουν ότι επειδή δουλεύουν στον Αρμάνι, ο οίκος είναι δικός τους.

Αμετροέλληνας Robustus

Τώρα που σφίξαν οι ζέστες (άσχετο αν αυτή τη συγκεκριμένη στιγμή βρέχει σα να είναι Οκτώβρης στη Σκωτία) το ελληνικό ιντερνέτς έχει πήξει στις πολεμικές ιαχές, πασών των ιδεολογιών, αποχρώσεων, αιτιολογιών και αφορμών. Κάθομαι και διαβάζω πράγματα στο ιντερνέτς και μου φεύγει το τσιγάρο από το στόμα, ο καφές από τα ρουθούνια και η μαγκιά. Ακόμα και αν δεχτώ ότι το 50% από τις παπαριές που διαβάζω ως σχόλια σε διάφορα θέματα είναι τρολλιές, αυτό σημαίνει ότι το υπόλοιπο 50% είναι "ειλικρινή" σχόλια ανθρώπων που αντιδρούν με συγκεκριμένο τρόπο σε διαφόρων ειδών ερεθίσματα και οι οποίοι πραγματικά δε γίνεται να μην πάσχουν από κάτι που μπορεί να αποβεί επικίνδυνο για αυτούς και για τους οικείους τους.

Ψυχίατρος δεν είμαι και οι γνώσεις μου στην ψυχιατρική περιορίζονται σε συγκεκριμένα πράγματα που άπτονται των ερευνητικών μου ενδιαφερόντων, αλλά ψιλιάζομαι πως το Σύνδρομο Οριακής Προσωπικότητας σπέρνει τελευταία, όχι μόνο εδώ αλλά και παγκοσμίως. Απλά εγώ κυρίως δείγμα έχω από εδώ. Από το γνωστό και μη εξαιρεταίο "ταϊμλάϊν".

Αμετροέπεια. Στα πάντα. Οριακά συναισθήματα, οριακές αντιδράσεις. Οριακοί άνθρωποι.

Που μπορεί στη γενικότερη καθημερινότητά τους να βρίσκονται στο κλασσικό "λειτουργικό" σημείο μιας καμπύλης κατανομής, αλλά όταν χαλαρώνουν και αφήνονται ελεύθεροι, πιάνουν με απόγνωση και αυταπάρνηση αγκαλιά τα άκρα της και δε λένε να τα αφήσουν. Τα παραδείγματα άπειρα.

- Το σκηνικό με τη Σοφία Βεργκάρα, (για όσους δεν ξέρουν, κολομβιανή ηθοποιός, ευειδής και καλλίπυγος) που τόλμησε να πει "Vamos Colombia" πριν τον αγώνα της εθνικής της ομάδας με εμάς, οπότε πέσαν από κάτω οι υπερασπιστές της εθνικής μας τιμής και την πέρασαν γενεές 14. Καρκίνοι, κατάρες, απειλές, σεξιστικά σχόλια για το με πόσους κολομβιανούς παίχτες επιδόθηκε σε ακατονόμαστες πράξεις ακολασίας (ζουλεύετε παλικάριαμ;), τα κέρατά τους τα τράγια. Γιατί ως γνωστόν ακόμα και ξένος αν είσαι, απαγορεύεται να υποστηρίζεις την εθνική σου ομάδα σε ένα διεθνές τουρνουά, αν κατεβαίνουμε και εμείς σε αυτό. Καρκίνος! Ψόφος! Θάνατος! Ανωτερότητα. Πολιτισμός. Κουλτούρα. Μετά ως φυσικόν, έσκασε και η αναμενόμενη τρολλιά με το "Σύλλογο Φίλων Κόστα Ρίκα" και εκεί πραγματικά χλώμιαζες ενίοτε απο το τί έγραφαν οι Ιππότες του Παραλληλόγραμου Πληκτρολογίου. Πραγματικά συγκινητική τόση άδολη αγάπη και αγανάκτηση για την Ιερή Εθνική μας ομάδα από τεράστια μερίδα φιλάθλων του ιντερνετ, που πριν μερικά χρόνια οι μισοί μυξόκλαιγαν ότι έχουν βαβά στη μέση για να γλυτώσουν μια σκοπιά και χώναν άλλους κρυφογελώντας οτι τα κατάφεραν. (Όχι, έχω πραγματικό παράδειγμα από αυτό, δεν το λέω τυχαία).

- Μετά έχουμε τις αντιδράσεις σε ψεύτικες ειδήσεις. Η κανονική εξέλιξη ενός τέτοιου φαινομένου θα έπρεπε να είναι η εξής : Ποστάρεται μια είδηση. ΟΚ. Μας αρέσει το "μήνυμα". ΟΚ. Αλλά ανακαλύπτουμε ότι είναι ψεύτικη. ΟΚ. Σταματάμε να ασχολούμαστε, γιατί κάποιος μας ξεγέλασε ποστάρωντας ένα ψέμμα. Οπότε είναι αναξιόπιστος καραγκιόζης και δε βοηθάει τον όποιο "σκοπό" μας. 

ΟΟΟΟΟΟΧΙ. Η πραγματικότητα είναι πιο ηλίθια και από ταινία με αστραφτερούς βρυκόλακες. 

Ποστάρεται μια είδηση. Αυτοί που τους αρέσει αυτό που λέει, την ξεκωλιάζουν στην αναδημοσίευση. Αποκαλύπτεται ότι είναι μούφα. Αντί οι αναδημοσιεύσαντες (πωπω πως τον έχω το γραπτό λόγο ο ερίφης) να πάνε συλλήβδην (σε έσκισα τώρα) να κατακράξουν το συντάκτη, ξεκινάει μια απίστευτη και ασύμμετρη με το γεγονός ιντερνετική επίθεση σε όσους επισημαίνουν ότι η είδηση είναι μούφα, διαστρεβλώνοντας ο,τι ψήγμα λογικής έχει μείνει όρθιο. (Ναι. εμένα μου λες; κολυμπηθρόξυλο δεν έχει μείνει). Κάθονται και υπερασπίζονται με φανατισμό ουαχαμπίτη ιμάμη την προπαγάνδα που τους βολεύει. Γιατί ναι κύριοι και κυρίες, μια ψευδής είδηση που αποσκοπεί σε συναισθηματική και όχι λογική αντίδραση, που βασίζεται σε ψέμματα (εδώ παίζει ο κανόνας "9 μικρές αλήθειες-1 μεγάλο ψέμμα που πρέπει να καταπιείς") είναι ο ορισμός της προπαγάνδας. Και ναι, η προπαγάνδα που σε βολεύει, που ταιριάζει με την κοσμοθεωρία σου, είναι εξίσου κακή με την προπαγάνδα των απέναντι. Και αν μερικοί νομίζετε ότι έστω και "λευκά" ψέμματα ασούμε, που βοηθούν την προπαγάνδα σας, έστω και αν είναι προφανή ψέμματα, κάνουν καλό στο "σκοπό" σας, είστε βαθιά γελασμένοι. Ίσα ίσα, για αυτούς που το παίζετε πιο ψαγμένοι, πιο ιντελλεκτυέλ, πιο μορφωμένοι, πιο πολιτικά πολιτισμένοι/ανώτεροι και πιο ευαισθητοποιημένοι, το να μας κράζετε με καντήλια και ψόφους όταν ανακαλύπτουμε κατασκευασμένες ψευδείς ειδήσεις, δε μας φέρνει πιο κοντά, ίσα ίσα μας αποδεικνύει ότι είστε τα ίδια καθεστωτικά χάλια με τους "άλλους" και μας δημιουργεί αλλεργία σε εσάς. 

Επίσης μια κλασσική παρένθεση: Όταν δημοσιεύεις ρε βλαμμένε κάποια στοιχεία στο ιντερνέτς, πρέπει να καταλάβεις επιτέλους ότι ΔΕΝ είναι η ΔΙΚΗ μου δουλειά να κάτσω να βγάλω τα μάτια μου να τα ανταποδείξω. Είναι η ΔΙΚΗ σου δουλειά να μου παραθέσεις αποδείξεις και στοιχεία/νούμερα. Το βάρος της απόδειξης πέφτει σε αυτόν που καταθέτει έναν ισχυρισμό. Κατάλαβέ το. Α και τσέκαρε καλά τι γράφεις γιατί π.χ 377 γεγονότα χ σε ένα χρόνο, δεν είναι 2 γεγονότα χ τη μέρα. Κλείνει η παρένθεση.

Δημοσιεύει ένας χ παπάρας για παράδειγμα μια ωραία συγκινητική "ειδησάρα" που τσιγκλάει με την τρυφερότητα μαινόμενου σμήνους σφηκών τις ευαισθησίες χ μερίδας πολιτών.  Η είδηση αποδεικνύεται φωτοσοπιά ξερωγώ. Αντί να πάνε να του πετάξουν ιντερνετικά γιαούρτια ξεπέτσωτα, κάθονται και βρίζουν αυτούς που το αναφέρουν γιατί "το μήνυμα έχει σημασία" (όχι η αλήθεια). Όχι ρε φιλαράκι. Η αλήθεια έχει περισσότερη σημασία. Γιατί αυτός που σου λέει συνειδητά ψέμματα τώρα, άσχετα αν σου χαϊδεύει τις αυτουλάρες σου, όταν χρειαστεί και έχει συμφέρον, θα σου πει άλλα ψέμματα που θα χάψεις και δε θα ναι καθόλου προς συμφέρον σου. Αλλά τι λέω, άμα ο άλλος προτιμά να ακούει βολικά ψέμματα παρά οποιαδήποτε είδος αλήθειας.. Και όταν λέω βολικό, δεν εννοώ ψέμμα που μας κάνει "καλό". Εννοώ κάτι που επιβεβαιώνει προϋπάρχουσες θεωρίες, ιδεολογίες, ιδεοληψίες κλπ. Και αντί να κοπανήσεις αυτόν, κοπανάς εμένα που στο επισημαίνω, ως προδότη των ιδανικών και της ιδεολογίας σου γιατί "ε ναι αλλά ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΗΤΑΝ ΑΛΗΘΕΙΑ, ΑΡΑ ΕΙΝΑΙ". Περίπου.

- Τι άλλο, τι άλλο..Α ναι με τα ιατρικά. Εκεί να δεις αμετροέπεια και Σ.Ο.Π. Η μαριχουάνα λέει για παράδειγμα θεραπεύει τον καρκίνο. Θάνατος στη Big Pharma, κάντε 3 ενέσεις με μαριχουάνα να σωθείτε. Η Big Pharma είναι κλασσικά καθήκια και ένοχοι για πολλές μαλακίες. Αλλά αυτό δε σημαίνει πως άμα πάρεις 3 ενέσεις με χασισέλαιο και τις βαρέσεις θα σου φύγει ο καρκίνος. Άλλα πράγματα θα σου φύγουν μια και καλή. Κατά πάσα πιθανότητα η ικανότητα να αναπνέεις. Και όπως ξέρουμε, η αγάπη είναι το παν στη ζωή μας, αλλά το οξυγόνο είναι ακόμα σημαντικότερο. -αλλά δεν είμαι γιατρός, οπότε το λέω με πάσα επιφύλαξη-. Εκει περνάς στο πεδίο του "Ξέρετε αυτό που δημοσιεύετε είναι επικίνδυνο και μπορεί να κάνετε κακό σε απελπισμένο κόσμο που προσπαθεί να αντιμετωπίσει μια πολύ άσχημη ασθένεια και δε βοηθάτε". Όχι. ΣΚΑΣΕ. ΨΟΦΟ. ΚΑΡΚΙΝΟ ΣΕ ΣΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΣΟΥ ΠΡΑΚΤΟΡΑ ΤΩΝ ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΩΝ. (Μακάρι, θα παιρνα και καλά λεφτά σε αντίθεση με τώρα που μου λείπουν 99 ευρώ για να βάλω στην άκρη κατοστάρικο). Και εκεί σκάει ο ametrohellenas robustus, που με γνώσεις χημείας επιπέδου "δε μπορώ να καταλάβω γιατί διαλύεται η ζάχαρη στο νερό", τρομοκρατείται μπρος σε οποιοδήποτε "χημικό" όνομα και ορολογία (α ναι θυμήθηκα άλλο τώρα ΥΔΡΟΛΥΣΗΗΗΗ ΜΠΟΥΥΥΥΥ) και είναι αναντάμ παπαντάμ εναντίον σε ο,τιδήποτε του θυμίζει ότι δεν έχει σχέση με θετικές επιστήμες. Και προσπαθεί να σε πείσει ότι 10 λεπτά στο γκουκλ σερτς σε κάνουν ειδήμονα σε θέματα επιδημιολογίας, ανοσολογίας, παθολογικής ανατομίας και χειρουργικής, έστω και αν δεν έχει ακούσει ποτέ του ούτε καν τι είναι η ομοιόσταση. Αφού το γραψε το έμπιστο site "ηαπόλυτηαλήθειαεδώ.com" που το διαχειρίζεται ένας ταμίας σε σουπερμάρκετ που έχει και ECDL, κάτι θα ξέρει παραπάνω. (Καταλαβαίνεις πόσο διπλό φέισπαλμ είναι η επίκληση στην αυθεντία ανθρώπου που δεν είναι αυθεντία. Κάτι που αποτελεί λογικό σφάλμα ακόμα και για πραγματικές αυθεντίες, όταν πρόκειται για το χασάπη της γειτονιάς, αποτελεί παράσημο αξιοπιστίας. Αν και αν μου πει ο χασάπης της γειτονιάς ότι η προβατίνα στα κάρβουνα προλαμβάνει τον καρκίνο του προστάτη, θα τον πιστέψω * :p ). Μπαϊ δε γουέϊ, ένα εξαιρετικό βιβλίο για τέτοια θέματα είναι το "Κακή επιστήμη" του Ben Goldacre, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Κλειδάριθμος και λύνει πολλές απορίες. Και χώνει σε όλους. Και στους τσαρλατάνους και στη Big Pharma. Γιατί αυτό σημαίνει αμεροληψία. Να χώνεις γκάζια και να προγκάς τον οποιονδήποτε λέει παπάτζες. Τον οποιονδήποτε. Ακούς οπαδέ των βολικών ψεμμάτων; Κράζουμε ΚΑΙ τους δικούς μας.

Και κλείνω με το εξής, αμετροεπή φίλε μου: 

Το ξέρω, οι καιροί είναι δύσκολοι. Και εγώ δυσκολεύομαι. Το ξέρω, κυριαρχεί η απελπισία και όταν συμβαίνει αυτό, είναι πολύ πιο εύκολο και ανώδυνο να παλινδρομήσεις σε πιο ενστικτώδεις τρόπους αντίδρασης, παρά να μαζέψεις τα συναισθήματά σου και να στηριχτείς στη λογική σου. Άσε που το ξέσπασμα που και που χρειάζεται. Αλλά να ξέρεις, αυτοί που σε κοροϊδεύουν "βολικά" σήμερα, αύριο που θα τους θεωρείς αξιόπιστους, θα σε κοροϊδέψουν κατά πάσα πιθανότητα πολύ άβολα. Και τότε πάλι θα μου εύχεσαι καρκίνους σε περίεργα σημεία και ψόφους, αλλά ο μάγκας που σε κορόϊδεψε, τη δουλίτσα του θα την έχει κάνει. Και ίσως πάρει τη σειρά του ο επόμενος βολικός ψεύτης.

* Επ ουδενί δεν κατηγορώ τους ανθρώπους που δε σπούδασαν κάτι. Το να μην έχεις γνώσεις σε έναν επιστημονικό τομέα δεν είναι ούτε ντροπή, ούτε κοινωνικό στίγμα. Ντροπή είναι μη έχοντας γνώσεις να πιστεύεις ότι η άγνοιά σου έχει ίση βαρύτητα με αυτή ενός που έχει φάει τα παντελόνια του να μαθαίνει αυτό που εσύ "έμαθες" σε 10 λεπτά. Επίσης, μαλακίες πιστεύουν δυστυχώς και άνθρωποι με διδακτορικά και 432 πτυχία. Επειδή ποτέ δεν κατάφεραν να καταλάβουν ότι αυτό που σπούδασαν δεν είναι απλά σχεδιάκια πάνω σε ένα χαρτί. Επειδή αντιμετωπίζουν μια θετική επιστήμη σαν ξέχωρη από την "πραγματική ζωή". Τεσπα, μεγάλη κουβέντα αυτό.